Wednesday, July 07, 2010

blind poetry...

Η πολυμήχανη θεά μιας απρόσιτης χαραυγής
εμφανίστηκε στα σύνορα της μαγικής πολίχνης,
αναστατώνοντας τη συνείδηση
του άπειρου αναζητητή των ονείρων
και βυθίζοντας την ύψιστη επιθυμία του
στην άβυσσο των πόθων…

Ο σιωπηλός οδοιπόρος των αχανών λαβυρίνθων
του νου, δεν αντιλήφθηκε
την επίθεση των ψυχρών κυμάτων
της ανεξιχνίαστης ψυχής της
και οδηγήθηκε ακούσια
στο ανύπαρκτο τοπίο της αυταπάτης…

Ισοι και ταυτόχρονα διαφορετικοί…
είλωτες αλλά και ισχυροί αντίπαλοι,
αγγίζουν το πάθος
που μόνο η γνώση προσφέρει
χωρίς ανταλλάγματα...

Στην αποσύνθεση της ζωής,
η θεά λυτρώνεται…
ο οδοιπόρος φυλακίζεται…



14 comments:

Big Bad Wolf said...

Μαγευτικό!!!

προφήτηs said...

η θεά ελευθερώνεται, ο οδοιπόρος φυλακίζεται...

σε κάθε βήμα, πίσω από κάθε τζάμι γιατί κάθε παρουσία... είναι μια καινούργια αγγελική ύπαρξη, κ ο κάθε παρατηρητής αδύναμός μπροστά της...

καλησπέρα

Ρούλα said...

Η επιλογή του "Wanderer above the Sea of Fog" του Caspar David Friedrich εξαιρετική!
αχ,αυτός ο οδοιπόρος,τυφλός τελείως!μου θυμίζει τον εαυτό μου σε κάποια φάση της ζωής μου,πολλούς γύρω μου εγκλωβισμένους στην αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι!
Ο αληθινός έρωτας όμως αναγεννά τη ζωή που βρίσκεται σε αποσύνθεση,η θεά πάει για άλλες παραλίες και ο οδοιπόρος λυτρώνεται!
υγ.μας έλειψες Ναταλία

Natalia said...

psychomechanic

... αυθορμήτως γραμμένο

ευχαριστώ

Natalia said...

προφήτη

άραγε υπάρχει νικητής και χαμένος?

καλησπέρα κι από μένα

Natalia said...

Ρούλα

δεν σου ξεφεύγει τίποτα ε? :)

ο οδοιπόρος οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στο τοπίο της αυταπάτης... η λύτρωση του δεν προβλέπεται για το άμεσο μέλλον (ποιητικά τουλάχιστον)

υγ αμοιβαία αισθήματα
φιλιά

Ρούλα said...

Δεν μου ξεφεύγει τίποτε σαν το σπαστικό της τάξης :))
φιλιά

Natalia said...

τίποτα δεν αφήνεις να πέσει κάτω! :)

γεια σου Ρουλίτσα

Ra Ma said...

Η τύχη του το είχε να πέσει πάνω στη Θεά?

Το να περπατάς ανέμελος και σφυρίζοντας χωρίς να έχεις αντιληφθεί πως ο δρόμος σε οδηγεί στο ικρίωμα ...είναι κάτι που συμβαίνει συχνά!

Καλό βράδυ!!!

negentropist said...

"...το πάθος
που μόνο η γνώση προσφέρει
χωρίς ανταλλάγματα..."


Αυτό μου άρεσε !

Joss και James

Kαλό σου βράδυ, με κάτι ξεκαρδιστικό ... (για όσους βέβαια συντονίζονται με το αγγλικό χιούμορ)

Grooving the bag, Mamaa

:)

panathinaeos said...

ο οδοιπορος ειναι θυμα αλλα και θυτης!
η θεα καθε φορα με τον τροπο της αναλωνει και εξαϋλωνει εναν οδοιπορο, χανει κι ενα κομματι απο την θεικη ενεργεια της...
και καποιος οδοιπορος θα σταθει στο μεταιχμιο και θα αντικρυσει την θεα να γινεται ανθρωπος, καθως η θεικη της ενεργεια θα εχει πια εξαντληθει...
αυτος ειναι ο οδοιπορος που απεικονισε και ο μεγαλος ρομαντικος ζωγραφος φρηντριχ....
κατω απο το πελμα του δεξιου ποδιου του, ευρισκεται ο θεικος μανδυας της Γυναικας που ηταν θεα και ξεπεσε σε ανθρωπο, αλλα δεν φαινεται με την πρωτη ματια...
ο Οδοιπορος ντυμενος και στιβαρος εχει στρεψει την πλατη, το προσωπο του ειναι συννεφιασμενο και θολο...
αναρωτιεται και αναλογιζεται αν ειναι η ωρα και η στιγμη της υπερτατης αποδρασης...
της Επιστροφης στην κοινοτητα και την κανονικη ζωη που συντριψει και αυτον σε ενα τιποτε...
εκτος εαν του ξανατυχει μια θεα μπροστα και ...
υγ. ναταλια, αυτο το χαρμανι μαγικου υπερβατισμου και ρατιοναλισμου που κουβαλας εγω θελω να το γευομαι πιο συχνα! μου ελλειψε!!!

Natalia said...

marc

... πιό συχνά δεν γίνεται!

αυτό που δεν ξέρω είναι αν γίνεται τυχαία ή συνειδητά

καλημέρα σας

Natalia said...

negentropist

είναι και κάποιοι που πηγαίνουν με την αυτοπεποίθηση της αγνοίας, αλλά δυστυχώς τους στοιχίζει λίγο ακριβά :)

ευχαριστώ για το φοβερό James Brown και τον Bo Dudley... (τελικά έχεις το know how)

Natalia said...

παναθήναιε

ώστε λοιπόν κάποιος οδοιπόρος μπορεί να αντικρύσει στα πόδια του την ανθρώπινη υπόσταση της θεάς...

δεν είχα σκεφτεί αυτή τη κατάληξη!

ομολογώ ότι θα προχωρήσω περαιτέρω την ποιητική σκέψη :)

υγ ο υπερβατισμός είναι η ειδικότητα μου και η λατρεία μου

ως μηχανικός κινούμαι ελαφρά και στον ρασιοναλισμό

τώρα από χαρμάνι, άλλο τίποτα χαχαχα