break on through...

Αφόρητος πόνος,
σε ψυχή και σώμα
Αναποδογυρισμένα συναισθήματα
χαμένα στον ίλιγγο
μιας επικίνδυνης δράσης

Τσαλαπατημένες μνήμες
ψάχνουν να βρουν διέξοδο
μέσα από πόρτες σαθρές
και να διαφύγουν, πετώντας
με τις μηχανές του χρόνου

Γερασμένες υπάρξεις
σε σκελετωμένο σώμα
απλώνουν άνω και κάτω άκρα
να προσφέρουν γνώση
και να πάρουν, σ’ αντάλλαγμα, ζωή

Κι εγώ?
Στρίβω το κέρμα στον αέρα,
χαστουκίζω τη συνείδηση,
ρίχνω τον εαυτό μου στο κενό

Αλλά το βλέμμα μου στο νόμισμα
Μήπως και όρθιο σταθεί
Και εκδικηθώ
Την αθωότητα μου

Και ξεχάσω
Τον ήδη ξεχασμένο, απ’ άλλους, κόσμο μου