Σήμερα ήταν μια καταπληκτική μέρα πάνω από
το Αιγαίο.
το Αιγαίο.
Airbus A-321, απογείωση από Αθήνα και μέσα σε
μισή ώρα προσγείωση… στο όνειρο.
Τέλεια πτήση πάνω από τα νησιά…
Ανδρος, Μύκονος, Κως, Ρόδος
Καθαρός ουρανός, καλή ορατότητα, γαλανά νερά
και κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα.
Πριν λίγο γύρισα στο ξενοδοχείο, μετά από 5 ώρες
βόλτα στην παλιά πόλη, στα στενά των Δόγηδων,
Κάτω από καμάρες και αψίδες, σε υπέροχα μικρά
σοκάκια που κράταγαν ακόμα ζωντανούς τους
Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη…
Παντού βλέπεις κάτι από τους Αραβες, τους Βενετούς
και τους Φράγκους που άφησαν εδώ το στίγμα τους.
και τους Φράγκους που άφησαν εδώ το στίγμα τους.
Ελάτε για λίγο στη μεσαιωνική πόλη της Ρόδου,
ελάτε να τη θαυμάσουμε μαζί αυτή την εβδομάδα,
ελάτε να πιούμε το κρασί της Λίνδου…
ελάτε να τη θαυμάσουμε μαζί αυτή την εβδομάδα,
ελάτε να πιούμε το κρασί της Λίνδου…
3 comments:
μμμ μου θυμησες 5ημερη τωρα!
στη ροδο ειχαμε παει και ηταν υπεροχα...τωρα μετα απο τοσα χρονια ειμαι σιγουρη πως αν παω θα τη δω με εντελως διαφορετικο ματι...
πανεμορφες φωτογραφιες!
νεραιδενια φιλακια καλη μου!!!
επιτελους! η κορη του μεσαιωνα γυρισε στο μεσαιωνα και το μοναδικα διατηρημενο Καστελλο της Ροδου, αυτο το διαμαντι αρχιτεκτονικης των Ιπποτων! μια γρηγορη βολτα στη Λινδο, και μετα παλι στην παληα πολη για ψαρακια στον Πιζανια!
τελικα νομιζω οτι το βρηκα το δρομολογιο! οι Ιπποτες εδωσαν την απαντηση...
οταν οι Οθωμανοι κατεκτησαν το νησι, οι Ιπποτες αρματωμενοι χαραξαν πορεια προς τη Δυση και εφτασαν στον βραχο που σημερα λεγεται μαλτα, και ηταν μεχρι που πατησαν ποδι οι εγγλεζοι, ανδρο πειρατων και σχετικων συμπαθων μεροκαματιαρηδων...
οι εναπομειναντες ιπποτες, απηυδησμενοι απο την αδικια και την γκινια της ιστοριας, αποφασισαν να βγαλουν λεφτα με τον απλουστερο δυνατο τροπο: πειρατεια, εκβιασμος και λαφυραγωγια...
παμε λοιπον ναταλια προς τη δυση, μονο που εμεις δεν θα σταματησουμε στο βραχο αλλα θα παμε παρακατω, στον αλλο βραχο το γιβραλταρ, και αφου προσκυνησουμε το στεμμα της ελισσαβετ, περναμε απεναντι, στην Ταγγερη, να συναντησουμε το πνευμα του Μπαροουζ, να αγορασουμε κιλιμια, και μετα ολοταχως Χερεθ ντε λα Φροντερα, για το αξεχαστο Πεδρο Χιμενεθ του 1973...
εχει και συνεχεια...
ναιάδα
σιγουρα θα τη δεις με άλλο ματι, όπως είδα εγώ την Κέρκυρα πέρυσι...
πάντως εδώ είναι φοβερά, ακόμα καλοκαίρι, όποιος μπορεί άς έρθει :)
φιλιά
παναθήναιε
λες γι' αυτό να μην μπορώ να ξεκολλήσω από την παλιά πόλη? να είμαι σε μια διαρκή αναζήτηση των ιπποτών?
τον Πιζανια δεν τον βρήκα ακόμη... :)
η διαδρομή που αναφέρεις είναι μοναδική αγαπητέ συνταξιδιώτη...
όσο για το Πέδρο Χιμένεθ, συμφωνώ, το 1973 ήταν πολυ καλή χρονιά... με μέτριες βροχές, και μάλιστα τα αμπέλια στο 3ο αγρόκτημα αριστερά, στην πλαγιά του βουνού, έδωσαν υπέροχο σέρυ... χαχαχα
Post a Comment