Χαράματα!
Κι ο παγωμένος άνεμος σε μιά τρελή αγκαλιά,
τις ασυμβίβαστες ψυχές με δύναμη τραβάει…
φυσώντας μεσ’ στο στόμα τους,
να κόψει τη λαλιά…
Οι θάλασσες!
Ανταριασμένες κι άγριες, με κύματα χτυπάνε,
μεγάλα και μικρά σκαριά όταν την αψηφούν…
κι όταν ξεχνούν πως κάποτε
κι οι γίγαντες γερνάνε…
Όνειρα!
Που ξέφυγαν απ’ το παλιό τσουβάλι κάποιας πλάνης
και τρύπωσαν στο αθέατο παλάτι της σιωπής…
για σένα έψαξαν παντού,
νάρθεις να με ζεστάνεις…
Κι ο παγωμένος άνεμος σε μιά τρελή αγκαλιά,
τις ασυμβίβαστες ψυχές με δύναμη τραβάει…
φυσώντας μεσ’ στο στόμα τους,
να κόψει τη λαλιά…
Οι θάλασσες!
Ανταριασμένες κι άγριες, με κύματα χτυπάνε,
μεγάλα και μικρά σκαριά όταν την αψηφούν…
κι όταν ξεχνούν πως κάποτε
κι οι γίγαντες γερνάνε…
Όνειρα!
Που ξέφυγαν απ’ το παλιό τσουβάλι κάποιας πλάνης
και τρύπωσαν στο αθέατο παλάτι της σιωπής…
για σένα έψαξαν παντού,
νάρθεις να με ζεστάνεις…
Φωνές!
Από μια σκοτεινή πλευρά απελπισμένης δύσης,
που σκόνταψαν στο χείλος μιάς ανέμελης παγίδας
αλλά δεν έπεσαν… γιατί…
ήρθες να τραγουδήσεις…
Λέξεις!
Κάποτε πεταμένες στα σκουπίδια της ψυχής,
ήρθε η ώρα να αποκτήσουν ένα νόημα σπουδαίο…
και να μαγέψουν τις σταγόνες
επικίνδυνης βροχής…
… να ψιθυρίσουν…
«και επί γης ειρήνη…»
για ακόμα μια φορά…
Από μια σκοτεινή πλευρά απελπισμένης δύσης,
που σκόνταψαν στο χείλος μιάς ανέμελης παγίδας
αλλά δεν έπεσαν… γιατί…
ήρθες να τραγουδήσεις…
Λέξεις!
Κάποτε πεταμένες στα σκουπίδια της ψυχής,
ήρθε η ώρα να αποκτήσουν ένα νόημα σπουδαίο…
και να μαγέψουν τις σταγόνες
επικίνδυνης βροχής…
… να ψιθυρίσουν…
«και επί γης ειρήνη…»
για ακόμα μια φορά…
It is the perfume of illusion
coming across thousand of years...
It is the perfume of hope and eternal beauty
reaching the nostrils of the abyss...
And it’s the Christmas spirit
that breaks the barriers of indifference
and enters triumphantly into our small world...
And it’s so welcome... when whispering
“come with me... in my holly land”
coming across thousand of years...
It is the perfume of hope and eternal beauty
reaching the nostrils of the abyss...
And it’s the Christmas spirit
that breaks the barriers of indifference
and enters triumphantly into our small world...
And it’s so welcome... when whispering
“come with me... in my holly land”
9 comments:
Ρούλα
...και συνεχίζω εδω
εγώ σας παρασύρω, αλλά και κάποιοι από εσάς αναζητάτε την περιπέτεια του ταξιδιού... ε?
75 βαθμοί και ολονύκτιο ψήσιμο είναι εγγύηση... το ξεκοκάλισμα αναμφισβήτητο χαχαχα
χρόνια πολλά Ρούλα, με κρίση ή χωρίς, ο Θεός αγαπάει την Ελλάδα και μας έδωσε μια καταπληκτική βραδιά παραμονής... ζεστή, ξάστερη και γεμάτη γαλήνη
φιλιά
Αν την αναζητάμε λέει και δεν μπορείς να πεις τίποτε παρά μόνο να μας συγχαρείς για τη σωστή μας κρίση στην επιλογή της οδηγού :)
Η γαλοπούλα έγινε λουκούμι, τιμήθηκε δεόντως! και η μαγεία με τη γαλήνια φεγγαρόλουστη βραδιά συνεχίστηκε με μια ηλιόλουστη αναζωογονητική σχεδόν ανοιξιάτικη μέρα που θύμιζε νότιο ημισφαίριο.
Ναταλία για άλλη μια φορά με συγκινείς με τον ποιητικό σου λόγο στο εξαιρετικό αφιέρωμα, χίλιες ευχές!
καλό βράδυ
Καλημέρα.
Δεν ξέρω πραγματικά τι ευχή να κάνω.
θα κρατησω τη μουσικη που μου αρεσει..
καλό απόγευμα
Ρούλα
το ξέρεις ότι με συγκίνησες?
γι αυτο κι εγω σύντομα θα ετοιμάσω κάποια ταξίδια τοσο μακρινά, που δεν θα σκεφτόμαστε να πάμε ποτέ...
για τη γαλοπούλα δεν είχα καμία αμφιβολία ότι θα γινόταν λουκούμι, και χαιρομαι που την απολαύσατε με τοσο καλό καιρό...
φιλιά
Pan
γιατί?
είμαι τόσο απόμακρη? :)
καλησπέρα
προφήτη
δηλαδή, το κείμενο μου, τίποτα?
υγ χαίρομαι που σου άρεσε τουλάχιστον η μουσική... :)
καλό βράδυ
Δεν περίμενα ποτέ πως η φωτογραφία μου θα έμπαινε και σε ανάρτηση!
Σας ευχαριστούμε για την αφιέρωση!!!
Χρόνια Πολλά!!!
ποιός απ' όλους είσαι?
χρόνια πολλά κι από δω
Post a Comment