Tuesday, August 25, 2009

Χρωματισμοί (2. το κόκκινο της άρνησης)



Η φλόγα ενός μύθου
που κάποτε χάθηκε
στα βάθη μιας απροσδιόριστης αβύσσου,
εμφανίστηκε ένα καλοκαιρινό βράδυ, αναπάντεχα
και φώτισε το σκοτεινό κελί
της μνήμης του…

Εκνευρισμένος από την ξαφνική εισβολή
μιας χίμαιρας,
που κατέλαβε ολοκληρωτικά
τις αχανείς αίθουσες του εγκεφάλου του,
άδειες για χρόνια
από στοιχεία ευπρόσδεκτα ή μη,
αντέδρασε με το μοναδικό διαθέσιμο όπλο του…
την άρνηση…

Καθώς εικόνες διαφόρων χρωμάτων
και με απίστευτες ταχύτητες
έπεφταν στην πνευματική οθόνη
μπλέκοντας παρελθόν και παρόν,
προσπάθησε
απεγνωσμένα
να προστατεύσει το μέλλον…

Οι κυματισμοί μιας σύγχρονης αντίληψης
που κυριάρχησε
στο χώρο της μνήμης,
κλυδώνισαν την αγαπημένη λήθη…

Και η φλόγα αναδιπλωνόταν με τέχνη,
σαρώνοντας στο πέρασμα της
Σκέψεις, Αμφιβολίες, Αντιστάσεις, Συναισθήματα…

Φυλακισμένος στο μοναχικό κελί,
δεν μπόρεσε να αποτρέψει την καθαρή νίκη
της μνήμης σε βάρος του…



6 comments:

προφήτηs said...

το κόκκινο της άρνησης... ποιος θα μπορούσε να πιστέψει ότι ήταν το μόνο χρώμα που κράτησε ζωντανό μέσα του...
μια φλόγα σαν την άρνηση η ζωή του, σαν το χρώμα του έρωτα κ του πάθους...

το κόκκινο της άρνησης... πλέει το βλέπω... μα δε τρομάζει κανέναν πια...γίνεται καπνός...

kioy said...

Αχ, αγαπητή μου. Πετάμε το παρόν και ξορκίζουμε ιδιόκτητες μνήμες. Για κάτι που δε μας ανήκει. Για το μέλλον...

Ποια πιο ξεκάθαρη ήττα. Τα πρωινά τον βούλιαζαν οι άγκυρες του παρελθόντος. Και τις νυχτιές τον τρέλαιναν οι σειρήνες του μέλοντος. Το ίδιο ψέμμα, σε αρνητικό φόντο.

Καληνύχτα σας!

Roadartist said...

Καλημέρα Ναταλία!

Γιορτάζεις σήμερα?

ΑΝ ναι, χρόνια πολλά και ότι επιθυμείς! Υγεία πάνω από όλα!

Πολλά, πολλά φιλιά!

Natalia said...

προφήτη

... το κόκκινο έχει μια ιδιαίτερη ομορφιά

σκοτώνει αλλά και ξαναφέρνει στη ζωή

άρνηση και πάθος...
μου άρεσε αυτό


kioy

μα κύριε μου...

αν δεν βουλιάξουμε στο βυθό της άρνησης και δεν τρελλαθούμε από τις σειρήνες-μνήμες, τότε ποιά η αξία να περπατάμε σε μια ευθεία γραμμή? :)

... δικό μας και το μέλλον


roadartist

γιορτάζω γλυκειά roadartist

ευχαριστώ για τις ευχές
φιλιά και σε σένα

υγ και ευτυχία... χωρίς αρνήσεις κάθε είδους

ΝΑΪΑΔΑ said...

εχουν δωθει τοσες πολλες χαρες και ονομασιες στο κοκκινο...
ποτε ομως η αρνηση...
κακως...οτι συνοδευει το παθος και την αγαπη θα επρεπε να εχει και το αντιστοιχο αρνητικο...

νεραιδενια φιλακια!!!

Natalia said...

ναιάδα

κάποιος είπε

“Red is the ultimate cure for sadness"...

τι λεμε τωρα?

καλησπέρα