το δικό μου top 10 (Νο 4)

Για σήμερα…
Νο 4… «Sober»

Το νησί είναι η Αντίπαρος
Βλέπω ξανά και ξανά το σώμα μου
στην άμμο, στην μαγεμένη παραλία του Σιφνέικου,
με συντροφιά το δειλινό του Αυγούστου,
το αεράκι που ψιθυρίζει, τη φωνή του Τζιμ,
και τη Μανταλένα να περνάει με τη βάρκα της
στα ήρεμα μα σκανταλιάρικα νερά…
και να μου στέλνει καλημέρα… από μακριά

οι στίχοι του Μπορις Βιαν

Πάμε λοιπόν να ζήσουμε σε κάποιο ερημονήσι?
Αλλά ερημονήσι δεν υπάρχει πουθενά…
Μπορείς ωστόσο να πιστεύεις πως υπάρχει
Χωρίς καμία δέσμευση εκ μέρους σου.

Θα φτιάξουμ’ ένα
Αυτό λοιπόν απλοποιεί τα πάντα
Αλλά το ερημονήσι μας μπάζει νερά.
Γιατί καθώς έχουνε πάψει πια να φτιάνουν τέτοια
-Κάτι ανάλογο με τα πολύ παλιά βιολιά-
Το μυστικό για πάντα είναι χαμένο

υγ σήμερα έχω βραδινή έξοδο…
γι’ αυτό, το post το βάζω λίγο νωρίς…
θα πιω λίγο κρασί και στην υγειά σας…