Σεπτέμβριος 1983…
Αργά το απόγευμα στ’ ανοιχτά της Ζακύνθου…
Το πλοίο παρασύρεται από ένα ξαφνικό μπουρίνι
στην περιοχή και μέσα σε λίγες ώρες παραδίδεται
στα χέρια του Ποσειδώνα…
Μετά από κάποιες μέρες τα απομεινάρια του
ξεβράζονται στην απομονωμένη ακτή, που λες
και περίμενε χρόνια αυτό τον παράξενο επισκέπτη,
για να της δώσει το όνομα της…
Το ναυάγιο…
Αργά το απόγευμα στ’ ανοιχτά της Ζακύνθου…
Το πλοίο παρασύρεται από ένα ξαφνικό μπουρίνι
στην περιοχή και μέσα σε λίγες ώρες παραδίδεται
στα χέρια του Ποσειδώνα…
Μετά από κάποιες μέρες τα απομεινάρια του
ξεβράζονται στην απομονωμένη ακτή, που λες
και περίμενε χρόνια αυτό τον παράξενο επισκέπτη,
για να της δώσει το όνομα της…
Το ναυάγιο…
Ιούνιος 2010…
Και πάλι, η μόνη πρόσβαση στην ακτή, είναι από
τη θάλασσα. Μόνο ο Ποσειδώνας μπορεί να με
μεταφέρει στη μαγεία και σήμερα είναι στα κέφια
του…
Η βάρκα με το κατάλευκο μικρό κατάρτι πλέει στα
ήρεμα νερά, που τη χαιδεύουν κάτω από τον γλυκό
απογευματινό ήλιο. Βλέπω απέναντι τους τεράστιους
βράχους να υψώνονται θεόρατοι πάνω από το
ναυαγισμένο πλοίο, που νομίζεις ότι αναδύεται
μέσα από τη λευκή άμμο…
Τι ιδιομορφία της φύσης!
Αυτό το ταίριασμα που έχουν αιώνες τώρα τα πολύ
βαθιά νερά του Ιονίου με τις απόκρημνες και
σεισμογενείς παρθένες ακτές του νησιού…
Και πάλι, η μόνη πρόσβαση στην ακτή, είναι από
τη θάλασσα. Μόνο ο Ποσειδώνας μπορεί να με
μεταφέρει στη μαγεία και σήμερα είναι στα κέφια
του…
Η βάρκα με το κατάλευκο μικρό κατάρτι πλέει στα
ήρεμα νερά, που τη χαιδεύουν κάτω από τον γλυκό
απογευματινό ήλιο. Βλέπω απέναντι τους τεράστιους
βράχους να υψώνονται θεόρατοι πάνω από το
ναυαγισμένο πλοίο, που νομίζεις ότι αναδύεται
μέσα από τη λευκή άμμο…
Τι ιδιομορφία της φύσης!
Αυτό το ταίριασμα που έχουν αιώνες τώρα τα πολύ
βαθιά νερά του Ιονίου με τις απόκρημνες και
σεισμογενείς παρθένες ακτές του νησιού…
Τι μοναδικό και απολαυστικό τοπίο…
Ο παράδεισος δεν θα έχει και μεγάλη διαφορά,
σκέφτομαι, καθώς πετάω ανέμελα και ανυπόμονα
το φόρεμα μου και βουτάω…
Εκπληκτικά… γαλαζοπράσινα… κρυστάλλινα…
παγωμένα…λαμπερά… ζωογόνα νερά…
Βυθίζομαι αργά και απολαμβάνω την κάθε στιγμή…
Νιώθω τις αισθήσεις μου να εναρμονίζονται
απόλυτα με το περιβάλλον και αναγκάζω τη
μνήμη σε ολική διαγραφή…
Ο παράδεισος δεν θα έχει και μεγάλη διαφορά,
σκέφτομαι, καθώς πετάω ανέμελα και ανυπόμονα
το φόρεμα μου και βουτάω…
Εκπληκτικά… γαλαζοπράσινα… κρυστάλλινα…
παγωμένα…λαμπερά… ζωογόνα νερά…
Βυθίζομαι αργά και απολαμβάνω την κάθε στιγμή…
Νιώθω τις αισθήσεις μου να εναρμονίζονται
απόλυτα με το περιβάλλον και αναγκάζω τη
μνήμη σε ολική διαγραφή…
Σκέφτομαι αν επιθυμώ να γνωρίσω αυτό το νέο
κόσμο που απλώνεται στα πόδια μου, συνεχίζοντας
να καταδύομαι στο όνειρο, ή προτιμώ να επιστρέψω
στη γνώριμη πραγματικότητα και να αναδυθώ στην
επιφάνεια…
Πρέπει να αποφασίσω τώρα…
Δεν έχω και πολύ χρόνο ακόμη…
κόσμο που απλώνεται στα πόδια μου, συνεχίζοντας
να καταδύομαι στο όνειρο, ή προτιμώ να επιστρέψω
στη γνώριμη πραγματικότητα και να αναδυθώ στην
επιφάνεια…
Πρέπει να αποφασίσω τώρα…
Δεν έχω και πολύ χρόνο ακόμη…
16 comments:
Βαζω την πετσετα μου διπλα σου Μαρκονι (αριστερα απο την δικη του) οποτε οποια προλαβει παιρνει την αλλη μερια! Θαλασσα σμαραγδενια στα επτανησσα, γυρναμε στις πιο ομορφες παραλιες!
