Ταξίδια ονείρου

Περπάτησα στο απέραντο πάρκο
Κολύμπησα στα παγωμένα νερά της θάλασσας

Κάθισα στο παλιό παγκάκι
με το χρωματισμένο ξύλο

Είδα τον ήλιο, μέσα από τα φυλλώματα
των πανύψηλων δένδρων

Τραγούδησα,
καθώς άγγιξα τα πέταλα των λουλουδιών

Χαμογέλασα,
καθώς είδα την αγαπημένη φιγούρα σου
να έρχεται,
περνώντας το παλιό γεφύρι

Έκλαψα,
μόλις κατάλαβα ότι ήταν φαντασίωση

Πληγή,
Χρωματίζεσαι σ’ ένα δαίδαλο αισθήσεων

Καλλωπίζεις τη φαντασία μου
Και δραματουργείς τη φαντασίωση μου

Πλάθεις το μέλλον μου
Και πυροβολείς την αυγή μου

Αν και νεκρή,
το πνεύμα ελεύθερο