Απόψε ελάτε μαζί μου
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στο μαγεμένο δάσος
Εκεί στο δένδρο της αλήθειας
Σ’ ένα μικρό χαρτάκι
που μου άφησε η roadartist,
θα γράψω δυο αγαπημένα μου ποιήματα
Στα κρυφά
Ενός επώνυμου κι ενός ανώνυμου
Μετά θα σας τα απαγγείλω
Κι όταν θα φύγω,
να μείνετε μπορείτε, να τα διαβάσετε ξανά…
Ομως να φύγετε πριν ξημερώσει
Κι αφήστε το χαρτάκι στην καρδιά του δένδρου
Πάρτε τους στίχους στην ψυχή σας
Και θυμηθείτε τους
κάθε φορά που παλεύετε με τον εαυτό σας
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στο μαγεμένο δάσος
Εκεί στο δένδρο της αλήθειας
Σ’ ένα μικρό χαρτάκι
που μου άφησε η roadartist,
θα γράψω δυο αγαπημένα μου ποιήματα
Στα κρυφά
Ενός επώνυμου κι ενός ανώνυμου
Μετά θα σας τα απαγγείλω
Κι όταν θα φύγω,
να μείνετε μπορείτε, να τα διαβάσετε ξανά…
Ομως να φύγετε πριν ξημερώσει
Κι αφήστε το χαρτάκι στην καρδιά του δένδρου
Πάρτε τους στίχους στην ψυχή σας
Και θυμηθείτε τους
κάθε φορά που παλεύετε με τον εαυτό σας
Θάνατος Μοναδικός
Σε τι χρειάζεται μια εικόνα?
Προς τι μια εικόνα, ασυγκίνητη στην κατάφαση
Σε τι χρειάζεται μια εικόνα?
Προς τι μια εικόνα, ασυγκίνητη στην κατάφαση
όπως και στην άρνηση, εγκόσμια, επίμονη, ζώσα,
άφθαρτη, απλή, επανάληψη, ένα τίποτα?
Ο κόσμος κατοικείται από αντικείμενα άχρωμα,
χωρίς πατρίδα, κουκούτσι σκληρό που η άρνηση
Ο κόσμος κατοικείται από αντικείμενα άχρωμα,
χωρίς πατρίδα, κουκούτσι σκληρό που η άρνηση
το υποτάσσει μόνο με τη δεύτερη,
αφού χαθεί το χρώμα, οι κινήσεις κλπ…
Μήπως όμως αυτά σου προσφέρουν έναν ορισμό?
Όχι έναν τελειωμένο ορισμό,
κάτι για να συμφωνήσει με τον ορισμό σου,
όχι μια κομματιασμένη επιλογή,
ένα κατακερματισμένο όνομα,
όχι…
Τριγυρισμένος απ’ τις εικόνες σου που διάλεξε
Μήπως όμως αυτά σου προσφέρουν έναν ορισμό?
Όχι έναν τελειωμένο ορισμό,
κάτι για να συμφωνήσει με τον ορισμό σου,
όχι μια κομματιασμένη επιλογή,
ένα κατακερματισμένο όνομα,
όχι…
Τριγυρισμένος απ’ τις εικόνες σου που διάλεξε
το βλέμμα σου
Διαλεγμένες κι από τη σκέψη σου φωτισμένες
Ασημένια σκέψη του σκότους
Διηρημένος σε εικόνες σου
Οχι επειδή οι εικόνες σου γλυστρούν
Όχι επειδή είναι πολλές και ψεύδονται για το τίποτα
Αλλά επειδή ποτέ δεν θα μπορέσω
Διαλεγμένες κι από τη σκέψη σου φωτισμένες
Ασημένια σκέψη του σκότους
Διηρημένος σε εικόνες σου
Οχι επειδή οι εικόνες σου γλυστρούν
Όχι επειδή είναι πολλές και ψεύδονται για το τίποτα
Αλλά επειδή ποτέ δεν θα μπορέσω
να τις γνωρίσω καλύτερα
Ελεγες: «το μοναδικό είναι ηλιθιότητα…»
(Ζακ Ρουμπώ)
Αυτογνωσία
Δάκρυ αιμάτινο κυλάει,
απ’τα μάτια μου,
σιγά σιγά πετρώνουνε κι αυτά,
με την ψυχή και το μυαλό μου
Τρέμω απ’ το φόβο μου,
σαν είμαι μακριά απ’ αυτόν,
σαν αποκόπτομαι από μένα
Τυφλός χωρίς το λιόγερμα να βλέπω,
και στο ζεστό του χρώμα να φωλιάζω,
