το δικό μου top 10 (Νο 1)

Απόψε τελειώνουμε τα ταξίδια…
Νο 1 «Μα πανω απ’ όλα…»

Το νησί…

Ημουν 18 χρονών, όταν για πρώτη φορά:

…πάτησα αυτή την πανέμορφη ελληνική γη
…ένιωσα στο κορμί μου το κρυστάλλινο γαλαζοπράσινο
νερό της Αγίας Νάπας και του Πρωταρά
…αντίκρυσα την πέτρα του Ρωμιού και μαγεύτηκα
από την αναδυόμενη Αφροδίτη
...περπάτησα στην Πάφο και θαύμασα για ώρες
αυτά τα μοναδικά ψηφιδωτά της
…γεύτηκα με μανία τις λιχουδιές της, τις σεφταλιές,
τις κούπες, το κλέφτικο,
…χόρεψα τα βράδια στις παραλίες της και τραγούδησα
με την παρέα μέχρι τα ξημερώματα
…σκαρφάλωσα στις πλαγιές του Τρόοδους και απόλαυσα
τη φύση, τα πεύκα, τα πλατάνια, τις βαλανιδιές,
τα μαγικά αηδόνια στις Πλάτρες
…έφαγα όλοκληρα βάζα με γλυκό του κουταλιού
στις Κακοπετριές και χάζευα ώρες τα υπέροχα
κεντήματα στα Λεύκαρα

…έκλαψα όταν είδα την πόλη φάντασμα
…θύμωσα όταν βρέθηκα στην πράσινη γραμμή

Από τότε πήγα ξανά και ξανά…

Οι στίχοι...

Του Γιώργου Σεφέρη

“Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουνε
να κοιμηθείς στις Πλάτρες”

Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,
σύ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους,
στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές
αυτών που ξέρουν, πως δε θα γυρίσουν


Του Γιάννη Ρίτσου

Νησί πικρό, νησί γλυκό, νησί τυραγνισμένο

κάνω τον πόνο σου να πω και προσκυνώ και μένω

Εσύ της θάλασσας ρυθμός, ολάνθιστο κλωνάρι,

πώς σου μαδήσαν τ΄άνθια σου διπλοί, τριπλοί βαρβάροι…

Το νησί είναι η Κύπρος…

Υγ 1 αγαπημένοι roadartist και marc, η natalia

δεν είναι ποτέ προβλέψιμη…

Υγ 2 για τα γλυκά μου Κύθηρα έχω γράψει και
θα γράψω πολλές φορές, και είναι εκτός

συναγωνισμού