Очи черные...

Το ποίημα μου στο προηγούμενο post
δεν σας άρεσε
γι αυτό απομακρύνομαι πάραυτα
προς κάτι άλλο…
κάτι που άκουσα σήμερα το βράδυ
μετά από κάποια χρόνια…
και συγκινήθηκα


Ημουν 10 χρονών, όταν άκουσα για πρώτη φορά
τα “ μαύρα μάτια”

…και 12 χρονών όταν το πρωτόπαιξα στο ακκορντεόν

Από τότε το Ochi chyornye με κυνηγάει

Και μαζί και το όνειρο για τα μέρη αυτά…

Στίχοι που πρωτογράφτηκαν το 1843
Και χιλιοτραγουδήθηκαν σ’ όλο τον κόσμο
Από την χορωδία του Κόκκινου Στρατού
μέχρι το Χούλιο Ιγγλέσιας

Ochi chyornye, ochi zhguchie

Ochi strastnye i prekrasnye

Kak lyublyu ya vas, kak boyus' ya vas

Znat' uvidel vas ya ne v dobryi chas

Μάτια που καίνε, σκοτεινά μάτια,
Όμορφα μα τόσο αγριεμένα
Που με κλειδώνουν σε δυσοίωνα παλάτια
Με τα αισθήματα μου ραγισμένα

Ochi chyornye, ochi plamenny

I monyat oni v strany dal'nye

Gde tsarit lyubov', gde tsarit pokoi

Gde stradan'ya nyet, gde vrazhdy zapryet


Να ταξιδέψω θέλω σε θάλασσες απέραντες
μέσα απ’ τα μάτια σου
στεριές απάτητες και μακρινές να αντικρίσω
και την αγάπη να γευθώ μέσ’ απ’ τα χάδια σου
πόνο και πόλεμο ποτέ να μη γνωρίσω…

Ne vstrechal by vas, ne stradal by tak

Ya by prozhil zhizn' ulybayuchis'

Vy zgubili menya ochi chyornye

Unesli na vek moyo schast'ye

Without meeting you, I wouldn't be suffering so

I would have lived my life smiling

You have ruined me, dark eyes

You have taken my happiness forever away


Κάποτε σας συνάντησα
Και νόμισα μ’ αγάπη πως μ’ αγγίξατε
Μάτια πιο σκοτεινά κι από το θάνατο,
…στην άβυσσο με ρίξατε


Στα κόκκινα οι στίχοι του τραγουδιού
Στα κίτρινα οι σαχλαμάρες της Ναταλίας
Συχωρείστε με

(πάντως τη λίστα δίπλα των τραγουδιών
την έχω περιποιηθεί
Ακούστε, τραγουδείστε και αφήστε το σώμα σας
να κινηθεί στη μαγεία)