Εξαιρετική λέξη η «αποθέωση»…
Μπορεί να σημαίνει την εκδήλωση υπέρτατου
θαυμασμού κι ενθουσιασμού…
ή το αποκορύφωμα…
Η αποθέωση συνηθέστερα χρησιμοποιείτο για να
αναφερθεί η ειδωλολατρική διαδικασία με την
οποία ένας Ρωμαίος αυτοκράτορας
αναγνωριζόταν ως θεότητα…
Αναρωτιέμαι γιατί ακούγεται αυτές τις μέρες τόσο
ισοπεδωτικός ο ορισμός της αποθέωσης?
Ίσως και γελοίος…
Διάβαζα χθες για την αποθέωση της
Δημοκρατίας»…
Ο υποψήφιος που κατέβηκε στις εκλογές του
κόμματος του, μόνος του, χωρίς αντίπαλο…
Που δήλωσε ιδιαίτερα συγκινημένος από την
συμμετοχή των απλών πολιτών που νιώθουν την
κρίση στο πετσί τους, που γνωρίζουν ότι το κόμμα
τους δίνει τον αγώνα για την ανάκαμψη της χώρας
και την έξοδό της από την κρίση…
Που χαρακτήρισε την εκλογή του «μεγάλη άσκηση
πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας»,
Που έστειλε το μήνυμα ότι ο στόχος για «πρωτιά»
στις εθνικές εκλογές είναι εφικτός…
Κι αναρωτιέμαι…
Αυτοί οι 200.000 πολίτες, που όπως λένε πήγαν
και ψήφισαν προχθές, δεν πήραν πια κανένα
μάθημα? Έσβησαν ήδη από τη μνήμη τους τις
ξεφτίλες της κυβέρνησης των περασμένων μηνών?
Είναι και πάλι έτοιμοι να αποθεώσουν τον νέο
αυτοκράτορα?
Ό οποίος μετά τις εθνικές εκλογές, θα ψηφίζει
πάλι μνημόνια στη Βουλή, που θα ρίχνουν πιο
βαθιά τον Έλληνα στην άβυσσο?
Αν ναι, τότε…
«Οι ανόητοι δεν διδάσκονται από τους λόγους,
αλλά από τις συμφορές»…
όπως λέει κι ο αγαπημένος μου φιλόσοφος
Δημόκριτος ο Αβδηρίτης.
8 comments:
Μόνο γελοίο μπορώ να χαρακτηρίσω στη συγκεκριμένη περίπτωση τον ορισμό της αποθέωσης. Αν ζούσε στις μέρες μας ο συντοπίτης μου Δημόκριτος θα έλεγε ότι οι ανόητοι ούτε από τις συμφορές δεν διδάσκονται, άσε που είναι και αήττητοι.
Ο ένας αρχηγός θέλει να κάνει σχολή ηγετών, ο άλλος ως συνταγματολόγος ας κάνει σχολή "αποθέωση της Δημοκρατίας με ένα υποψήφιο". Υποστηρικτές θα βρει, με πρώτη και καλύτερη τη Β.Κορέα.
Φιλιά Ναταλία μου :)
Συμφωνώ απόλυτα και με τις δυό σας, αγαπητές e-φίλες !
Aυτοακύρωση ευφυΐας τραγωδική
Kαλό ξημέρωμα με:
Don't Get Around Much Anymore
:)
γεια σου Ρούλα
πού χάθηκες και μας έλειψες?
ένα είναι σίγουρο... ότι έχουμε γίνει ρεζίλι παγκοσμίως...
η κατάντια μας έχει φτάσει σε ύψη δυσθεώρητα και βάθη αμέτρητα...
υγ αρνούμαι να συμμετάσχω στο κίνημα της πατάτας, του εριφίου, του λαδιού, του ρυζιού και δεν συμμαζεύεται...
negentropist
τώρα συμφωνούμε τρεις...
εξαιρετικό το κείμενο της τραγωδικής αυτοακύρωσης της ευφυίας...
και υπέροχη η jazz της Carol
γεια
Ερχόμουν σιωπηλά,αυτό το χρονικό διάστημα ακούω, διαβάζω, παρατηρώ την αλλαγή στις ανθρώπινες σχέσεις,το βλέμμα των ανθρώπων,την αυξημένη νοσηρότητα στην ψυχική και σωματική τους υγεία. Λέγανε ότι η κρίση θα μας φέρει πιο κοντά, θα λειτουργήσει η κοινωνική αλληλεγγύη και δεν αντιλέγω, γίνονται κάποιες προσπάθειες, φτάνει όμως αυτό; Οι αυτόχειρες έχουν αυξηθεί δραματικά μέσα σε ελάχιστους μήνες στη μικρή μας κοινωνία και το κακό είναι ότι υπάρχει μια ηλικιακή διαστρωμάτωση. Με λἰγα λόγια, απόγνωση και κοινωνικός κανιβαλισμός.
Θα συμφωνήσω μαζί σου, το κείμενο του αγαπητού και πάντα ευγενικού negentropist, είναι εξαιρετικό.
Καλό σαββατοκύριακο και στους δυο :)
"Please prove you are not a robot"
Πεφτει το βλεμμα μου στην προτροπη και επιβολη του υποσελιδου. Μηπως το ιδιο δεν θα επρεπε να ρωταμε και τους υποψηφιους στις επερχομενες εκλογες; Η πολιτικη φθειρεται και καταληγει μια μονοτονη επαναληψη των ιδιων τετριμμενων και ανεφαρμοστων πια κλισε. Και η αποθεωση δεν αφορα τον αυτοκρατορα αλλα το κακεκτυπο του. Το προβλημα ειναι οτι αυτη η φθορα και η κατρακυλα δεν οδηγει μεχρι στιγμης τουλαχιστον σε κατι καινουργιο. Οι κεσεδες με τα γιαουρτια ειναι αδειοι και πεταμενοι μαζι με ολα τα αλλα σκουπιδια στην ακρη του δρομου. Μαζι με τις κορωνες της αποθεωσης.
Ρούλα
συγνώμη που έλειψα για λίγο...
διάβαζα τώρα το κείμενο σου και σκεπτόμουν πόσο επίκαιρο είναι... μετά τη σημερινή αυτοκτονία του ηλικιωμένου στο Σύνταγμα, η ηλικιακή διαστρωμάτωση που αναφέρεις δεν αμφισβητείται καθόλου...
η κατηφόρα που έχουμε πάρει, δεν συγκρατείται με τίποτα... και το κακό είναι ότι γινόμαστε σιγά-σιγά κι οι ίδιοι αδιάφοροι παρατηρητές της καταστροφής μας...
καλησπέρα στη βορειοανατολική Ελλάδα
παναθήναιε
μου άρεσε πολύ η συσχέτιση που έκανες... δυστυχώς οι πολιτικοί αποδείχτηκαν ανθρωποειδή, χωρίς ψυχή, συναίσθημα αλλά χωρίς και καθόλου πνεύμα... απαξιώ πια και να τους ρίξω βλέμμα στην τηλεόραση...
δυστυχώς ο λαός δεν έχει κουράγιο ούτε γιαούρτια να τους πετάξει, απλά περιμένει ανέλπιδα τις εκλογές, χωρίς στην ουσία να ξέρει σε τι μπορούν να χρησιμεύσουν κι αυτές, για να βγούμε από την άβυσσο...
συναδελφικοί χαιρετισμοί...
Post a Comment