Saturday, October 30, 2010

yes we can... but not overnight


Να, ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα.
Οι ενδιάμεσες εκλογές της 2ας Νοεμβρίου στις ΗΠΑ.
Μια σκληρή δοκιμασία για τον Ομπάμα και τους
Δημοκρατικούς, που θα αποτελέσουν τον στόχο
των απογοητευμένων ψηφοφόρων, ιδιαίτερα στις
Πολιτείες που βάλλονται από την Οικονομική
κρίση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αναμένονται αλλαγές
και μάχες σε όλη τη χώρα.

Για τη Βουλή των Αντιπροσώπων και οι 435
θέσεις είναι προς εκλογή.

Στη Γερουσία τώρα, η υφιστάμενη κατάσταση
είναι 57 Δημοκρατικοί, 41 Ρεπουμπλικάνοι και
2 ανεξάρτητοι. 37 από τις παραπάνω 100 θέσεις
βρίσκονται σε εκλογική αναμέτρηση, με κάποιες
από αυτές να καταλαμβάνονται μετά από
υπερβολικά καυτές μάχες.

Στο Ντέλαγουερ ο θρίαμβος του Tea Party με τη
Christine O’Donnell έναντι του ρεπουμπλικάνου
Mike Castle έφερε τα πάνω κάτω, και έτσι μέσα
σε ένα πανζουρλισμό των Μέσων Ενημέρωσης,
ο Δημοκρατικός Christopher Coons, παρ ότι
προηγείται στις δημοσκοπήσεις, δεν είναι
σίγουρο ότι θα κερδίσει τον αγώνα.

Στο Κολοράντο ο Ken Buck που υποστηρίζεται
από το Tea Party, προηγείται σταθερά του
Δημοκρατικού Michael Bennett και η μάχη μάλλον
είναι χαμένη για τους Δημοκρατικούς.

Η Νεβάδα επίσης αποτελεί εξαιρετικά ενδιαφέρουσα
περίπτωση. Το παιχνίδι παίζεται μεταξύ της
Ρεπουμπλικανής Sharron Angle και του Αρχηγού
της πλειοψηφίας στη Γερουσία Harry Reid. Εδώ η
μάχη είναι δυνατή και το αποτέλεσμα αμφίρροπο.
Αν σκεφθεί κανείς μάλιστα ότι η Νεβάδα είναι
παραδοσιακά Δημοκρατική Πολιτεία, τότε όλα θα
παιχθούν σώμα με σώμα.

Στο Αρκανσας, στην Ιντιάνα, στη βόρεια Ντακότα,
οι Δημοκρατικοί μάλλον θα χάσουν τις θέσεις τους,
ίσως και στην Πενσυλβάνια. Θα τις έχουν όμως
στην Καλιφόρνια, στο Κονέκτικατ, στην
Ουάσιγκτων και στη Δ. Βιρτζίνια.

Και πάει λέγοντας…

Τελευταία αφήνω την περίπτωση του Αλέξη
Γιαννούλια στο Ιλινόις. Ναι, υπάρχει προβάδισμα
του Mark Kirk, αλλά κάποιο ποσοστό των
ψηφοφόρων του Ιλινόις είναι ακόμα αναποφάσιστοι.
Δεν ξέρω αν το σκληρό debate της περασμένης
Τετάρτης έκανε κάποιους να αποφασίσουν, αλλά
ήταν πράγματι σκληρή αντιπαράθεση.

Ο Γιαννούλιας είναι σε δύσκολη θέση, αλλά
ελπίδες υπάρχουν.

4 δις δολάρια σπαταλήθηκαν στο βωμό των
εκλογών.

Και ο Ομπάμα αλλάζει το σλόγκαν του…
Από… «Ναι, μπορούμε»,
σε… «ναι, μπορούμε, αλλά δεν θα συμβούν όλα
μέσα σε μια νύχτα»…

Παρ’ όλα αυτά, ακόμα τον πάω…
Κι εύχομαι να μην τσουρουφλιστεί πολύ σ’ αυτές
τις εκλογές.

Και στον Αλέξη… καλή επιτυχία από την πατρίδα…

υγ για τα δικά μας, την άλλη εβδομάδα…



Λόγω του θέματος, η σημερινή μουσική είναι
από την άλλη άκρη του Ατλαντικού…
Charles Ives και συμφωνία Νο 4,
Andante Moderato και Allegretto...
Εξαιρετικά ενδιαφέρων Αμερικανός συνθέτης,
που αγνοήθηκε στη ζωή του και αναγνωρίστηκε
μετά…
Καινοτόμος συνθέτης που πειραματίστηκε
με μουσικές τεχνικές…
ακούστε…

3 comments:

Ρούλα said...

Δυστυχώς από αυτά που διαβάζουμε και ακούμε, ο Ομπάμα θα βγεί αποδυναμωμένος από αυτές τις εκλογές σε αντίθεση με τους συντηρητικούς και τους tea partiers που ενισχύονται.

http://www.newsweek.com/2010/04/25/are-tea-partiers-racist.html

καλό μήνα Ναταλία

Natalia said...

και μόλις έλεγα ότι το ενδιαφέρον θέμα μου δεν ενδιαφέρει τελικά κανενα... :)

Θεωρώ το tea party επικίνδυνο κίνημα... γιατί κατ αρχην ξεφεύγει απο την πολιτική, στοχεύοντας στην φυλετική ταυτότητα... με τελική προοπτική να φέρει τις ΗΠΑ 250 χρόνια πίσω, στην εποχή του Boston tea party...

Ο Ομπαμα τις τελευταιες μερες τα εχει δωσει ολα... το περασμένο 48ωρο πήγε σε Πενσυλβάνια, Κονέκτικατ, Ιλινοις και Οχάιο..
αυριο θα δούμε τι θα ψηφίσουν...

καλό μήνα και σε σενα Ρούλα

Natalia said...

sad but expected...

Η Βουλή των Αντιπροσώπων πήγε στους Ρεπουμπλικάνους... 239 με 183

Η Γερουσία έμεινε στους Δημοκρατικούς... 51 με 46...

Πήραν την Καλιφόρνια, τη Νεβάδα, το Ντέλαγουερ, τη Δ. Βιρτζίνια, το Όρεγκον, την Ουάσιγκτων...

Έχασαν όμως το Γουισκόνσιν, το Άρκανσας, την Πενσυλβάνια, τη Β. Ντακότα, την Ινδιάνα και το Ιλινόις...

Ο Αλέξης είναι νέος ακόμη... σίγουρα την επόμενη φορά θα γίνει Γερουσιαστής...