Saturday, April 17, 2010

ένατη μέρα (το γαρίφαλο…)


Σήμερα θα αναζητήσω το φως…
Θα ψάξω βαθιά στο χρόνο, θα ταξιδέψω
σε παρελθόν, παρόν και μέλλον, αλλά
στο τέλος θα χορέψω το μαγικό χορό…



Al-Andalus τη λένε και είχε μεγάλη δύναμη…
Ιβήριοι, Καρθαγένιοι, Έλληνες, Ρωμαίοι,
Βάνδαλοι, Γότθοι, Μουσουλμάνοι,
έχουν αφήσει το στίγμα τους…

Θέλω να σας συναντήσω παντού…
Θέλω ολόκληρη η Σεβίλλη να βρεθεί
στα πόδια μου…
Τι λέτε να περπατήσουμε στα στενά
σοκάκια του Barrio Santa Cruz, με τα
πανέμορφα κτίσματα και τις μυρωδάτες
αυλές?

Η στο Πάρκο της Μαρία Λουίζα με τους
κήπους του παλατιού της?

Το Palacio de las Duenas είναι φοβερό!
Και η Plaza de Espana…
Να συναντηθούμε εκεί?
Περιμένετε όπου θέλετε!
Η μαγική νύχτα στη Σεβίλλη του μεσαίωνα,
της αναγέννησης, του μπαρόκ και των
Αράβων, μόλις ξεκινάει…



La marche in Seville λοιπόν…

Η βραδιά αρχίζει στο El Tremendo και στο
bar Jota. Παγωμένη μπύρα και πολύς κόσμος
μας περιμένουν. Μπορούμε να πιούμε μία,
δύο ή και τρεις μπύρες, πριν ζεσταθούμε για τα
παρακάτω…

Τα επόμενα είναι bares de copas και
κατευθυνόμαστε στο Sopa de Ganso.
Το ποτό μας συνοδεύεται με tapas, η μουσική
είναι rock και ισπανική pop, και όμορφα
κοκτέηλς είναι στη διάθεση μας…

Στο La Rebotica θα απολαύσουμε σπέσιαλ
σφηνάκια «Pipi de Burro», «Moco»,
«Cerebrito» κλπ.κλπ.

Στη La Carboneria μαζεύεται πολύς κόσμος,
γιατί είναι γνωστό στέκι. Μπορούμε να
χορέψουμε ακόμα και flamenco στην πίσω
ταράτσα, μέχρι την απόλυτη κούραση…



Αργά το βράδυ εισβάλλουμε στη Boss. Με 4
μπαράκια και με τεράστια πίστα για χορό, είναι
τόπος συνάντησης για τις πολύ νυχτερινές ώρες…

Ελάτε γρήγορα… μόλις προλαβαίνουμε την Antique.
Η πιο “in” disco της Σεβίλλης. Βέβαια εδώ θέλουν
ακριβό ντύσιμο αλλιώς μπορεί να φάμε πόρτα,
γι’ αυτό θα φοράμε τα Oscar de la Renta
μοντελάκια μας και μπαίνουμε…

Τώρα που έχει ζέστη βγαίνουμε και στη βεράντα,
για να μας αγκαλιάσει ο όμορφος αέρας
της νύχτας…




Το ποτό μας απόψε είναι η σαγκρία και θα πιώ
πολλά ποτήρια…

Κόκκινο κρασί από τη Rioja, ελαφρύ, ξηρό, νέο,
λίγη ζάχαρη, φρέσκος χυμός πορτοκάλι, λεμόνι
και πορτοκάλι κομμένα σε φέτες, βερίκοκα σε
μικρά κομματάκια.

Όλα μαζί και παγωμένα…
Πριν το σερβίρισμα, ρίχνουμε club soda στο
μίγμα για να γίνει αφρώδες, πολύ πάγο και
πίνουμε αργά, απολαμβάνοντας τα αρώματα…



Πίνοντας τη σαγκρία, διαβάζουμε Λόρκα
και τραγουδάμε για το φεγγάρι…

The moon came into the forge
in her bustle of flowering nard.
The little boy stares at her, stares.
The boy is staring hard.
In the shaken air
the moon moves her arms,
and shows lubricious and pure,
her breasts of hard tin.

"Moon, moon, moon, run!
If the gypsies come,
they will use your heart
to make white necklaces and rings."

"Let me dance, my little one.
When the gypsies come,
they'll find you on the anvil
with your lively eyes closed tight.

"Moon, moon, moon, run!
I can feel their horses come."
"Let me be, my little one,
don't step on me, all starched and white!"



