Thursday, August 30, 2007

Ωδή σε ένα χαμένο όνειρο...



Χθες το βράδυ στο Σύνταγμα
το μαύρο ήταν το πένθιμο χρώμα
που αγκάλιασε τη σιωπή…

Το μωρό, το κορίτσι, ο έφηβος, η νεαρή,
ο άνδρας, ο ηλικιωμένος…

όλοι δίπλα… στα παγκάκια, στα πεζούλια,
στα σκαλοπάτια, στο γρασίδι, όρθιοι.

Με τη φωτιά να κατατρώει τα σωθικά μας
Με τη λύπη να μας τυλίγει,
γιατί δεν μπορέσαμε να βοηθήσουμε
τις σκληρές εκείνες στιγμές
Με το πένθος να μας ντύνει ολόσωμα,
μέσα κι έξω,
για τους συγχωριανούς, τους φίλους,
τους συγγενείς, τους συνανθρώπους,
τους συμπατριώτες μας που χάθηκαν…

Με το μίσος μας να θεριεύει,
για τους εγκληματίες που έθαψαν
χωριά ολόκληρα
Με την απογοήτευση μας για αυτούς στην εξουσία,
που έπρεπε να δράσουν και δεν έδρασαν,
που έπρεπε να συντονίσουν και να προστατεύσουν
ανθρώπους, ζώα, σπίτια, δένδρα και δεν το έκαναν…

Με την ευαισθησία μας να κορυφώνεται
για τα δάση μας, τις πηγές αυτές που μας προσφέρουν
ζωή χωρίς κανένα αντάλλαγμα,
μας δίνουν χαρά, ανάσα, χρώμα, δύναμη…
Κι εμείς τα βλέπαμε να θυσιάζονται…
Στο βωμό της οικοπεδοποίησης, της αμέλειας,
ή κάθε άλλης τρέλας…

Δάση στην Εύβοια, στην Αρκαδία, στη Λακωνία,
στη Μεσσηνία, στη Φθιώτιδα, στον Εβρο…
κι αλλού…κι αλλού…

Πού να πρωτοκοιτάξεις!
Για τι να πρωτοκλάψεις!
Ποτέ ξανά…

Φεύγοντας από τη συγκέντρωση ένοιωθα άδεια.
Οι 3 κρότοι που άκουσα πολύ κοντά μου
με έφεραν στην πραγματικότητα.
Τάχυνα το βήμα μου να απομακρυνθώ.
Ηθελα να σκέφτομαι μόνο το μνημόσυνο
που είχαμε κάνει εκείνο το απόγευμα,
στην Πλατεία


Υ.Γ. Συγνώμη, φίλε μου…
Συμφωνώ μαζί σου…με αυτό που λες…ότι
«Κι αν ο κόσμος σάπισε τόσο,
που να μας αφήσει να πεθάνουμε,
θα πεθάνουμε…αλλά με αξιοπρέπεια,
ποτέ από ντροπή…
…να αφήσουμε τον κόσμο έστω και ελάχιστα καλύτερο από ό,τι τον πήραμε…»




8 comments:

Anonymous said...

"ποτέ ξανά"; υπέροχο συναίσθημα...

"And while confessions not yet stated
Our next sin is contemplated... "

κάτσε και να δείς...

Natalia said...

Never did we know
What the future would hold
Or that we'd be bought and sold...

We were innocent

Καλησπέρα Πεταλούδα

η ελπίδα πεθαίνει τελευταία

Pan said...

Καλησπέρα.

Κρίμα που δεν βρεθήκαμε στο Σύνταγμα.

Το Σάββατο το πρωί γίνεται προσπάθεια καθαρισμού του Άλσους Βεΐκου.

Emilly said...

Ναταλία,
Αυτός ο Κόσμος, ο Μικρός, ο Μέγας, έχει αλλάξει σε σύντομο χρονικό διάστημα -προφανώς- πολύ...

Natalia said...

Καλημέρα Pan

έλειπα 2 μέρες εκτός Αθηνών
τι έγινε στο Άλσος?
Μαζεύτηκε κόσμος? Πολύ σημαντικές είναι τέτοιου είδους προσπάθειες
Δεν ξέρω τι να πω
Κάτι τέτοιρς στιγμές είναι που μας φέρνουν όλους πιο κοντά

Emilly γεια

65 νεκροί, 1500 σπίτια και περίπου 2,5 εκατομμύρια στρέμματα κατεστραμμένα.

Σίγουρα αλλάζει ο κόσμος...απελπιστικά γρήγορα

Pan said...

Καλημέρα.
Ο κόσμος δεν ήταν πολύς.
Άλλωστε κύριος σκοπός ήταν μια πρώτη γνωριμία μεταξύ μας και του χώρου. Ωστόσο, έγινε δουλειά, δεν μπορώ να πω.
Φυσικά η προσπάθεια συνεχίζεται και επιπλέον άτομα είναι σίγουρα αναγκαία.
Θα υπάρξει ενημέρωση.

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

"…να αφήσουμε τον κόσμο έστω και ελάχιστα καλύτερο από ό,τι τον πήραμε…"
Ιδιωτέψαμε πολύ
και ξεχάσαμε αυτήν την υποχρέωση
Καλησπέρα

Natalia said...

Καλησπέρα Τάσο

καλώς ήρθες
άσχημο αυτό το καλοκαίρι στα μέρη σας