η δική μας Αφροδίτη...

Αυτές οι μέρες είναι εξαιρετικά κρίσιμες.
Νιώθω ότι ένα μαύρο όρνεο πλανιέται πάνω από
την Ελλάδα, ακολουθώντας μια επικίνδυνη
πορεία, με ένα προκαθορισμένο σχέδιο επίθεσης
στη λεία του…

Περιμένοντας την ανακοίνωση του τρίτου πακέτου
των σκληρών οικονομικών μέτρων από την
Κυβέρνηση, κατόπιν εντολών της Ε.Ε., και εν
αναμονή των συναντήσεων Παπανδρέου με
Μέρκελ και Ομπάμα την επόμενη βδομάδα,
αναρωτιέμαι πόσο χαμηλά ακόμα θα πέσουμε.

Μια χώρα στο χείλος της πτώχευσης, ένας λαός
να διασύρεται, ένας πανάρχαιος πολιτισμός να
γίνεται αντικείμενο καπήλευσης…

Σκέφτομαι πόσα άλλα δεινά μπορούν να
ακολουθήσουν. Πόσες υποχωρήσεις, συμβιβασμούς,
ίσως αναγκασθούμε να κάνουμε, για να τύχουμε
της υποστήριξης και βοήθειας κάποιων δυνάμεων.

Σκοπιανό… ελληνοτουρκικά… κυπριακό…

Κάπου διάβασα τελευταία, ότι ένας παλαιότερος
πολιτικός είχε πει ότι η Ελλάδα «είναι έθνος
ανάδελφο».

Τώρα καταλαβαίνω πραγματικά,
πόσο μόνοι είμαστε…

υγ In music, Anna Vissi and “fabulous”,
because whatever happens, Greece is a
wonderful country and the Greeks, we are
fabulous… and hospitable

υγ στην πρώτη φωτογραφία, το αντίγραφο στην
είσοδο του μουσείου της Μήλου…