Sunday, September 27, 2009

dance with Dolores…



«Σε μένα μιλάς?
Ελα πιο κοντά… δεν ακούω
Καστανά μαλλιά και πράσινα μάτια…
Πώς σε λένε?
Καλός φαίνεσαι…
Εγώ αγοράκι, δεν είμαι από αυτά τα μέρη…
Περαστική, πηγαίνω βόρεια, σταμάτησα μόνο για λίγη
ξεκούραση, να βάλω και κάτι στο στόμα μου…
Να με κεράσεις? μάααλιστα, ο κύριος θέλει να ξοδευτεί
σήμερα! Κι επιμένει!
Μια παγωμένη μπύρα θα την έπινα στην υγειά σου…
Ντολόρες με λένε… έρχομαι από το νότο, ταξιδεύω
τρεις μέρες, και θα ταξιδεύω για ακόμη τρείς. Κι είμαι
ήδη εξαντλημένη.
Είμαι χαριτωμένη? Ναι το ξέρω, μου το έχουν ξαναπεί.
Φαίνομαι κι έξυπνη? Κι αυτό μου το έχουν πει, γίνε λίγο
πιο πρωτότυπος…
Αλήθεια, τι ζώδιο είσαι?
Δεν το πιστεύω… Όλοι οι άνθρωποι που συμπαθώ,
έχουν το ίδιο ζώδιο, πρέπει να είσαι αρκετά ιδιόρρυθμο
άτομο…
Εγώ τι είμαι? Μάντεψε, για να δούμε
Α! εσύ είσαι επικίνδυνος, σε φοβάμαι, πώς το βρήκες?
Κατάλαβα… ναι, έτσι είμαι.
Τι δουλειά κάνεις?
Ε! αυτό δεν θα το φανταζόμουν ποτέ… άκου…
Εγώ που λες αγοράκι, ήμουν η καλύτερη φωνή του νότου.
Σκέτο αηδόνι… έχεις ακούσει για τη Ντολόρες Ρέντα?
Είναι ακριβώς μπροστά σου…
Γύριζα όλη τη χώρα, έδινα τη μια συναυλία μετά την
άλλη, χρήμα, δόξα, άντρες…
Αλλά ένα πρωί ξύπνησα και δεν μου άρεσε πια να
τραγουδάω… βαρέθηκα
Τα παράτησα όλα και όλους… το έσκασα…
Τώρα κάνω δουλειές του ποδαριού, για ένα πιάτο φαί
και δυο πάιντς παγωμένη χρυσοκόκκινη μπύρα…
Αλλά έχω την ελευθερία μου
Πώς είπες σε λένε?
Μμμ!


Σου αρέσει η μουσική?
Ελα… »




Υγ από τα ηχεία σας ακούτε
δυο φοβερά χορευτικά κομμάτια

χορεύετε με τη Ντολόρες?



5 comments:

δεσποιναριον said...

Με εξεπληξε η Ντολορες, περιμενα να με παρασυρει σε ρυθμους τανγκο .. τελικ αχορεψα το δευτερο κομματι.

panathinaeos said...

ο χορος με τη ντολορες ειναι μια αποδραση στον ουτοπικο χωρο της ελευθεριας, αλλα και ολων των συνεπειων της! ο λογος που οι περισσοτεροι απο εμας παραμενουμε ανελευθεροι ειναι οτι ειμαστε δεσμιοι την αντικειμενων που μας περιβαλουν, και δεν μπορουμε να πεταξουμε οπως η ντολορες τα παντα και να γινουμε ελευθεροι! εστω κι ετσι ομως, ευγε ναταλια, εστω κι ενας μονο χορος, και μετα μια απο τα ιδια, και βεβαια με το φοντο της μεξικανικης ερημου και τη φωνη της τζενιφερ

προφήτηs said...

ένας χορός είναι, ένα μέσο..για να μάθεις τις αισθήσεις της...

ένας χορός.. ή μήπως μια αποκάλυψη ψυχής...;;;

καλησπέρα

ΝΑΪΑΔΑ said...

αλλα εχω την ελευθερια μου...

τελικα οτι κι αν θυσιασεις για αυτην ποτε δεν το μετανιωνεις...


τα κομματια καταπληκτικα!!!

εναν χορο αλα Ντολορες πολυ ευχαριστως!!!

νεραιδενια σου φιλακια καλη μου!!!

Natalia said...

δεσποινακι

δεν της πολυαρεσει το τανγκο, της Ντολόρες... :)

μόνο το δευτερο χόρεψες? γιατί? το maneater είναι ύμνος!


παναθήναιε

ελεύθεροι έστω και για ένα μόνο χορό!

what a perception!

υγ και γιατί ουτοπικός ο χώρος της ελευθερίας? εδώ διαφωνώ με τον μαιτρ...


προφήτη

η Ντολόρες δεν θέλει να χρησιμοποιηθεί ο χορός της σαν μέσον για ο,τιδήποτε...

αποκάλυψη ψυχής? ναι, μέσα από έναν γοητευτικό αυτοσχεδιασμό

γεια σου


ναιάδα

η πίστα δική σου...

η Ντολόρες απλά θα σου δείξει 2-3 φιγούρες :)

φιλάκια κι από μας