Tuesday, October 05, 2010

topspin – slice...


Ηταν αποφασισμένος να κερδίσει το σερβίς…
Επρεπε να χτυπήσει τη μπάλα με ένα μοναδικό
συνδυασμό, έτσι ώστε να αιφνιδιάσει τον
αντίπαλο και να στείλει τη μπάλα με δύναμη
στο έδαφος…

Dear friend...
To write a masterpiece like the tempest,
is like being in a continuous search for peacefulness...
I could not realize, how you felt the exact moments
of creation and what was in your mind then...



Εστριψε το αριστερό του πόδι προς το δεξί
μέρος του φιλέ… Κράτησε σφιχτά τη ρακέτα
στο δεξί του χέρι και τη μπάλα στα δάχτυλα του
αριστερού. Καθώς η μπάλα υψωνόταν στον αέρα,
η ρακέτα οδηγήθηκε προς τα πίσω, έτοιμη να
ξεκινήσει την απόλυτη κίνηση…

When I listen to each one of the three movements,
I wonder where is the beauty of life hidden,
if it is not in this unique piece of music...



Γλύστρησε το δεξί του πόδι μπροστά, κοντά στο
αριστερό. Λύγισε τα πόδια του τόσο, όσο να νιώσει
σίγουρος ότι θα τα τεντώσει μετά με δύναμη.
Εφερε τη ρακέτα στο ψηλότερο σημείο κι
αισθάνθηκε σαν αίλουρος έτοιμος να επιτεθεί στο
θύμα. Τα δάχτυλα των ποδιών του ανέβηκαν
ψηλά, πιο ψηλά δεν γινόταν…

Εστριψε τους ώμους…
Όλο το σώμα του τώρα είχε ξεδιπλωθεί κι
αντίκρυζε το φιλέ. Ο ώμος του γερμένος 90
μοίρες. Η ρακέτα πεσμένη προς τα πίσω, έτοιμη
για το χτύπημα…

Listening to it, I travel with you...
Being at first in a peaceful paradise,
just for a while,
only to be lost in a crazy storm after...

What a challenging music...
And how far I am lead, by my perception
of its unforgettable power...
Moving, emotional, intense...



Τώρα το χέρι σηκώνεται, ο αγκώνας ισιώνει
και το σώμα αρχίζει να πέφτει μπροστά.
Η ρακέτα είναι στην κατάλληλη θέση, για να
χτυπήσει τη μπάλα κατευθείαν στο στόχο.

Ο καρπός είναι πια στο πιο εύκαμπτο σημείο του
και το σώμα τελείως μπροστά.
Καθώς η μπάλα φεύγει με θέση 1.30 του ρολογιού,
βλέπει το χέρι του να γυρίζει αυτόματα και να
πέφτει δεξιόστροφα…

The Winner spreads his attraction,
over the centuries and behind the darkness...

He will never forgive the passion of the unique
moment in time...
And like a wolf, he will attack, only to win...

He thinks of reaching the sky...



Μόλις που πρόλαβε να δει το αντίπαλο γήπεδο…
Η μπάλα είχε πέσει με ορμή δίνοντας του
τον πολυπόθητο πόντο…
Εκλεισε τα μάτια
Το topspin-slice ήταν το τέλειο σερβίς
και ήταν αποκλειστικά δικό του…



υγ Ludwig van Beethoven
σονάτα Νο 17 «the tempest»
ένα καταπληκτικό κομμάτι
γι αυτούς που κερδίζουν αγώνες,
γι αυτούς που είναι αυθεντικοί…

18 comments:

προφήτηs said...

κ του χάρισε έναν άσσο... αυτό θα πει σερβις!!!

καλημέρα

υ.γ.: τλκ πάντα το σώμα παίζει σπουδαίο ρόλο σε κάθε κίνηση, λάθος στροφή, λάθος ανέβασμα, και...

Natalia said...

προπονήσου...

εγώ μόνο aces σερβίρω χαχαχα

υγ ... και πάλι πίσω στις πηγές του λάθους... ε?

προφήτηs said...

δεν υπάρχει περίπτωση σε ένα παιχνίδι να πετύχεις πάνω απο 12 άσσους... αποκλείεται, άρα το αποτέλεσμα θα αναδείξει το σωστό winner...

υ.γ.: επιστροφές δεν υπάρχουν, μόνο καινούργια ξεκινήματα στις πηγές του λάθους, του επικίνδυνου...

Ρούλα said...

Αυτοί που κερδίζουν αγώνες είναι όσοι είναι διατεθιμένοι να πληρώσουν και το ανάλογο τίμημα. Στην προκειμένη περίπτωση πέρα από τη σωστή προπόνηση και τεχνική το τίμημα είναι η επικονδυλίτιδα ή αγκώνας των τεννιστών (tennis elbow).
Ναταλία μου εγώ είμαι εδώ, μάζευε άσσους και το tennis elbow με υπέρηχα και ψυχρά επιθέματα μια χαρά αντιμετωπίζονται. Η χαρά της επιτυχίας όμως παραμένει και σε οδηγεί στα ουράνια!
Η σύνδεση με τη σονάτα, εξαιρετικό εύρημα και μύηση για μένα την άσχετη!

Natalia said...

προφήτη

112 ασσοι σε ενα ματς, παγκόσμιο ρεκόρ φέτος στο Wimbledon από τον John Isner...

θα μας πάρει το ξημέρωμα...

υγ κι όμως, δεν υπάρχει περίπτωση να μην γυρίσει κανείς έστω και μια φορά, πίσω, στον τόπο του εγκλήματος... :)

Natalia said...

