Αμφιβολίες

Αφιερωμένο σε αυτούς που δεν κυνηγάνε μια ζωή

το ΕΓΩ τους

Κρεμασμένες εικόνες

σ' ένα τοίχο ετοιμόρροπο

Αστραπές που γεννήθηκαν

από τη σύγκρουση αντίρροπων δυνάμεων

Όλη η ζωή ορμάει
μέσα από τη χοάνη,
φιλτράρεται και εκτοξεύει
τις άχρηστες ουσίες
προς ένα αποδέκτη αποβλήτων
και τους χυμούς της διοχετεύει,
στους εκλεκτούς

Ψυχές κυριεύονται, δαμάζοντας τη φύση,
κι αυτή επιτίθεται στην ύπαρξη μας
Και κανακεύοντας τα άγρια στοιχεία,
μορφές αλλάζει
και πολιορκεί

Ποιος θ' αψηφίσει τη μοίρα του
και μέσα από χαλάσματα θ' αναδυθεί?

Πώς λίγη από την αίγλη του θα κλέψω,
ζητιάνα εγώ
στου απείρου τη μιζέρια?