Ο πλοίαρχος Φλέτσερ έριξε το «Σχελδ» στον Ματαπά μια μέρα που των θαλασσών παλεύαν τα στοιχεία...

Μου έχει γίνει κάτι σαν εμμονή αυτές τις μέρες
Διαβάζω, διαβάζω, διαβάζω…
για το ναυάγιο του Batavia

Σ’ όποια πηγή βρω…
Μου έχει πάρει κάπως το μυαλό, αυτή η ιστορία
που μοιάζει με θρύλο

Κι είναι τα Houtman Abrolhos, μικρά νησάκια και
ύφαλοι, πέρα από τις ακτές της Δυτικής Αυστραλίας,
που έγιναν ο τάφος του πλοίου αυτού

Παρθενικό ταξίδι έκανε το Batavia, και κίνησε από
την Ολλανδία, 28 Οκτωβρίου 1628 για την Μπατάβια,
σημερινή Τζακάρτα
Με συνοδεία εφτά καράβια, δεν έφτασε ποτέ
στον προορισμό του

Τσακίστηκε στο Morning Reef των νησιών Abrolhos,
κάποιο ξημέρωμα, 4 Ιουνίου ήτανε του 1629.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο ύπαρχος με κάποιους
άνδρες απ’ το πλήρωμα έκανε ανταρσία, για να πάρει
τους θησαυρούς του πλοίου και να γυρίζει κουρσάρος
στις θάλασσες…

40 άνδρες με τον καπετάνιο, έφυγαν με δυο βάρκες

για τη Τζακάρτα, να φέρουν βοήθεια στα 300 άτομα,

πολλά απ’ αυτά γυναίκες και παιδιά, που έμειναν

στα συντρίμμια του Batavia και σε 2 μικρά,

άγονα και άνυδρα νησάκια…

1 μήνα κράτησε το ταξίδι με τις βάρκες, κι ήταν ένα

από τα μεγαλύτερα κατορθώματα της ναυσιπλοίας,

να επιζήσουν κι οι 40 άνδρες. Στη Τζακάρτα μάζεψαν

βοήθεια και με άλλο πλοίο, γύρισαν πίσω να σώσουν

τους 300 ναυαγούς.

Αλλά τι κρίμα!
Η πείνα, η δίψα, αλλά κυρίως η εκδικητική μανία

του κακού ύπαρχου, είχαν αφανίσει τους πιο πολλούς

ταξιδιώτες του βυθισμένου Batavia.

Τελικά, από τους 341, που ξεκίνησαν το μεγάλο ταξίδι

για την Μπατάβια/Τζακάρτα, από την Ολλανδία,

μόνο 68 έφτασαν στον τελικό προορισμό

Κι εγώ διαβάζω, ταξιδεύω, ψάχνω μέσα στις φωτογραφίες,
μήπως βρω στα συντρίμμια κάποιο ακόμη κόσμημα,
κάποιο ακόμη νόμισμα, που θα ξαναζωντανέψει ίσως
την όμορφη Λουκρητία βαν ντερ Μιλεν
και όλους αυτούς που κράτησε η θάλασσα μαζί της,
μέσα της, πάνω στα Morning Reefs των Abrolhos…