Tuesday, June 09, 2009

power cut...

I almost destroyed my blog.
I dont know what came to me and I started playing
with buttons and templates, adding and deleting whole
phrases and symbols...

like I was an expert or like something was pushing me
to delete everything
and disappear from this virtual world of ours...

its so easy to disappear and not leave any traces, that I was
amazed even myself, how close and at the same time
how far we all are with each other.

I lost my links to all of you, my favourite end photos,
my side phrases and songs and I havent understood
how I managed to save the posts...

I am so sorry about this appearance of my blog,
but I dont have the courage to try and correct
anything now... I dont even know how to do it
and I definitely havent got the time right now...

Maybe the next days I give a go

For tonight...


"Who said that sad people
are really sad?
Thousands of small units,
spread around the world,
sources of weak light
willing to transmit fire...

And her?
A creature, abandoned in the deep seas
A survivor from the attack
of the most peculiar destiny
Smiling, crying,
enjoying, regretting

But most of all... living life fully"

I suppose this applies for all of us...

καληνύχτα σας

9 comments:

Natalia said...

μπορεί να διέλυσα το blog μου, αλλά το podcast to εγκατέστησα τελικά... κι έτσι ακούμε το Μιχάλη και το "ανάποδα" που μου αρέσει πολύ

πήγε κιόλας 1 η ώρα?

Ra Ma said...

Η ώρα πήγε 2 και αδυνατώ να το πιστέψω! Για να το πω αλλιώς, αν δεν έβλεπα το comment σου, δεν θα το πίστευα!

Καληνύχτα!!!

ΥΓ. Φτιάξτο γρήγορα ...μην το δεις ως αφορμή!

Roadartist said...

..Γιατί τα έγραψες στα αγγλικά;;; Αυτό ήταν το κυρίως 'ανάποδο' :)))

ΥΓ από ότι διάβασα σε αυτό κόλλησα..

λολ.. :))) Έλααααααααααα θα τα φτιάξεις ξανά και πολύ πολύ εύκολα.. η δύναμη επανέρχεται........ την αισθάνομαι .. σε περιμένουμε..

ΝΑΪΑΔΑ said...

νομιζω επανηλθαμε σιγα σιγα ...;

το αγγλικο με κολησε λιγο αλλα τωρα βλεπω καλυτερα και συνειδητοποιω τι εγινε...

οκ!
welcome back!!!

νεραιδενια φιλια!!!

Natalia said...

marc

στας διαταγάς σας...
έκανα το καλύτερο δυνατό ε?

πάλι πλησιάζει 1... :)


roadartist

όταν είμαι σε ένταση, γράφω στα αγγλικά

υγ insane...

lol να, κατι εκανα... η δύναμη ήρθε
φιλιά


ναιάδα

το διόρθωσα επιτέλους...

nice to meet you :)
φιλάκια

panathinaeos said...

ναταλια καλημερα, με καθυστερηση διαβασα την περιπετεια σου και χαιρομαι που ανεκαμψες τοσο γρηγορα και αποτελεσματικα ...
ανηκεις εις την ομαδα των πολεμιστων που κοιμουνται με τα μαχαιρια στα σαγονια, και δεν υπηρχε ποτε περιπτωση ενα ανοητο τεχνολογικο κατασκευασμα να σε ταπεινωσει...
να σε ταρακουνησει για λιγο ναι, αλλα μετα ποιος την ειδε και δεν την φοβηθηκε!
οσο για το ποιηματακι στο τελος της αναρτησης, μετα την πτωση της αδρεναλινης, ειναι ακριβως το αντιθετο απο οτι εισαι εσυ, εισαι δηλαδη εσυ που αναφερεσαι σε κατι που δεν εισαι καθολου, αλλα σκεφτεσαι πως θα ησουν αν ησουν ετσι!
ο πολεμιστης που ειναι συνεχεια σε κατασταση εγρηγορσης δεν εχει περιθωρια για μικρες στιγμουλες και τετοια σχετικα που υποσχονται οι διαφημισεις στους λεγομενους "κανονικους" ανθρωπους...
ουτε και θελει να εχει, ουτε και ανηκουν στο πολιτιστικο του στερεωμα...

Natalia said...

μήπως έχουμε συναντηθεί σε καμια οικοδομή και δεν το θυμάμαι? :)

ναι, έτσι είμαι... έτσι ακριβώς

υγ πώς το είπες? πανδαισία του αιφνιδιασμού? μάααλιστα

Pan said...

Στο τσακ την γλυτώσαμε δηλαδή.

Natalia said...

να μην το πω ουτε του παπά... :)