Thursday, October 30, 2008

it's always ourselves we find in the sea…



Ο Αλτεμπαράν ψάχνει να βρει μες στα νερά
το παλινώριο που τον γέλασε δυο κάρτες.
Στης προβολής να τρέχουν βλέπαμε τους χάρτες
του Chagall άλογα τσίρκο του Seurat.





Πυξίδα γέρικη ataxie locomotrice
και στοιχειωμένη από τα χείλια σου σφυρίχτρα.
Στην κόντρα γέφυρα προσμένατε κ' οι τρεις
να λύσει το άστρο του Αλμποράν η χαρτορίχτρα.

Όρτσα!
Κοίτα να καβατζάρεις το ακρωτήρι.
Κράτα το μπούσουλα σταθερά.
Ψάξε για το άστρο της Ανατολής.

Εκεί στα δεξιά σου!
Πού έβαλες τον αστρολάβο?
Αν τον κρατούσες, θα έβρισκες αμέσως
το άστρο της τραμουντάνας…

Ο Αλμποράν… η Ομηρική Ωγυγία…
εκεί μπροστά σου, σε καλεί να πλησιάσεις,
να ονειρευθείς…




Της τραμουντάνας τ'άστρο, τ'άστρο του Νοτιά
παντρεύονται με πορφυρόχρωμους κομήτες.
Του Mazagan οι θερμαστές οι Σοδομίτες
παίξαν του Σέσωστρη τη κόρη στα χαρτιά.

Η ξύλινη που όλοι αγαπήσαμε Γοργόνα,
καθώς βουτά παίρνει παράξενες ανάσες.
Προτού κολλήσουμε για πάντα στις Σαργάσσες,
μας πρόδωσε μ'ένα πνιγμένο του Νορόνα.

Αγάντα!
Ακουρμάσου τον άνεμο…
στέλνει το πρώτο κύμα σαν αποκρισάτορας,
έτσι για να σε φοβίσει, να σε τινάξει,να σε λιώσει…
θεριό ανήμερο σε βλέπω στη βάρδια…
πρύμα πλώρα είσαι ολημερίς, με την καρδιά
και το μυαλό στο πέλαγο!

Η Χάρυβδη δε σε τρομάζει, έτσι όπως
προβάλλει μπροστά σου, άγρια, θεόρατη,μανιασμένη…
Κουράγιο!




Πουλιά στα ξάρτια καραντί στεργιανή ζάλη
χελιδονόψαρα πνιγμένου δαχτυλίδι.
Του ναυτικού το δυσκολότερο ταξίδι
το κυβερνάν του Μαγελάνου οι παπαγάλοι.

Η καραβίσια σκύλα οσμίζεται ρεστία
και το κορμί σου το νερό που θα καλάρει.
Τη νύχτα οι ναύτες κυνηγάνε το φεγγάρι
και την ημέρα ταξιδεύουνε στ’ αστεία.

Βάρδα!
Μη μιλάς! Κοίταξε μονάχα!

Είχε μια υπέροχη μικρή αλτάνα,
γεμάτη με του κόσμου τ’ άνθη…
ρόδα, αζαλέες, φρέζιες, γεράνια…

Μα το καμάρι του ήταν δυο φυτά,
μια ορχιδέα που έφερε από το Τρινιντάτ
και ένα κέρινο τριαντάφυλλο
από τη Σάντα Λουτσία.
Πόσο το λάτρευε αυτό, πόσο το πρόσεχε.
Δεν το άγγιζε ποτέ!
«Θα μαραθεί αν το αγγίξεις,
θα μαραθεί από το λάδι του ανθρώπινου χεριού.
Μην το αγγίξει ποτέ κανείς.»
τον είχε προειδοποιήσει ο πωλητής
Αλλοίμονο…



Στα μπλε η φοβερή μαρέα του Νικόλα,
που έδωσε έμπνευση για τα κίτρινα της Ναταλίας

7 comments:

Pan said...

Καλησπέρα.

Τίποτα άλλο δεν μπορώ να σου γράψω αυτή την στιγμή.