Ρούλα

στο τίμημα, θα πρόσθετα επίσης και 2-3 πτώσεις στο τεραίν, συν ένα γλυκό αγκάλιασμα με το συρματοπλεγμα... (μέχρι ορό έκανα) χαχαχα

στηρίζομαι πάνω σου για τα υπέρηχα, τα τενς και τις διαθερμίες... πώς αλλιώς θα γευθώ τη δόξα?

σου άρεσε το tempest?

Ρούλα said...

Οι μουσικές σου επιλογές Ναταλία είναι εξαιρετικές είτε είναι σύγχρονα κομμάτια είτε είναι κλασσική μουσική. Όσο για το συγκεκριμένο κομμάτι βοήθησε και ο κ. Γκούγκλης για να ξέρω και τι ακούω χα χα
φιλάκια

Natalia said...

ο συγκεκριμένος κύριος είναι το δεξι μας χέρι :)

ευχαριστώ για τα καλά σας λογια... ευγενική Ρούλα

faraona said...

Συνδιάζεις απίθανα πράγματα στα πόστ σου!
Αυτό αγαπώ σε σένα!
Φιλί

Natalia said...

κυνηγώντας πάντα την περιπέτεια...
στις λέξεις, τις εικόνες, τη μουσική...

φιλιά κι από δω

panathinaeos said...

απο ποτε παιζει τεννις ο σαιξπηρ;
πως βρεθηκε προπονητης του σαιξπηρ ο μπετοβεν;
ποσους ασσους σερβιρε ο λουντβιχ στο ματς με τον μεντελσον;
ποσους πρωταθλητρες προπονησε ο γουιλιαμ τα τελευταια δεκα χρονια;
αυτο το τοπ σπιν ποιος θα το παρει;
καποιο λαθος κανω...
ειναι σκανδαλιες της ναταλιας ολα αυτα....
σχολιο περαστικου: απο ασσους καλα παμε .... αν κερδιζαμε και κανενα παιχνιδι .... (μαλλον αναφερεται στην ελληνικη οικονομια)

Anonymous said...

Ναταλία ούτε άσσους ούτε πόντους δεν πιάνω, άσε τρείς μέρες σε αφωνία και πόνο.Δεν θα σχολάσω σήμερα των αγώνα
Σε χαιρετώ
Γενοβέφα

προφήτηs said...

νομίζω δεν έχω ούτε εσύ αλλά ούτε κ εγώ την αντοχή να κάνουμε πάνω απο 12 ασσους σε ενα ματς, νομίζω θέλει αρκετή καλή τεχνική, αλλά κ δύναμη, σωματική, που μας λείπει, μη το ξεχνάς...

υ.γ.: κάθε κλέφτης γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος, ίσως του αρέσει, αυτή η αμφιβολία για τον αν θα τον πιάσουν ή όχι, κάνει τη ζωή του νομίζω πιο... γοητευτική...

Natalia said...

παναθήναιε

πάνε χρόνια που εμφανίζεται ο Γουίλιαμ στο Ρολάν Γκαρός... :)

όχι, μαλλον το αντίθετο, ο σαίξπηρ ήταν προπονητής του μπετόβεν αφού τον ενέπνευσε στο tempest...

και ναι, ο λούντβιχ υπήρξε πράγματι ο προπονητής του μέντελσον

εγώ πάντως όχι... δεν πάιρνω topspin, προσφέρω... χαχαχα

λάθος όχι, δεν κανεις... οι νικητές, όπως και να λέγονται, ζουν στους αιώνες

υγ σωστός ο περαστικός... το σχόλιο του είναι παρόμοιο με το ρηθέν υπό του λαού "η εγχείρηση πέτυχε, αλλά ο ασθενής απέθανε"...

Natalia said...

Γενοβέφα

ευτυχώς που με ειδοποίησες εγκαίρως, για να αναθεσω στον Andrew Castle του BBC να σχολιασει τον αγώνα... :)

περαστικά
φιλιά

Natalia said...

προφήτη

δεν το ξεχνάω Ραφαέλ... :) αλλά δεν πρέπει πάντα να ξεπερνάμε τους εαυτούς μας? έλα, ας φτάσουμε τουλάχιστον τους 14...

υγ το ξερω... you like to live dangerously... χαχαχα

προφήτηs said...

θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, πρέπει να ξεπερνάμε τους εαυτούς μας, κ να κάνουμε τα πάντα για τη νίκη, όμως... μη ξεχνάς, μήπως αυτή η νίκη φέρει περισσότερες ήττες από ότι περιμένουμε; μήπως ο αστυνόμος καταφέρει να μας πιάσει; ελπίζω να ακούγομαι αρκετά απαισιόδοξος, ώστε στον πρώτο κιόλας γκειμ να έχω καταφέρει με δυο απλά τοπ σπιν σερβις, κ δυο σλάις... να κατακτήσω τους πρωτους τέσσερις ασσους... καθότι εσύ αφηρημένα θα σκέφτεσαι τα αφηρημενα λόγια μου...

καλο βραδυ

υ.γ.: οτι κ αν πρεπει να χαθει, θα χαθει, αρκει στο τελος να κερδισεις..

Natalia said...

when you decide to play dangerously, you are ready for the consequences... :)

αφηρημένη σε παιχνίδι? jamais...
μετά στα επινίκια, με τις σαμπάνιες, μπορεί... χαχαχα

υγ ποτέ όμως στην πλάτη άλλων! dangerous but honest games...