κουφός χωρίς το φλοίσβο να ακούω,
και το αφρισμένο κύμα ν’ αγκαλιάζω
Κάτι να κάνω πρέπει…
Απεγνωσμένα θα ψάχνω μια ζωή,
ως να τον βρω, ως να με συναντήσω,
ως να γεμίσω το απύθμενο κενό,
που ίδιο αμύγδαλο,
την κάθε μου στιγμή πικρίζει…
(του Κ.Σ. ανώνυμου ποιητή)
Δάκρυ αιμάτινο κυλάει,
απ’τα μάτια μου,
σιγά σιγά πετρώνουνε κι αυτά,
με την ψυχή και το μυαλό μου
Τρέμω απ’ το φόβο μου,
σαν είμαι μακριά απ’ αυτόν,
σαν αποκόπτομαι από μένα
Τυφλός χωρίς το λιόγερμα να βλέπω,
και στο ζεστό του χρώμα να φωλιάζω,
κουφός χωρίς το φλοίσβο να ακούω,
και το αφρισμένο κύμα ν’ αγκαλιάζω
Κάτι να κάνω πρέπει…
Απεγνωσμένα θα ψάχνω μια ζωή,
ως να τον βρω, ως να με συναντήσω,
ως να γεμίσω το απύθμενο κενό,
που ίδιο αμύγδαλο,
την κάθε μου στιγμή πικρίζει…
(του Κ.Σ. ανώνυμου ποιητή)
8 comments:
Γλυκειά μου Ναταλία ήμουν σίγουρη ότι θα μου άρεσαν οι επιλογές σου...
Σ' ευχαριστώ πολύ που με τίμησες άλλη φορά με την προσκλησή σου. Θα γελάσεις βέβαια όταν ανακαλύψεις ότι σε πρόλαβα και σου είχα στείλει κι εγώ πρόσκληση ...
Θα συμπληρώσω το ποστ μου το συντομότερο δυνατό...
Ωραίες επιλογές.
Επειδή όμως ήδη έχω συμμετάσχει, δε θέλω να προσβληθείς αν δεν ανταποκριθώ στο κάλεσμα.
Σε ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Με κάνει χαρούμενο :-)
Καλησπέρα Ναταλία. Σε ευχαριστώ για την αποδοχή της πρόσκλησης, με τίμησες με τόσο όμορφα ποιήματα. Καταπληκτική όμως και η 'εισαγωγή' που μας επιφύλαξες..σαν να μας πήρες απο το χέρι και να μας περπάτησες μέσα σε εκείνο το δάσος.. Ουαου..μαγικό! Τρελαίνομαι και για δάση με χαρτάκια.. :)))
Ευχαριστώ :))
Καλησπέρα.
Έχω μια ερώτηση: Τι σημαίνει ανώνυμος ποιητής;
Ελπίζω να καταφέρω να ανταποκριθώ στο κάλεσμά σου.
Εγώ εξακολουθώ να τα διαβάζω... Την ονειρική και πονεμένη αίσθηση την πήρα αλλά θέλω και να πάρω και άλλα.
Έχω τους δικους μου ρυθμούς, αλλά μου πέσανε και μαζεμένα!
Καλημέρα.
lady blue
σε ευχαριστω κι απο δω
προσκαλεσαμε λοιπον ταυτοχρονα η μια την άλλη...
stixakias
εισαι πολυ ευγενικος
εψαξα το blog σου, αλλά δεν πρόσεξα ότι έχεις συμμετάσχει
δεν θα καλούσα ενα ποιητη "κύρους"
όπως εσύ?
roadartist
εγώ σε ευχαριστώ που με προσκάλεσες
επαιξα λιγο το κυνηγι του θησαυρού ε? :)
χαρτακια κρυμένα σε κορμους γέρικων δένδρων...
Pan
ανωνυμος εδω σημαινει καποιος που εχω διαβασει αρκετα ποιήματα του, αλλά δυστυχώς δεν ξερω ποιος ειναι!
ίσως καποια στιγμη βαλω κι αλλα του ιδιου
θα ήμουν πολυ χαρουμενη να ανταποκριθεις στο καλεσμα να δουμε και τα δικα σου γούστα
marc
με την ησυχια σου
ειμαι σιγουρη ότι εσυ παιρνεις παρα πολλα απο την ποίηση κι ας μην το δεχεσαι...
ίσως περισσότερα από όλους μας
(στο Επικουριο εχει να πεσει απαγγελία!)
Καλησπερα....
απλα υπεροχη ατμοσφαιρα..
ευχαριστω για την προσκληση....
καλησπέρα penthesila
ευχαριστώ
Post a Comment