Thursday, November 24, 2011
dark thoughts... (5. the thanksgiving)
Επιβιβάζομαι σε ένα νέο Mayflower
και σαλπάρω για την ευλογημένη γη…
Θέλω να ευχαριστήσω για τις ατέλειωτες ημέρες
ταξιδιού σε θάλασσες πρωτόγνωρες,
σε πέλαγα ατίθασα…
Για την μοναδική εμπειρία μιας βροχερής νύχτας
στο κατάστρωμα, παρέα με τις φωνές του πουθενά…
Να ευχαριστήσω για τη φουρτουνιασμένη συντροφιά
ενός δειλού έρωτα στα πρόθυρα της νοημοσύνης…
Για το τελευταίο αστέρι που χάνεται στα πέρατα,
αφήνοντας μου μια αιώνια λάμψη φόβου…
Θέλω να ευχαριστήσω για το νησί που δεν φαίνεται
στον ορίζοντα αλλά ξέρω ότι είναι κάπου στο όνειρο...
Για τις ξεχασμένες νηρηίδες που χάθηκαν απρόσμενα
στο ναυάγιο των παρατημένων ψυχών…
Στο απόλυτο… στο ιδανικό…
Η ευχαριστία…
Στο αύριο που δεν λέει να ξημερώσει,
αλλά διατηρεί την προσμονή…
Στις αλκυονίδες που μας κρατάνε φυλακισμένους
μέσα στις στιγμιαίες ηλιόλουστες αβύσσους…
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
17 comments:
Εγώ απλά θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για αυτό που διάβασα.
Χωράει ένα λαθρεπιβάτη σε κανένα σκοτεινό αμπάρι του σκάφους άραγε ή θα κατηγορηθώ για τις φωνές του πουθενά;
σας άρεσε αλήθεια?
οι φωνές του πουθενά ακούγονται μόνο στο κατάστρωμα, στ' αμπάρια μπορείτε να μπείτε ελεύθερα...
υγ πώς σας φαίνεται η μουσική?
Πολύ.
Ζήτησα άδεια αλλά σας προειδοποίησα εντέχνως. Ταξίδεψα εκεί, δεν σας είπα ότι ήμουν λαθρεπιβάτης;
Μετά από την ευγενική παραχώρηση του αμπαριού, δεν χρειάζεται να κρύβομαι στις σκιές. Μπορώ να ξεκουραστώ στο μαύρο.
Αν σας έλεγα πως δεν το ήξερα, θα με πιστεύατε;
Αναρωτιέμαι.
τώρα πέτυχες την καταλλήλη λέξη... στο μαύρο
μπορείς να μείνεις στο αμπάρι μέχρι το τελευταίο αστέρι :)
υγ massive illusion... ό,τι πρέπει για να συνοδεύσει τις φωνές του πουθενά
Στο μαύρο... έχω ζήσει όλη μου τη ζωή και είμαι αρκετά μεγάλος για να αλλάζω συνήθειες..
Αφού δεν παραπονιέσαι ξέρεις που θα με βρίσκεις. Στο αμπάρι μου. Μέχρι το τελευταίο αστέρι.
Υ.Γ. Αν έλεγα ότι διαφωνώ θα ήταν ψέματα.
:-)
black is always black...
καλά είναι στο αμπάρι, αλλά πού και πού χρειάζεται και μια βόλτα στο κατάστρωμα :)
υγ μαααλιστα
να ψάξω να βρω κι άλλη παρόμοια δηλαδή (έχω κάτι στην καβάτζα)
Καλησπέρα.
black is back
καλησπέρα κι από δω
your black is very welcome :)
Καλησπέρα.
Ο μόνος άνθρωπος που κάνει τις σκοτεινές σκέψεις να ακούγονται σχεδόν...αισιόδοξες είσαι εσύ.
Τεράστιο ταλέντο
νομίζεις... ότι ακούγονται αισιόδοξες
αυτό είναι πιο μεγάλο ταλέντο χαχαχα
Kαλό ταξίδι ..
Mερικές φορές τα ταξίδια του μυαλού είναι προτιμώτερα .. πχ αυτά με
Kim Waters,
αλλά ιδιαίτερα εκείνα μέσα σ' ένα αστρόπλοιο .. οποιοδήποτε αστρόπλοιο ..
Nothing's Gonna Stop us Now
Ωραία ανάρτηση Ναταλία.
Καλό σ/κ σε σένα και σε όλους τους φίλους του blog σου.
έλα, προλαβαίνεις...
σαξόφωνο θα υπάρχει οπωσδήποτε, σε όλα τα decks :)
ο Kim πολύ σπέσιαλ
καλό υπόλοιπο Σ/Κ και σε σένα
«Θεού πέφυκε δώρον ευγνώμων τρόπος» ή Thanksgiving Day κατά τους πέραν του ατλαντικού.
Προβλέπεται μέγας συνωστισμός στο νέο Mayflower, κυριολεκτικά και μεταφορικά...
Ευχαριστώ Ναταλία μου για τα υπέροχα ταξίδια σου :)
τόσος συνωστισμός που υπάρχει φόβος να μπατάρει χαχαχα
γεια σου μοναδική Ρούλα με τα αρχαικά αποφθέγματα
Άσε Ναταλία, υπουργοποιήθηκε ο έτερος γραφικός με τα αρχαϊκά αποφθέγματα και με άφησε να αλωνίζω μόνη μου χαχαχα
άλλαξε και πινακίδες στο γραφείο του με πολυτονικό...
ποιός τον πιάνει :)
Post a Comment