ένας ακόμη προορισμός, ποιος θα είναι ο επόμενος; ψηλά στο κάστρο της Ναυπάκτου, να κοιτάς την ένωση της θάλασσας με τη στεριά, κ ύστερα μια απόδραση, λίγο κοντά στη γέφυρα του Ρίου, δίπλα στη θάλασσα, να ακούς στο κύμα να σκάει στα βότσαλα, φτιάχνοντας μια εικόνα, με τα ελάχιστα άστρα που έχουν απομείνει.. θα μπορούσε να ήταν ιδανικός αυτός ο προορισμός;
καλησπέρα
Cayman Islands. I was there few months ago. Very nice. There is also a totally cool town, the town of Hell in Grand Cayman. Perfect fit for the music of a very famous rock group.
Αχ αυτός ο Ποσειδώνας, δεν κάθεται και ήσυχος! Μα και τι να κάνει ο άνθρωπος,με το μπαρδόν, ο θεός ήθελα να πω, ήταν σε διατεταγμένη υπηρεσία από το λιμενικό του Ολύμπου, τα λαθρεμπόριο των τσιγάρων εδιώκετο από τότε. Τους ανθρώπους όμως τους προστάτεψε και με το παραπάνω!
Πληροφορίες που θέλουν το καράβι να είναι από την Περσία και για πολύ καιρό να βγαίνει ντουμάνι από τη σπηλιά του Ποσειδώνα κρίνονται ως αναξιόπιστες.
Η γοργόνα έμεινε στο Αιγαίο και το ταίρι της ο Ποσειδώνας δεν έχασε χρόνο, μεταμορφώθηκε σε βράχο και έστησε καρτέρι την Καρέτα νομίζοντας ότι καμμιά καλλονή της εποχής είναι που μεταμορφώθηκε και αυτή για να αποφύγει τον brutal έρωτά του.Μασάει ο θεός ταραμά; Βέβαια κάποιος πρέπει να του πει ότι κάπως έχουν αλλάξει τα πράγματα, και η μεταμόρφωση γίνεται για να προσελκύσουμε.
Κάνω βουτιά από την ξύλινη βάρκα με το κάτασπρο κατάρτι, βυθίζομαι στα γαλαζοπράσινα νερά και επειδή θα μου πάρει ώρα μέχρι να αποφασίσω τι προτιμώ, παίρνω και τις φιάλες μαζί μου.
Ναταλία για άλλη μια φορά μας μάγεψες και ευτυχώς που μας έφερες πολύ πρωί που τα νερά έχουν αυτό το υπέροχο χρώμα και το κυριότερο αποφύγαμε το συνωστισμό.
δεσποινάκι
γυρίζουμε τα πέλαγα χωρίς τελειωμό... τωρα θα φύγουμε και πιο εξωτικά απ' ότι βλέπεις...
μην λες πολλά για το marc... θα το πάρει επάνω του χαχαχα
προφήτη
και γιατί όχι?
βεβαια και θα μπορουσε να ειναι σουπερ ιδανικός...
το τοπίο το θέλεις με αστρα ε?
για να βλέπεις τα ιχνη της ευτυχιας στον ουρανο...
αυριο βράδυ...
blue wind
so... cayman island...
pure crystal seven mile beach...
a wonderful dream...
tomorrow night as well...
I cannot locate the rock group...
any clue to assist?
Ρούλα
δεν σου ξεφεύγει τίποτα... μέχρι και το λαθρεμπόριο των τσιγάρων έβγαλες στην επιφάνεια :)
Ο Ποσειδώνας έκανε το καθήκον του ως port police...
καλά εκανες και πηρες τις μπουκάλες μαζί σου γιατί αυριο το βράδυ θα σε παω για snorkel μακρια... πολύ μακριά
ευχαριστώ...
εισαι highly intelligent (και το δεσποινακι το ιδιο) και ο μαιτρ πρέπει να ειναι περηφανος για τις γυναικες του ατελιε χαχαχα
It has to do with the devil. The name of one town in that island is hell.
Ultra-famous rock group. One of their best songs ever expressed sympathy for the devil.
Οι ελληνικές θάλασσες και τα νησιά, μαρτυρούν τα κατορθώματα του Ποσειδώνα.
Νόμιμη σύζυγος του Ποσειδώνα ήταν η Αμφιτρίτη, μια από τις κόρες του Νηρέα. Κάποτε που περνούσε από τη Νάξο συνάντησε τις Νηρηίδες που έπαιζαν στην ακτή μ' ένα πολύχρωμο τόπι. Η Αμφιτρίτη ξεχώριζε απ' όλες τις αδερφές της για την ομορφιά και τη χάρη της. Ο Ποσειδώνας την ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, την απήγαγε και την οδήγησε σε μια σπηλιά. Η Αμφιτρίτη δεν τον ήθελε και αντιστάθηκε. Κατάφερε να ξεφύγει, βούτηξε στα γαλανά νερά της θάλασσας και χάθηκε.
