Thursday, August 06, 2009

θερινά μαθήματα...



- Ναταλία, πέρασε μέσα…

- Μάλιστα κύριε καθηγητά

- Κάθησε, θέλω να σου μιλήσω

- Μάλιστα κύριε καθηγητά

- Η απόδοση σου αυτό το εξάμηνο ήταν απογοητευτική
Επένδυσα σε σένα, σπατάλησα ώρες ολόκληρες στην
εκπαίδευση σου κι ήμουν σίγουρος για την άριστη
επίδοση σου… γιατί?


- Προσπάθησα κύριε καθηγητά

- Αυτό μόνο έχεις να πεις? Εχασες τον Ιούνιο και τώρα
είσαι έτοιμη να διαπρέψεις σε μια καθολική αποτυχία
και τον Σεπτέμβριο…
Πώς τα κατάφερες έτσι?

- Στο Ρέκβιεμ του Μότσαρτ δυσκολεύτηκα πολύ…
Σε κανένα από τα 3 κύρια μέρη δεν μπόρεσα να διακρίνω
τη φαντασίωση για την οποία μου μιλήσατε.
Ακουσα το Requiem aeternam χωρίς καν να αγγίξει ή να
ερεθίσει την αντίληψη, αναζήτησα στο Dies irae τη
δύναμη που θα μου επέτρεπε να δω τις αλλόκοτες
εικόνες του παρελθόντος, αλλά μάταια…
Κυνήγησα τον ήχο στο βιολί, στο τσέλο, στη βιόλα,
έκλαψα στη Lacrimosa dies illa,
προσπάθησα κύριε καθηγητά…

- Δεν προσπάθησες αρκετά Ναταλία, δυστυχώς





- Κι ύστερα στο Bruckner έφτασα στο επίπεδο της
διατριβής. Χάθηκα ώρες ατελείωτες στο άπειρο
που με έριξαν οι συμφωνίες του… πέρασα όλες τις
φάσεις της δοκιμασίας του μυαλού, προσπάθησα να
ανιχνεύσω την πίστη, βασανίστηκα να ανακαλύψω την
επίμονη λαχτάρα και τον πόθο του να μπλέξει την
προοδευτική διάνοια του με την συντηρητική τεχνική
της εποχής…
έψαξα για την αισθαντικότητα στις συνθέσεις του,
αλλά ακόμα δεν μπόρεσα…

- Εχεις 2 μήνες για να ανακαλύψεις το θαύμα…
μόνο 2 μήνες… πρέπει να δουλέψεις σκληρά

- Φεύγω για διακοπές μεθαύριο… λίγες μόνο μέρες
Τι συμβουλή θα μου δίνατε?

- Απόλαυσε τις διακοπές σου τώρα, και μόλις επιστρέψεις
θα συζητήσουμε… αυτό που σου λείπει είναι η «μαγκιά»
Ναταλία… άφησε ελεύθερο τον εαυτό σου, πέταξε από
πάνω σου την ψυχρή λογική, κι αναζήτησε το συναίσθημα

- Εσείς το λέτε αυτό κύριε καθηγητά?
Απίστευτο…

- Εγώ το λέω Ναταλία

- Μάλιστα κύριε καθηγητά…
Ελπίζω αυτή τη φορά να ανακαλύψω πού κρύβονται
οι αισθήσεις και να περάσω επιτέλους το μάθημα…





Υγ καλό υπόλοιπο καλοκαιριού…
με Μότσαρτ ή Μπρούκνερ.
με ξύλινα σπαθιά ή Jim Morrison
με Χατζηγιάννη…

Στην Αγία Πελαγία,
ηλιοθεραπεια στην άμμο, με μαγιό crool
αντηλιακό piz buin και …margarita
καλή αντάμωση





7 comments:

lakis said...

Καλά να περάσεις και μακάρι εκεί που θα είσαι να βρεις την αναγκαία έμπνευση, ή να σε βρει αυτή. Μέρα καλή

Ra Ma said...

Θέλει μαγκιά να πετάξεις τη ψυχρή λογική, να βουτήξεις μέχρι τον πάτο, να διακρίνεις και να ακολουθήσεις τις συμφωνίες της σιωπής, κρατώντας απεγνωσμένα την αναπνοή σου (λέμε τώρα)!

Καλού κακού μη ακούσεις το Requiem aeternam πριν βουτήξεις!!!

Καλά να περάσεις Natalitsa!!!

Natalia said...

λάκη

είθε...

καλη μερα και σε σενα στη μακρινη Ασία

υγ όσο για τις εμπνευσεις σε σενα δεν αμφιβαλλω, θα σε βρουν σίγουρα


marc

έχεις καμια πρόταση πώς θα τα καταφέρω, χωρίς μεγάλες παράπλευρες απώλειες? :)

όχι, θα το ακουσω μόνο όταν φτάσω στον πάτο και αντιληφθώ ότι δεν προλαβαίνω να αναδυθώ...

ευχαριστώ marc

υγ καλό κολύμπι στο σιφνέικο, από κει περναγε η μανταλένα με το καίκι της...

kARTson said...

Αγία Πελαγία;
Θα βρεις, είμαι σίγουρος, και την έμπνευση αλλά και τα Κύθηρα !!!

ΝΑΪΑΔΑ said...

απολαυσε τις διακοπες σου και η εμπνευση θα ερθει οπως και η ελευθερια εκει που δεν το περιμενεις...
πιστη θελει μονο...θαρρω προσπαθεια καθολου...
δεν πανε αυτα μαζι με την πιεση...

νεραιδενια φιλακια και καλες βουτιες!!!

Heliotypon said...

Αυτή η σχέση λογικής-συναισθήματος πάντα με μπέρδευε. Της λογικής, κυρίως, εγώ, ποτέ δεν μπήκα στο πετσί των οπαδών της άλλης άκρης. Συχνά τους ζήλευα. 'Αλλοτε τους σνομπάριζα. Χάθηκε, τέλος πάντων, η ισορροπία; Δεν μπορούμε να τα έχουμε και τα δύο σε λογικές δόσεις (νά'το, πάλι η λογική ξεφύτρωσε...), σε ισόρροπες καλλύτερα!

Natalia said...

kartson

τα Κυθηρα για άλλη μια φορά, τα βρήκα... αν και φέτος προσπάθησα λιγο περισσότερο

από έμπνευση? θα δούμε

καλό Σ/Κ


ναιάδα

πιστευε και μη ερεύνα δηλαδή?

μπα, λεω να τα συνδυασω ολα μαζί...

ελπίζω να πέρασες κι εσυ καλά

φιλάκια


heliotypon

καλη η ισορροπία δυνάμεων, αλλά μερικές φορές κάποιος διαβολάκος μας σπρώχνει προς το ένα ή το άλλο άκρο...

εγω σαν επικός χαρακτήρας, τραβάω πάντα ολοταχώς προς τη μεριά της λογικής...

καλό Σ/Κ