τρίτο βράδυ (η γαρδένια...)

Σήμερα είχα σκεφτεί να συναντηθούμε
στο Hunter’s Point στο Long Island,
αλλά άλλαξα γνώμη…

Το ραντεβού μας είναι στην 5η Λεωφόρο
στο Guggenheim. Μετά την επίσκεψη μας στο
υπέροχο μουσείο που σχεδίασε ο Frank Lloyd
Wright, και την έκθεση “Παρίσι και Avant
Garde”, φεύγουμε για νυχτερινή ζωή.

Η Νέα Υόρκη είναι η καρδιά των γεγονότων,
είναι η πόλη που σφύζει από ζωή,
είναι το όνειρο μου…

Θα πάμε παντού, θα πιούμε, θα χορέψουμε,
θα τρελαθούμε για μια βραδιά…

Ζούμε χαλαρωτικές στιγμές στο Rm fifty 5
με τους μεταξένιους καναπέδες και τα
σκοτεινά κηροπήγια, με ντεκόρ που
αναδεικνύει τα σπέσιαλ κοκτέηλ
σερβιρισμένα από τις σούπερ εμφανίσιμες
σερβιτόρες…

Μετά στο sexy PDT (please don’t tell), με τα
ποιοτικά ποτά του. Το Dutch Kills μας
περιμένει στο Long Island.

Το Bemelman’s bar θα μας μεταφέρει στην κρυφή
γοητεία της μπουρζουαζίας. Καθόμαστε στις
αναπαυτικές δερμάτινες πολυθρόνες και
παραγγέλνουμε κάτι δυνατό και περιπετειώδες
Κάτι που να περιέχει ακριβή σαμπάνια ή σπάνιο
κονιάκ…

Αργά τη νύχτα κατηφορίζουμε στο Blue note
jazz club, στο Bar 13 για χορό, στο θρυλικό
Copacabana, στο Studio 54…

Απόψε θα γευτούμε το θεικό Cosmopolitan,
που αρέσει και στην Carie Bradshaw.
Κι εγώ είμαι πιστή οπαδός του ποτού αυτού…

Vodka, triple sec ή cointreau ή grand marnier,
Rose’s sweetened lime juice και
cranberry juice…
Ανακατεύουμε όλα μαζί με πάγο.
Σερβίρουμε σε ποτήρι μαρτίνι, γαρνίρουμε με μια
φέτα lime και πίνουμε την απόλυτη απόλαυση…

Ξέρω ότι θέλετε να ακούσετε στίχους…
Τι πιο τέλειο από το ουρλιαχτό του
Allen Ginsberg!

Είδα τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου
χαλασμένα απ' την τρέλα,
λιμασμένα υστερικά γυμνά,να σέρνονται μες

απ' τους νέγρικους δρόμους την αυγή

γυρεύοντας μια φλογισμένη δόση...

που πέρασαν απ' τα πανεπιστήμια με μάτια
ανοιχτά κι ακτινοβόλα, με παραισθήσεις
του Αρκανσω κι οράματα τραγωδιών
με φως του Μπλέηκ ανάμεσα στους
μανδαρίνους του πολέμου,που αποβλήθηκαν

απ' τις ακαδημίες γιατ' ήταν λέει τρελοί
κι εξέδιδαν άσεμνες ωδές στα παράθυρα
της νεκροκεφαλής,...

που γυρόφερναν τα μεσάνυχτα στο
μηχανοστάσιο των τραίνων κι' αναρωτιόνταν
που να πάνε, και πήγαν, χωρίς ν' αφήσουν
κανένα με παράπονο,...

που γλύκαναν την ήβη εκατομμυρίων
κοριτσιών τρέμοντας στο δειλινό και είχαν
μάτια κόκκινα το πρωί, πρόθυμοι όμως
να γλυκάνουν την ήβη της ανατολής,
αστράφτοντας οπίσθια στους σιτοβολώνες
και γυμνοί στη λίμνη…

Σήμερα θα δούμε την ανατολή…
Το αεροπλάνο φεύγει το απόγευμα
κι έτσι θα στριμώξω στο μυαλό μου
την αγαπημένη πόλη, καθώς υποδέχεται
την καινούργια μέρα…

υγ σήμερα νωρίς...

πρέπει να ετοιμαστώ, για τα μπαράκια