Απόψε θα φύγω από το bar λίγο πριν
το ξημέρωμα. Θέλω να χορέψω στην
πιο παλιά γέφυρα της Σεβίλλης, την Τριάνα
και να κοροιδεύω τα σκοτεινά νερά του
ποταμού Γουαδαλκιβίρ, που απλώνονται
ήρεμα…

Εκεί, πάνω στη φημισμένη Puente de Isabel,
η μουσική των Μορίσκων χαιδεύει τ’ αυτιά
μου, ενώ το υπέροχο αεράκι μεταμορφώνει
τη βραδιά σε μια θεσπέσια καλοκαιρινή
εμπειρία…

Και ψιθυρίζω…

Andalucia para me...



υγ αφιερωμένο στον θαυμαστή των λαμπερών
ματιών των κοριτσιών της Ανδαλουσίας,
που το ζήτησε «παραγγελιά»…

7 comments:

panathinaeos said...

δεν βρισκω λογια να σε ευχαριστησω!
ειναι σα να με πηγες εκει!
στο βραδυ το βαθυ
μεσα στους καπνους και την υγρασια
ξεπροβαλουν τα αμυγδαλωτα υγρα ματια
στο βαθος ακουγεται το κλαμα μιας κιθαρας

Μικρή Μπαλάντα Των Τριών Ποταμών
(Λορκα)

Ο ποταμός Γουαδαλκιβίρ
πορτοκαλιές και λιόδεντρα διασχίζει.
Τα δυο ποτάμια της Γρανάδας
απ' το χιόνι στα στάρια κατεβαίνουν.

'Αι αγάπη,
που 'φυγε και δεν έρχεται!

Ο ποταμός Γουαδαλκιβίρ
γένια έχει χρώμα του ροδιού.
Τα δυο ποτάμια της Γρανάδας
το 'να θρηνεί, τ' άλλο ματώνει.

'Αι αγάπη
που 'φυγε μες στον αγέρα!

Για τις βαρκούλες με πανιά
έχει η Σεβίλλια δρόμο,
μα στης Γρανάδας το νερό
λάμνουν μονάχα οι στεναγμοί.

'Αι αγάπη,
που 'φυγε και δεν έρχεται!

Γουαδαλκιβίρ, πύργος ψηλός
κι άνεμος στις πορτοκαλιές.
Πυργίσκοι, ο Ντάουρο κι ο Χενίλ,
νεκροί πάνω στα τέλματα.

'Αι αγάπη,
που 'φυγε μες στον αγέρα!

Ποιος θα πει το νερό πως σηκώνει
φωσφορίζουσαν ατμίδα από κραυγές!

'Αι αγάπη,
που 'φυγε και δεν έρχεται!

Φέρε πορτοκαλάνθι, ελιά
Ανδαλουσία, στις θάλασσές σου.

'Αι αγάπη,
πού 'φυγε μες στον αγέρα!

Ρούλα said...

Μαγική βραδιά!Είναι και η σαγκρία που βοήθησε,είναι και η ονειρική αφήγησή σου,είναι και οι αναμνήσεις ενός καλοκαιριού του '98 που πήγα,είναι και ο Λόρκα,είναι και η τάση φυγής προς το όνειρο,είναι και αυτοί οι Σεβιλλιάνοι με το φλογερό ταμπεραμέντο τους,είναι και η μουσική των Μορίσκων,είναι και ο μαγικός χορός σου!
Μπράβο Ναταλία και ειδικά για το σημερινό ταξίδι ευχαριστώ πολύ,πολύ!

Natalia said...

παναθήναιο

... μα σε πήγα!

κι απάγγειλες Λόρκα στις όχθες του Γουαδαλκιβίρ...

"Η στρογγυλεμένη της νύχτας σιγαλιά
μια τελεία στη μουσική
του απείρου"

Natalia said...

έλα ρε Ρούλα...

εγώ σας ευχαριστώ που έρχεστε μαζί μου κάθε βράδυ από τη μια άκρη του πλανήτη στην άλλη... :)

άξια συνταξιδιώτισσα..

Natalia said...

αύριο το βράδυ θα είναι το τελευταίο μας ταξίδι... και ίσως το πιο αγαπημένο μου

σήμερα είμαι λίγο κουρασμένη από τις νύχτες της Σεβίλλης και θα σας ζητούσα να απέχουμε απο νυχτερινή ζωή.. :)

καλή ξεκούραση...

Ra Ma said...

Επίτηδες το έκανες κακούργα!
Με έριξες στα παγωμένα νερά του Spree για να πέσω στο κρεβάτι με 40 πυρετό και να χάσω την βεράντα της Antique...
Έπρεπε να έρθω όμως για χορέψω κάτω από την μπάλα ως άλλος Τραβόλτα με ...πυρετό το Σαββατόβραδο!!!

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!

Ra Ma said...

Το 'κακούργα' είναι σχήμα λόγου ε?
Το διευκρινίζω για να μην με παρεξηγήσεις ωραία, γλυκιά, ευγενική, ευαίσθητη και ευφυή Natalitsa :)