Sunday, March 04, 2007

To Mortimer



Γαλάζια ανάσα,
που τρελαίνεις την ύπαρξη μου
Ρουφάω τον ήχο και τα χρώματα σου,
κλέβω τη γεύση σου,
κρύβω μέσα μου την ορμή σου

Μείνε κοντά μου,
τις βαριές χειμωνιάτικες μέρες
που αγκαλιάζεις με δύναμη τη σκέψη μου

ή όταν διαβαίνεις πάνω απ’ τα κείμενα
που φιλοξένησαν τη λαχτάρα μου να σε ανταμώσω

Άφησε έστω μια σταγόνα σου
να με περιμένει τον Αύγουστο
Θα το καταλάβω
Θα είναι μοναδική





2 comments:

Ιωαννα said...

κοινες αγαπες εχουμε ...

Ομορφο



ιωαννα

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Κάθε επίσκεψη στο blog σου μια ανάσα...
Όμορφοι στίχοι και χρώματα
Καλησπέρα