Black magic woman...

Για τον Κάρλος Σαντάνα γνώριζα από μικρή,
αλλά σπάνια είχα ακούσει κάποια τραγούδια του.
Κι από αυτά θυμόμουν μόνο κάπως τη μουσική…

Πριν λίγα χρόνια είχαμε πάει εκδρομή στην Αλωνίσταινα,
στην ορεινή Γορτυνία.
Είμαστε μεγάλη παρέα κι είχαμε φιλοξενηθεί στο σπίτι
ενός φίλου.
Μετά από μια ολοήμερη περιήγηση στην περιοχή,
γυρίσαμε το βράδυ κατακουρασμένοι.

Εξω έκανε αρκετό κρύο, όλα ήταν ελαφρώς παγωμένα,
στα δρομάκια του χωριού δεν κυκλοφορούσε ψυχή.
«Ωραία βραδιά για μάγισσες και φαντάσματα…»
πέταξε κάποιος fan των ταινιών τρόμου.

Εγώ βιάστηκα να μπω στο σπίτι,
λες και έτσι θα γλύτωνα από το spell
του πιο επικίνδυνου πνεύματος, που θα αποφάσιζε
να αφήσει το στοιχειωμένο σπίτι του χωριού

και να καταλάβει την ψυχή μου…

Αφού φάγαμε τις πίτες και τα ψητά,
μαζευτήκαμε οι μισοί μπροστά στο τζάκι
κι οι άλλοι μισοί γύρω από τη μεγάλη σόμπα.
Αλλοι παίζανε χαρτιά, άλλοι συζητούσαν
για το βαρύ χειμώνα που αναμενόταν,
δυό άλλοι έψηναν κάστανα για την παρέα.

Αφού πήρα μια κουβέρτα, κάθησα σε μια
πολυθρόνα μόνη μου μακριά από τους
υπόλοιπους κι άρχισα να ταξιδεύω με τη σκέψη μου,
όπως κάνω μερικές φορές που θέλω να απομονωθώ…


Δεν το κατάλαβα, μάλλον με πήρε ο ύπνος ελαφρά,
άκουγα τη φωνή μου να λέει κάτι.

Οι άλλοι άκουσαν ένα ψίθυρο αρχικά, που σιγά σιγά
γινόταν δυνατότερος και πιο καθαρός.
Στο τέλος στράφηκαν όλοι και με είδαν να έχω κλειστά
τα μάτια μου, να λικνίζομαι στην πολυθρόνα
και… να τραγουδάω

Και το τραγούδι που έλεγα? Ήταν το παρακάτω

Got a black magic woman
Got a black magic woman
Ive got a black magic woman
Got me so blind I cant see
That shes a black magic woman
Shes trying to make a devil out of me

Got your spell on me baby
Got your spell on me baby
Yes you got your spell on me baby
Turning my heart into stone
I need you so bad, magic woman
I cant leave you alone

Το έλεγα κοιμισμένη.
Τραγούδαγα κάτι που δεν το είχα ξανακούσει ποτέ,
ούτε τη μουσική, ούτε τους στίχους.
Και το είπα απ’ έξω.

Όταν με ξύπνησαν και με συγχάρηκαν,
γιατί το είπα και το χόρεψα μια χαρά,
εγώ δεν πίστεψα κανέναν στην αρχή.
Μετά όμως θυμήθηκα ότι ψιθύριζα έναν άγνωστο ρυθμό,
αλλά όμορφο κι άρχισα να ανησυχώ.

Ενας από τους φίλους, που ήταν συμφοιτητής μου
από το Λονδίνο, μου είπε τότε:
«Ξέρεις τι μέρα είναι σήμερα? 31 Οκτωβρίου
Happy Halloween.
Μόλις σε επισκέφτηκε ένα παράξενο πνεύμα.
Πάρε ένα treat…”

Μέχρι σήμερα, ακόμα πιστεύουν ότι έκανα πλάκα
και το τραγούδι το ήξερα.
Εγώ το τραγούδι το άκουσα για πρώτη φορά
όταν επιστρέψαμε από την εκδρομή στην Αθήνα
και πήγα αμέσως κι αγόρασα τα τραγούδια του Santana.

Κι έπαθα πλάκα.
Αραγε τι να συνέβη εκείνο το βράδυ?
Πώς τραγούδησα ένα τραγούδι που δεν το είχα ακούσει ποτέ,
και μάλιστα τη βραδιά του Halloween?

Αυτά τα θυμήθηκα πάλι σήμερα,
όταν μου τηλεφώνησε πρωί πρωί ο Αντώνης
να μου θυμίσει το περιστατικό.

Αν κάποιος εκεί έξω μπορεί να μου διδάξει
πώς στις παρακάτω τελείες
μπορώ να βάλω το τραγούδι
…………………………………….

Ας το κάνει
Ακόμα δεν το έχω καταφέρει

Θέλω να διαβάζετε με μουσική υπόκρουση…