Thursday, June 05, 2008

Born to be wild...



Όλα ξεκίνησαν ένα φθινοπωρινό απόγευμα Σεπτέμβρη,
όταν ο Michael αντίκρυσε για πρώτη φορά
τον ποταμό Athabasca…

“Φεύγω από τη μεγαλούπολη της Ευρώπης.
Εδώ θα γίνει το σπίτι μου…”
σκέφτηκε μεμιάς





Κι έτσι σιγά σιγά η σιωπηλή, έρημη,
αλλά υπέροχη γη, τον δέχτηκε
στην αγκαλιά της






Το μικρό ξύλινο σπίτι άρχισε να παίρνει
μορφή, να ζωντανεύει, να δένει με το τοπίο
όμορφα, να αγκαλιάζει και να αγκαλιάζεται
από τα δένδρα




Κι ένα πρωί, ο Michael κοιμήθηκε και ξύπνησε
στη θεική φύση της Alberta,
στο δικό του σπίτι




Την πρώτη φορά που θαύμασε από τη βεράντα του
πιά τον ποταμό Athabasca, ήταν σαν να έβλεπε
ένα όνειρο ζωής.





Χάζεψε, τρελάθηκε, δεν χόρταινε την ανατολή,
λαχταρούσε κι άλλα ηλιοβασιλέματα




Μύριζε την ευλογημένη μυρωδιά της βροχής,
των πανύψηλων δένδρων, της άγιας γης,
των υπέροχων λουλουδιών, του χιονιού,
ήθελε να βραχεί ατέλειωτες ώρες με τα
παγωμένα, καθάρια νερά του ποταμού







Ένα πρωί, Μάιος ήτανε, όταν σε κάποιο δένδρο
ανεβασμένη, είδε για πρώτη φορά τη Χλόη.





Στην αρχή φοβήθηκε, μετά την έκανε μέλος
στη συντροφιά




και μαζί μ’ αυτήν,
τα ευαίσθητα ελάφια, τους περήφανους αετούς,
τα μικρά αδύναμα πουλιά…












Τους έδινε τροφή , τα χάιδευε, τα περιέθαλπε
όταν πληγώνονταν, τα φρόντιζε όταν είχαν ανάγκη







Ο Michael δεν ζει πια στην Ευρώπη
Ο Athabasca τον έκλεψε ολοκληρωτικά
Η πανέμορφη φύση, εκεί στα όρη της Alberta,
πήρε την ψυχή του και την κράτησε στα σπλάχνα της.
Για να πάρει δύναμη, να αντισταθεί, να πολεμήσει
τους εχθρούς της στη γη, που βάλθηκαν
να την ασχημήνουν…








Αλλ΄ αυτή, η φύση, θα μείνει πανέμορφη,
για τον Michael, και για κάποιους άλλους
«ρομαντικούς», που παλεύουν με πείσμα να την σώσουν



Για την παγκόσμια ημέρα Περιβάλλοντος
Ένα μικρό αφιέρωμα στη φύση,
που μας δίνει ζωή, χωρίς να ζητάει ανταλλάγματα.





Thank you my friend, for the photographs,
once more, and may your life
be happy and your spirit free
in the beautiful Athabasca riverside




Athabasca στη γλώσσα Cree σημαίνει εκεί,
όπου τα φυτά φυτρώνουν το ένα δίπλα στο άλλο
Και πράγματι… είναι τόσο πυκνή
η παραποτάμια βλάστηση

16 comments:

Roadartist said...

Πολύ πολύ όμορφο..
Δεν εβαλες τη φραση σου στο τέλος!!

Την έβαλα εγω :).. Να εισαι καλα Ναταλία, εγώ άνοιξα μεγάλο θέμα όντως.. Αλλά πρέπει κάποια στιγμή να "ρίξουμε ένα βλέμμα στη φύση δίπλα μας και ενδιαφερθούμε γι’ αυτήν"
Φιλιά καλό ξημέρωμα!

faraona said...

Nαταλια μου χαιρομα πολυ με το κειμενο που διαβασα γιατι καταλαβαινω για αλλη μια φορα ποσο ομορφο ειναι να ζει κοντα στη φυση κανεις.
Ακολουθησα αυτον τον δρομο πριν 4 χρονια και δεν μετανιωσα ουτε λεπτο.
Ξαναγεννηθηκα!

πολλα φιια

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Καλημέρα μαχητική Ναταλία.
( Η σημερινή Ελευθεροτυπία έχει πρωτοσέλιδη και ολοσέλιδη φωτογραφία αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος. Αξίζει μνεία...)

Ra Ma said...

Ακολούθησα και εγώ τον Michael στον ποταμό Athabasca, και το έζησα.
Να είσαι καλά Natalia γιατί αν δεν ήσουν εσύ δεν θα το έπαιρνα χαμπάρι με τους ρυθμούς της δουλειάς.
Σήμερα όμως πήρα την εκδίκησή μου, κλέβοντας χρόνο κατάφερα να ανταποκριθώ! Πόσα λάθη έκανα (στη δουλειά μου) θα δείξει ...αύριο!
Καλό βράδυ!

Anonymous said...

Πόσοι άραγε michael έχουν απομείνει;
Πόσοι;

Εμείς ούτε μία φωτογραφία δεν ανεβάσαμε γιατί στο δρομολόγιο σπίτι-δουλειά-σπίτι δεν υπήρξε κάτι -ούτε και σήμερα- που να θυμίζει γη...

Natalia said...

roadartist

δεν την εβαλα τη φραση μου στο τελος... ειναι αληθεια
σ' ευχαριστώ ομως τοσο πολυ που ανταποκριθηκες εσυ...

καληνύχτα


faraona

μαλλον εισαι απο τους τυχερους που ζουνε κοντα στη φυση...

