Παράλληλες σχέσεις

Ποιος όμορφος κόσμος?
Για ποια ευτυχία μου μιλάς, μωρέ?

Από τη μια,
εκσφενδονίζομαι στα ύψη
Κυρίαρχος εγώ των ονείρων μου
Έμπειρος παίκτης μιας ακόμη
κερδισμένης παρτίδας παιχνιδιού,

τρομερό παιδί και αγαπημένο πλάσμα
που το χαιδεύουν, του γελούν,
το παρασύρουν σ’ ένα στρόβιλο συναισθημάτων

κι απ’ την άλλη,
η πτώση,
ο ίλιγγος, ο φόβος,
η μάταιη προσπάθεια, η πρόσκρουση,
ο πόνος, το σκοτάδι

Ποια δύναμη
μπορεί να με μεταμορφώσει,
από ύπαρξη γλυκιά,
σε ηρωίδα
μόνη , απροστάτευτη,
αδύναμη, τρωτή?

Καλύτερα μέσα απ’ το τείχος!
Σίγουρη κι ασφαλής
Με τη δική μου μάσκα
Πίνοντας το δικό μου απόσταγμα ψυχής

Πες μου τι θες

δεν κυνηγάω πια σκιές

και με τρομάζουν οι αλλαγές

Δεν είναι η αγάπη

ένα παιχνίδι ασφαλές

Τέτοιες βραδιές

μπαίνουμε μέσα σε φωτιές

σ' ένοχες σκέψεις μυστικές

λόγια κουβάρια που τυλίγουν τις καρδιές

Άλλα λέω άλλα κάνω κι άλλα εννοώ

μια τολμάω να πεθάνω

μια σκοτώνω εγώ

Άλλα λες κι εσύ καρδιά μου

κι άλλα εννοείς

αν κοιτάξεις πιο βαθιά μου

μοιάζουμε θα δεις

Δύσκολα αφήνεσαι

δίνεις δε δίνεσαι

ας πλησιάσουμε

κι ας μην τρομάζουμε

Μ. Χατζιγιάννης - Μοιάζουμε