Friday, April 16, 2010

όγδοο βράδυ (η αζαλέα…)



Οσο και να ήθελα να αποφύγω αυτό το ταξίδι
τώρα, δυστυχώς αδυνατώ…

Γιατί αυτή η πόλη έχει απίστευτη ποικιλία
στη νυχτερινή διασκέδαση…
Από ποτά που τα απολαμβάνει κάποιος σε
ετοιμόρροπα κτίσματα, σχεδόν ερείπια,
μέχρι πολυτελή clubs και funky bars.

Εντάξει, όποιος θέλει και πονηρά clubs,
ας μιλήσει τώρα, κι ας αφήσει τη φαντασία του
να πετάξει.

Το Βερολίνο υποβάλλει άξια υποψηφιότητα
για την πιο φιλελεύθερη πόλη του κόσμου…

Οι liberals ας ξεκινήσουν πρώτοι!


Προσέξτε όμως! Τα καλύτερα pubs και clubs
δεν διαφημίζονται, γι’ αυτό αν θέλετε σίγουρη
και επιτυχημένη «πλοήγηση», ακολουθείστε με
και δεν θα χάσετε!



Αντε να φύγουμε για τη Mitte district, την πιο
φημισμένη περιοχή και μεγάλο πολιτιστικό
κέντρο. Μετά την πτώση του τείχους,
γνώρισε μια υπέροχη αναγέννηση…

Ετσι λοιπόν δημιουργήθηκε το King Kong club…
Στη σκοτεινή πλευρά του Mitte, που πρώτα
λειτούργησε σαν οικοδομή πριν μεταμορφωθεί
σε ένα κλασσικό club με μπάρα δέρμα λεοπάρδαλης,
φιλική ατμόσφαιρα, και αναπαυτική επίπλωση.

Εδώ θα ακούσουμε μουσική punk και θα
απολαύσουμε παράσταση καμπαρέ…



Μπαίνουμε στο Kaffee Burger? Εδώ πρέπει να πιούμε
λίγο παραπάνω. Απόψε θα απαγγείλουμε στίχους,
θα δούμε ταινία και θα ακούσουμε δυνατή μουσική.
Το ντεκόρ του μαγαζιού ελαφρώς kitsh…
Άλλη εμπειρία…

Μετά στο Weekend. Θα ανέβουμε ψηλά στο 13ο όροφο,
ενός κτιρίου στην Alexanderplatz. Ωραία μίνιμαλ
διακόσμηση, με γεωμετρικές γραμμές και φανταστική
θέα σε όλο το Βερολίνο.
Τέλεια στην ανατολή του ήλιου.
Εδώ ποτέ δεν βαριέσαι. Όλα μοιάζουν τόσο
άγρια και ζωντανά…



Ωρα για Sage club. Αυτό το μέρος τα έχει όλα.
Δυνατή μουσική, rock και industrial, μοντέρνα
διακόσμηση και state of the art ηχητικό σύστημα.
Καλοί DJ’s και τρελός χορός για trendy ανθρώπους,
Ακριβώς σαν κι εμάς δηλαδή.

Η βραδιά δεν κλείνει χωρίς μια βόλτα στο
Berghain club. Στο βιομηχανικό αυτό κτίριο
θα βρούμε σκληρή διασκέδαση μέχρι το πρωί.
Οι ήχοι είναι εξαιρετικά δυνατοί και η ατμόσφαιρα
λένε ότι είναι ηδονική. Τι λέτε? Θα πιούμε?



Τα καλύτερα ποτά θα θα τα απολαύσουμε
στο bar Becketts kopff…
Απόψε μας σερβίρουν Sazerac..
Οσοι λένε ότι το κονιάκ δεν κάνει καλά κοκτέηλς,
πέφτουν έξω…

Καλό κονιάκ, (Sazerac-de-Forge et Fils),
bitters, λίγη ζάχαρη, άψινθος
σε ένα old fashioned ποτήρι…
Ετσι απλά…
Κι έχουμε στα χείλη μας μια υπέροχα αρωματική,
γεμάτη γεύση, ιδιαίτερη και πολύπλοκη…


Ποίηση, δεν μου έρχεται τίποτα άλλο από
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Κάτι μικρό, αλλά αληθινό…

Το κομμένο σχοινί
μπορείς να το ξαναδέσεις
θα κρατήσει πάλι,
ωστόσο θα ‘ναι κομμένο.
Ίσως πάλι ν’ ανταμώσουμε
μα εκεί που μ’ άφησες
δεν πρόκειται ποτέ
να με ξαναβρείς.



Βγαίνοντας από το τελευταίο bar, θέλω να κάνουμε
κάτι τρελό, κάτι που να μας αφήσει αξέχαστη
αυτή τη βραδιά…
Ναι… αυτό…

Οι αναδυόμενοι Ελληνες…
Αυτή η έκφραση μου ήρθε στο νου, τη στιγμή
που βγαίναμε μουσκεμένοι από τα παγωμένα
νερά του ποταμού Spree.

Αύριο μπορεί να έχουμε πνευμονία, απόψε όμως
δοκιμάσαμε τα όρια μας με επιτυχία,
κι έτσι σφίξαμε στην αγκαλιά μας ακόμα
μια αναιδή ανατολή…



2 comments:

Ρούλα said...

Σήμερα κερνάω εγώ,έχω λόγο!
Εκπληκτικό πάντως αυτό που έκανε ο πιλότος και πέταξε πάνω από το σύννεφο της ηφαιστειακής στάχτης.Το μοναδικό αεροπλάνο που πέταξε ήταν το δικό μας.
Μην ανησυχείς για την πνευμονία μιας και αμέσως μετά έκλεισα για σάουνα. Ποτέ κανείς δεν έπαθε τίποτε από το σκωτσέζικο ντους παρά μόνο μια τόνωση και ευεξία,ότι πρέπει για την υποδοχή της αναιδούς ανατολής!

Natalia said...

Ό,τι λόγο και να έχεις, ευχαριστούμε και πίνουμε στην υγειά σου...

Τώρα μόλις επέστρεψα από τη σάουνα και με ειδοποίησαν ότι λόγω του νέφους από το ηφαίστειο, δεν θα φύγουμε σήμερα από Βερολίνο. Πες και στους υπόλοιπους ότι θα βγούμε μια τελευταία βόλτα απόψε για σφηνάκια...

Ραντεβού αυριο στο αεροδρόμιο...
Δεν θα είναι πολύ μεγάλο το ταξίδι...