Thursday, March 08, 2007

Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα


ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ



Γυναίκες, που σας είδα σ’ ένα τραίνο
τη στιγμή που κινούσε γι’ άλλα μέρη
γυναίκες, που σας είδα σ’ άλλου χέρι
με γέλιο να περνάτε ευτυχισμένο

γυναίκες σε μπαλκόνια να κοιτάτε
στο κενό, μ’ ένα βλέμμα ξεχασμένο,
ή από ένα πλοίο σαλπαρισμένο
μ’ ένα μαντήλι αργό να χαιρετάτε

Να ξέρατε με πόση νοσταλγία,
στα δειλινά τα βροχερά και κρύα,
σας ξαναφέρνω στην ανάμνηση μου,

γυναίκες, που περάσατε μιαν ώρα
απ’ τη ζωή μου μέσα, και που τώρα
κρατάτε μου στα ξένα την ψυχή μου.

Κώστας Ουράνης - Περαστικές






1 comment:

david santos said...

Hello!
This poem is fantastic!
have nice wkend