Wednesday, February 18, 2009

bolero... and a glass of french brandy...



Το Μπολέρο ήταν σταθμός της ζωής του
Θεία μουσική στ’ αυτιά του,
ορμητικό ποτάμι στην αγάπη του,
φαρμακερή βροχή στα όνειρα του

Τη γνώρισε ένα βράδυ στο Ηρώδειο,
Βραδιά μπαλέτου…
Μπολέρο του Ραβέλ απ’ το Μπεζάρ

Την κοίταξε, τη λάτρεψε
Κι αυτή τον ακολούθησε…




Αυτός σαν γύρισε ένα βράδυ παγωμένο
βρήκε μονάχα στάχτες…
Θρήνησε, τα μάτια δυο ποτάμια ορμητικά,
μέχρι που στέρεψαν

Έπειτα έγιναν δυο μαύρα βόλια
Πώς να γλυτώσεις?

Τα χέρια του υψώθηκαν ψηλά
Παράκληση στον ουρανό
κι έπεσαν άψυχα

Κανείς δεν ήρθε τον πόνο ν’απαλύνει
Το πρόσωπο του μια λευκή μάσκα
Την έριξε στο πάτωμα,
την τσαλαπάτησε

Βγήκε στο δρόμο
«Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»
του ήρθε στο νου…

Άνοιξε τα φτερά του
Και πέταξε!



Emptiness!
How can anybody disagree
that is a strange world?

Sky without colour
Sea without benthos
Life without love
A dead soul flying dangerously

Please, do not steal my dreams
Not worth a thought of yours
Humble wanderer on a precious journey,
I am praying for small traces of happiness…



6 comments:

Roadartist said...

Νομίζω πως σε ένιωσα.. και αυτό το "μακάρι οι πτωχοί.." αρκετές φορές το έχω σκεφτεί υποσυνείδητα..
Άσε που έχω βρεθεί σε τέτοια βραδιά στο Ηρώδειο.. Φιλάκια πολλά καλημέρα..

lakis said...

Μια γλυκόπικρη ανάρτηση. Γι' αυτά που μας ομορφαίνουν τη ζωή και για κείνα που τη χαρακώνουν. Μέρα καλή

Nevum said...

There are many dead souls flying dangerously. Sad but true. At least with a good french brandy one can forget about them....

Ra Ma said...

Αναρωτιέμαι, πώς κάποιος που μόλις έχει θαυμάσει την τελειότητα της κίνησης και τον απόλυτο έλεγχο του κάθε σημείου του κορμιού της Σιλβί Γκιλέμ με την αυτοπεποίθηση και την αρμονία που αναδίδει, να κοιτάξει και να λατρέψει μια ...γήινη!

Ελπίζω να απολαύσατε το french brandy!
Καλό σας βράδυ!!!

Natalia said...

roadartist

συχνά είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος... κι εγώ αρκετές φορές νιώθω τι θέλεις να πεις

οι βραδιές χορού στο Ηρώδειο, δύσκολα ξεχνιούνται... ειδικά με το μπαλέτο του Μπεζάρ

φιλάκια


λάκη

όλα δεν χρειάζονται στη ζωή? σαν αλατοπίπερο ... :)

χαίρομαι που πέρασες
καλησπέρα


blue wind

who can stand all these dead souls?

ps ... σε ώρα ανάγκης και το Μεταξά καλό είναι... :)


marc

σωστά μίλησες... για την κορυφαία Συλβί

αν κι εδώ έχω το άλλο μεγάλο αστέρι του Μπεζάρ, που έφυγε νωρίς... τον Jorge Donn

καλύτερο μπολέρο δεν νομίζω να έχει χορέψει κανείς...

αφαλώς και το απολαύσαμε... courvoisier βεβαίως, βεβαίως...

καλησπέρα
υγ καμια φωτογράφιση δεν καναμε
έλειπα εγώ κι εσυ πήρες την Καγιά :)

Pan said...

Καλησπέρα.

Δεν μπορώ να πω ψέματα ότι γνωρίζω από χορό.

Από την άλλη, όμως, η μουσική του μπολερό είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή.

Ελπίζω σύντομα να αρχίσω να έχω κάποια επαφή και με την ενσάρκωση της μουσικής σε χορό.