Μάταια την έψαχνε σ' όλες τις ακτές και σ' όλες τις θαλάσσιες σπηλιές, συμπεριλαμβανομένης και της ΖΑΚΥΝΘΟΥ.
Ανασήκωνε τα βράχια και ανατάραζε την άμμο της θάλασσας χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μια μέρα που καθόταν λυπημένος και σκεφτικός πάνω σ' ένα βράχο, τον πλησίασε ένα δελφίνι και τον ρώτησε γιατί ήταν στενοχωρημένος. Όταν ο Ποσειδώνας του εξήγησε, το θαλάσσιο κήτος του υποσχέθηκε πως θα την έβρισκε. Ταξίδεψε λοιπόν μέρες ολόκληρες και τελικά τη βρήκε κοντά στην Αφρική, στην περιοχή του Άτλαντα. Τότε με σκέρτσα και παιχνίδια κατάφερε να την παρασύρει και την οδήγησε μπροστά στον Ποσειδώνα.
Έτσι, από την ένωση του Ποσειδώνα και της Αμφιτρίτης γεννήθηκαν ένας γιος, ο Τρίτωνας, και δυο κόρες, η Ρόδος και η Βενθεσικύμη.
Δυστυχώς γιά την Αμφιτρίτη, ο Ποσειδώνας είχε αμέτρητες εξωσυζυγικές σχέσεις με θεές, νύμφες και θνητές !
Εγώ πάντως είμαι με την Αμφιτρίτη, και γι΄αυτό της προσφέρω, ετεροχρονισμένα έστω, το παρακάτω μουσικό κομμάτι:
Belleruche - Anything you want (not that !)
Καλό ξημέρωμα σε όλους-ες !
:)
Όχι, δεν το πιστεύω!!!!!! Έγραφα, έγραφα, έγραφα και τα έχασα όλα.
Έγραφα για το ναυάγιο, για την ιστορία του 'Παναγιώτη 'του τσιγαράδικου, τα φοβερά χρώματα των νερών.
Έγραφα για τους Madrugada, για το όνομά τους, το κοινό στην Ελλάδα και για τη μουσική τους που μου αρέσει πολύ.
Έγραφα για τη παρέα της παραλίας εξ΄αριστερών και εκ δεξιών...
Έγραφα για τη φωτογραφία του Ποσειδώνα που έχω τραβήξει τον Αύγουστο του 2007 στις πρώτες αναρτήσεις μου.
Και όλα αυτά χάθηκαν κλαψ!!!!
Θα επαναλάβω μόνο τις ευχαριστίες σε σένα Natalia για αυτό το όμορφο ταξιδάκι σε αυτά τα εξαιρετικής και σπάνιας ομορφιάς τοπίο ...και για τις προτροπές σου.
Καλημέρα!!!
blue wind
so... "sympathy for the devil" it is... αναμφισβήτητα ύμνος
Quite extraordinary, if you think that "Master and Margarita" of Bulgakov, which inspired Jagger to write this song, is one one of my most favourite books...
pd I presume, that Santorini has gone down to second place... :)
negentropist
anything you want... λοιπόν για την Αμφιτρίτη
Νηρηίδα πανέμορφη, που με τον εξαίσιο χορό της τρέλανε τον Ποσειδώνα. Θεά της θάλασσας ή ίσως ή ίδια η προσωποποίηση της...
Αγαύη, Αλκιμήδη, Αμφιτρίτη, Γλαύκη, Δωτώ, Ευνίκη, Κυμοθόη, Νημερτής, Ποντοπόρεια... τι καταπληκτικά ονόματα για τις Νηρηίδες ε?
marc
πρώτο σου μέλημα η εξ αριστερών και εκ δεξιών συντροφιά ε?
αλήθεια, οι madrugada από πού πήραν το όνομα τους?
υγ οι προτροπές είναι απλά... προτροπές. Αλλά επειδή κι εσύ σκέπτεσαι πολύ σαν τη Ρούλα, όταν βουτήξεις πάρε και τις μπουκάλες μαζί σου :)
Madrugada στα ισπανικά σημαίνει αυγή. Είναι Φιλανδοί με Ισπανικό όνομα και αμερικάνικο ήχο (γνήσιο, underground και μελαγχολικό ροκ), η δε η Ελλάδα ήταν η δεύτερη χώρα που αναγνώρισε την αξία τους.
Εντάξει?
Περί δεξιάς και αριστεράς συντροφιάς δεν θα προβώ σε αποκαλύψεις...
εντάξει...
madrugada= αυγη... μου αρέσει όπως και η μουσική τους
είναι ακριβώς στις συχνότητες μου :)
ναι, εδώ έχουν μεγαλο fan club
ασφαλώς και δεν θα προβείς σε αποκαλύψεις... δεν πρέπει να γνωρίζει η δεξιά σου τι ποιεί η αριστερά σου χαχαχα
Post a Comment