μια τυχαία συνάντηση…

Ανεβαίνω τη Λεωφόρο Βασ. Σοφίας.
Στο ύψος του Χίλτον, περνάω το φανάρι.
Ξαφνικά εμφανίζεται από το πουθενά ένας αστυνομικός
και μου κάνει σήμα να σταματήσω.
Δεν φοράω ζώνη, ψιλομίλαγα και στο κινητό.
Αλλά διατηρούμαι υπέροχα cool. Η σπεσιαλιτέ μου…

- Καλημέρα σας
- Καλημέρα κύριε αστυνόμε
- Δίπλωμα και άδεια οδήγησης παρακαλώ

(Τον κοιτάζω καλύτερα. Εμφανίσιμος άντρας, ψηλός,

δεν είναι τύπος καμάκι, δεν είναι αναιδής, είναι όμως

ο τύπος που του αρέσει να ασκεί εξουσία).

- Σε τι σφάλμα έπεσα?
- Παραβίαση κόκκινου
- Όχι, δεν είναι αλήθεια, δεν πέρασα με κόκκινο.
Μόλις είχε ανάψει το πορτοκαλί. Από εδώ
περνάω κάθε μέρα
- Περάσατε με κόκκινο. Το δίπλωμα σας…
- Κάνετε λάθος. Θα τηλεφωνήσω στο δικηγόρο μου
για να με συμβουλεύσει τι να κάνω
- Δεν μπορείτε να με καθυστερείτε. Το δίπλωμα σας…
- Ενα λεπτό κύριε αστυνόμε

(Παίρνω τηλέφωνο το συνεργάτη μου το Στέφανο, τάχα
ότι είναι ο δικηγόρος μου).

- Καλημέρα Στέφανε. Θέλω νομική συμβουλή
- Τι θέεελεις? Είσαι καλά?
- Ναι, με σταμάτησε αστυνομικός για παραβίαση
κόκκινου, που δεν έχω κάνει. Να πάρω την κλήση?
- Μην παραλάβεις τίποτα. Κι αν την πάρεις, υπόγραψε,
αλλά γράψε ότι δεν αποδέχεσαι την κατηγορία

(Μπράβο Στέφανε! Θα γινόσουν φοβερός δικηγόρος.
Το λέω αμέσως στον αστυνομικό)

- Αν δεν υπογράψετε κανονικά, δεν μπορώ να σας δώσω
κλήση. Θα σας σταλεί στο σπίτι και το πρόστιμο
θα είναι πολύ μεγαλύτερο
- Να, πάρτε το τηλέφωνο και μιλείστε με το δικηγόρο
μου (Θράσος εγώ… Ιδια Βουγιουκλάκη)
- Μα τι λέτε… Αυτό απαγορεύεται. Δώστε μου το
δίπλωμα σας να τελειώνουμε…
- Και πόσο είναι το πρόστιμο κύριε αστυνόμε?
- 700 ευρώ για την παραβίαση κόκκινου

(Μετά την πρώτη ψυχρολουσία, σκέφτομαι…
700 ευρώ, τα πληρώνω στο δεκαήμερο, έχω έκπτωση
50%, άρα με 350 ευρώ θα τη βγάλω καθαρή…)

- Αλλά το πρόστιμο είναι μόνο η αρχή
- Τι εννοείτε?
- Θα σου τα πάρω όλα…

(Εδώ σταματάει τον πληθυντικό… Εγώ όμως στο
σαβουάρ βιβρ σκίζω)

- Ολα? Ποια όλα εννοείτε?
- Δίπλωμα, πινακίδες, πόντους…

(Εδώ αρχίζω και κλονίζομαι. Πού να τρέχω να πάρω
πίσω διπλώματα και πινακίδες…)

- Α! όχι αυτό κύριε αστυνόμε. Εδώ τα χαλάμε
- Δώσε μου το δίπλωμα σου. Καθυστερούμε
- Αποκλείεται. Δεν το δίνω με τίποτα. Είμαι αθώα.
Πάμε καλύτερα στο τμήμα.

(Αυτός εξαιρετικά ψύχραιμος. Αλλά κι εγώ
πρωταγωνίστρια στο Εθνικό θέατρο)

- Δώσε μου το δίπλωμα σου…
- Θα σας προτείνω κάτι
- Τι θα μου προτείνεις?
- Να μου δώσετε κλήση, ναι, αλλά για κάτι που
δεν προβλέπει αφαίρεση διπλώματος και πινακίδων…

ε τι λέτε?
- Δεν γίνεται αυτό…
- Κι εγώ δεν μπορώ να δώσω το δίπλωμα μου, αν δεν
μου υποσχεθείτε ότι θα μου το δώσετε πίσω τώρα

(Ο τύπος με κοίταξε τώρα καλά, νομίζω ότι ήθελε να

σκάσει στα γέλια, αλλά κρατιόταν σε καλά επίπεδα)

- Δεν υπόσχομαι τίποτα… Το δίπλωμα σου
- Θα μου υποσχεθείτε?
- Εντάξει στο υπόσχομαι… δώστο μου
- Σας πιστεύω… θα πάρω μόνο κλήση ε?
- Δώστο μου

(Το βγάζω από την τσάντα μου και του το δίνω.
Το κοιτάει και μετά σκύβει κοντά μου στο παράθυρο
και μου το δίνει πίσω)

- Εντάξει. Τώρα εγώ θα σταματήσω τους άλλους από
πίσω και μετά εσύ ήσυχα θα ξεκινήσεις και θα φύγεις
- Δηλαδή δεν θα με γράψετε καθόλου?
- Όχι, είναι η τυχερή σου μέρα
- Α! τώρα με συγκινείτε και δεν μπορώ…
- Δηλαδή, θέλεις να σε γράψω?

(Τώρα έχει πράγματι σκάσει στα γέλια)

- Αν είναι έτσι εξαφανίζομαι αμέσως.. Ευχαριστώ
- Κι αφού περνάς κάθε μέρα από δω, θα σε δω πάλι

Ανάβω τη μηχανή, και φεύγοντας, τον ακούω να
αναστενάζει και να λέει

- Αχ… γυναίκες

Υγ 1. το περιστατικό συνέβει χθες

Υγ 2. για απόψε χορευτική μουσική…
μου αρέσει αυτό το κομμάτι
Αφήστε πίσω μια κουραστική εβδομάδα
και απολαύστε ένα δυνατό beat
Τώρα… χαχαχα