ισως καποια στιγμη ακολουθησουμε και καποιοι αλλοι το δρομο σου

σου εστειλα mail, δεν ξερω ομως γιατι δεν εφτασε σε σενα
φιλιά


τάσο

την ειδα την εφημεριδα
πρωτοτυπο και δυνατο εξωφυλλο
καλησπέρα

υγ γιατι χαθηκες μου λες παρακαλω? :)


marc

ελπιζω να μην εκανες κανενα λαθος, γιατι θα ειμαι γεματη ενοχές μετά...

ο Michael ειναι μια χαρα
αυτό τον καιρό ειναι μαλιστα στην Ελλαδα για καποιες δουλειες και του παιρνω ό,τι φωτογραφίες βρω

καληνύχτα


stixakia

εσυ ειδικα δεν χρειαζόταν να βαλεις φωτογραφια...
οι στιχοι σου ειναι εικονες απο μονοι τους
γι' αυτό αλλωστε εγραψα να βαλουμε ενα τραγουδι ή ενα στιχο για να δημιουργήσεις

του χρονου ε?

καλησπέρα


ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ο Michael μου δινει τα κλειδια του σπιτιου να παω με τους φιλους μου
του χρονου ετοιμαστειτε

Roadartist said...

Εχεις πρόσκληση :)

Pan said...

Καλησπέρα.

Ακόμη και αν δεν είχα ξεχάσει να γράψω κάτι για την ημέρα, και μόνο που σε διάβασα είμαι βέβαιος ότι θα ήταν επιεικώς αστείο.

Roadartist said...

Ξαναχάθηκες! Εισαι καλα? -:)

Ιωαννα said...

Ενας λόγος που διαλεξα αυτη τη γωνια της γης ..που ισως και να με διαλεξε εκεινη , ηταν αυτη η χαρα που σε παγιδευη μεσα σ αυτη την αγνη συμπεριφορα της φυσης .

Σκεψου οτι απ το σχολειο που πηγαινει ο γιος μου περνανε ελαφια ...τρεχουν σκιουροι ....ζουν φοβισμενοι αλλα ανενοχλητοι αγριοχοιροι ....και τα δένδρα , σαν βασιλικοι προστατες , προσταυτευουν μεσα στην αφοπλιστικη μυστικοτητα τους ολο αυτο το μαγικο κόσμο της ζωης .
Ακομα κι εμας τους ιδιους .

Κανεις πάντα τρυφερα και ζεστα αφιερωματα .
Αφήνεις πάντα μια στάλα ανθρωπιας και χρωματος μαζι με αλλους τοσους αγαπητους και αγαπημενους εδω μέσα .
Ειμαι χαρουμενη οταν σε διαβάζω , σας διαβάζω γιατι Ετσι Δεν Νιωθω Μόνη .



Την αγαπη μου


Ιωαννα

faraona said...

NΑΤΑΛΙΑ ΜΟΥ
τα μειλ που μπορεις να μου γραψεις ειναι:
fokianidou.a@gmail.com and
faraonat22@hotmail.com


δεν μπορει καποιο απο τα δυο θα λειτουργησει.
τα φιλια μου

Natalia said...

roadartist

καλα ειμαι
συγνωμη που χαθηκα παλι
στην προσκληση σου θα ανταποκριθω συντομα
συγχαρητηρια για το βραβειο
το αξιζεις


pan

κι εσυ εχεις χαθει καπου στους δαιδαλωδεις διαδρομους του blogging


joanna

κι εγω δεν μπορω να το αιτιολογησω, αλλά αισθανομαι μια ομορφη διαθεση να με περιβαλει, οταν επικοινωνω με καποιους απο σας, εστω και μεσω posts και σχολιων

μη χανεσαι


faraona

θα σου γραψω
κατι εγινε και δεν λειτουργησε το mail σου πριν λιγες μερες

Blue said...

Μόλις πριν λίγο διάβασα το mail σου και το ποστ Ναταλία μου... Ζητώ συγγνώμη που δεν ανταποκρίθηκα με τον τρόπο αυτό για την Ημέρα Περιβάλλοντος αλλά θέλω εδώ να σου πω ότι δεν έκατσα με σταυρωμένα χέρια... Οργανωθήκαμε την ημέρα εκείνη πολλοί κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής και καθαρίσαμε τις κοντινές παραλίες. Είχαμε μαζευτεί ένα εντυπωσιακό πλήθος κάθε ηλικίας, και πιστεύω ότι το αποτέλεσμα ήταν αξιόλογο.
Ελπίζω να καταφέρω σύντομα να κάνω ίσως ένα ποστ κι εγώ, όχι τόσο όμορφο όσο το δικό σου και σίγουρα πολύ πολύ καθυστερημένο αλλά δεν έχει σημασία... Το θέμα και μόνο είναι αρκετά σημαντικό για να καλύψει τα πάντα!
Φιλάκια πολλά Ναταλία μου

Roadartist said...

Ελπιζω μόνο να είχες πεταχτει μεχρι τη Ρωσια για τις φωτο που μου χρωστας.. :)))) Να σαι καλα Ναταλια :)

Ra Ma said...

Καλησπέρα!!!!
Καιρό έχουμε να κάνουμε ανάρτηση. Τα γράφω για να τα ακούω εγώ!!!
Καλή εργάσιμη εβδομάδα!

Natalia said...

hi lady

βλέπω κανατε καλη δουλεια

περιμενω και το post σου

φιλια


roadartist

εφερα φωτογραφιες κι απο Αγια Πετρουπολη κι απο αλλού

εκπληξη

φιλακια


marc

λεω να δημιουργησω κατι σημερα
μετα θα ερθω κι απο σενα

kisses