Μετά την τριακοστή ανάγνωση.

faraona said...

Μπραβο βρε Ναταλια μου και σε σενα και στον Νικολα.Το μπλε σου και το κιτρινο του σε μια αρμονια γεματη σκουρια κι αρμυρα.Μπραβο σας.

πολλα φιλια

Roadartist said...

Μάλλον πρέπει να μπαρκάρουμε!!! :))
Φαντάζεσαι ναταλία? Αντί για τις συναντήσεις με τους πολυεθνικούς κλπ, θα φώναζες τώρα "όρτσα!!"
χαχααχα :) Καλό σκ και καλό μήνα φίλη μου..φιλάκια!!

panathinaeos said...

πουσι και παλλιροια! τσιγγανες χαρτοριχτρες και ξωτικα της θαλασσας!
"Η καραβίσια σκύλα οσμίζεται ρεστία
και το κορμί σου το νερό που θα καλάρει.
Τη νύχτα οι ναύτες κυνηγάνε το φεγγάρι και την ημέρα ταξιδεύουνε στ' αστεία."
Και καλα, ο Καββαδιας ειναι μεγιστος και γνωστος πια, αυτην ομως την Μαργαριτα που ντυνεται στα κιτρινα και ποιητευεται, ποιος θα την γνωρισει;
Ενα βραδακι στη Σαντα Λουτσια θα πεσουν οι μασκες και θα παραδωσει το Ειναι της στον Ποσειδωνα.

Ra Ma said...

Κράτα το μπούσουλα, πού έβαλες τον αστρολάβο, κοίτα, κράτα, εκεί ...προς στιγμή ένοιωσα σαν ήμουν στη τιμονιέρα και μου έβαλε χέρι ο καπετάνιος! Και μετά που καβατζάραμε τον κάβο χαλάρωσα, κοιτούσα τα αστέρια και άκουγα ιστορίες μαγευτικές.

Και έψαξα για το τριαντάφυλλο μπας και μοιάζει με μια Poinciana γιατί και εκείνη κάποιος Νίκος σου την υποσχέθηκε! (Πάει μακρυά το μυαλό μου, τι να κάνω...)

Καλό βράδυ!!!

ΝΑΪΑΔΑ said...

"...μου πες με φωνη ετοιμοθανατου:να φοβασαι τα αστρα του Νοτια..."
με ταξιδεψατε τοσο σε κατι πολυ αγαπημενα ποιηματα του καββαδια!
απιστευτα μαγικο αυτο που διαβασα!
πολλα νεραιδενια φιλια!

Natalia said...

συγνώμη που έλειψα λίγες μερες, αλλά έχω ένα μικρό πρόβλημα υγείας

pan

σε ποια αναγνωση εισαι τώρα?
περιμένω κριτική...
χαίρετε


faraona

ευχαριστώ
εκτιμώ πολύ τα λόγια σου γιατί από σένα πηγάζει πολύ συναίσθημα
φιλιά και σε σένα


roadartist

πριν λιγες μερες φωναξα στο Γερμανο συνάδελφο μου "Βάρδα Christian..." :)

καλό μηνα και σε σενα και φιλάκια


γεια σου παναθήναιε

"νυχτες στη Σαντα Λουτσία"!
την κυρία με τα κίτρινα δεν θα τη γνωρισει ποτέ κανείς...

κι εδώ απαγωγές δεν γίνονται, όπως σε κάτι Σικελίες, που λεει ο λογος :)

ευχαριστώ για τα λόγια σου
καλό μεσημέρι


marc

είσαι... τι να σου πω
τη θυμασαι την poinciana ε?
να σου πω οτι ψαχνω εισαγωγεα για να μου τη φερει απο το Saint Maarten?
στη βάρδια σου δόκιμε...


γεια σου γλυκειά ναιάδα

φοβερά τα ταξίδια του Καββαδία...
πού και πού μπαρκάρουμε για κανενα από τα μαγικά λιμάνια του
φιλιά κι από μένα