Παρελθόν...

Το παρακάτω κείμενο το έγραψα πριν λίγους μήνες.
Είναι μια απόπειρα μαύρης δημιουργίας...
Τωρα δεν ξέρω γιατί...
το ξαναθυμήθηκα

Χαμένες, απερίσκεπτα ξοδεμένες ώρες
με σκοπό μια δήθεν δημιουργία

Ταραγμένες ψυχές που στροβιλίζονται
στη δίνη του πουθενά,
με ακαθόριστους στόχους

Προγράμματα που συντάχθηκαν
υπό την πίεση του επείγοντος,
αλλά που δεν εφαρμόσθηκαν

Υποσχέσεις που δόθηκαν
για να δεσμεύσουν τους Πρώτους,
χωρίς όμως να κρατηθούν

Έλεγχοι, ναι, έγιναν,
αλλά τα αποτελέσματα ρημαγμένα
στο σκοτεινό βυθό μιας παγωμένης λίμνης,
δεν ήρθαν ποτέ στην επιφάνεια

Διαδικασίες, σελίδες ολόκληρες
που επεξηγούσαν όρους και περιορισμούς,

περιγραφές,καταστάσεις έκτακτης ανάγκης,
γράφτηκαν και αφέθηκαν να χαθούν
στα αραχνιασμένα συρτάρια

Δεν μπορώ να προχωρήσω μόνη μου

Ο ιός μεταλλάσσεται συνεχώς,
η ζωή μεταλλάσσεται επίσης,
υπάρχουν εμπόδια στην επικοινωνία

Όχι! Μην απογοητεύεσαι

Κι αν προβληματίζεσαι,
σκέψου δυο λαμπερά μάτια
Αυτά δεν μεταλλάσσονται
Είναι τα μόνα έμπιστα,
αν και καμιά φορά σκοτεινά...