Thursday, April 08, 2010

δεύτερο βράδυ (the rose…)



Κάποιος είπε κάποτε ότι αν υπάρξει άνθρωπος
που θα βαρεθεί το Λονδίνο,
θα έχει βαρεθεί και τη ζωή.
Ήταν ο συγγραφέας Samuel Johnson και δεν
έκανε λάθος.
Γιατί το Λονδίνο είναι από τις κορυφαίες
πρωτεύουσες στη διασκέδαση.




Σήμερα θα συναντηθούμε στο St. Catherine’s dock
Και θα γυρίσουμε τα πιο high μπαράκια του
Λονδίνου. Γι’ απόψε θέλω ένα χαλαρωτικό
περιβάλλον, να αφήσω τις αισθήσεις να ξυπνήσουν
από τα υπέροχα ποτά, να ξεδιπλώσω τον εαυτό μου
μετά από μια κουραστική ημέρα…

Πάμε στο geisha b, στο Orchid bar,
στο φανταστικό Carbon bar, στο Light bar,
στο Punk Soho, στο Cellar door…




Θα πιούμε grey goose dirty martini…
Βότκα και dry martini ανακατεμένα με πάγο

Θα το πιούμε σερβιρισμένο σε παγωμένο
ποτήρι μαρτίνι, διακοσμημένο με φέτα λεμόνι
ή ελιά.
Δεν καθυστερούμε, το απολαμβάνουμε
με βιασύνη.




Απόψε θα υποκύψω στους στίχους του
William Blake, για ένα sick rose…

O rose thou art sick,
The invisible worm,
That flies in the night
In the howling storm
Has found out thy bed
Of crimson joy :
And his dark secret love
Does thy life destroy




Πρέπει να βιαστούμε… πήγε 3 η ώρα,
είμαστε πια μόνοι
Όποιος θέλει να δει την ανατολή,
μπορεί να μείνει, αλλά θα χάσει το
αεροπλάνο για τον επόμενο προορισμό.

Σίγουρα νιώθω στα όρια του παιχνιδιού
κι αύριο θα έχω hangover, αλλά χαλάλι…



8 comments:

Roadartist said...

Μακάρι να μπορούσα να ταξιδέψω όπου θέλω.. Ευχαριστούμε βρε Ναταλία :)

Ρούλα said...

Έξοχα!φέρνω ελίτσες πράσινες για το μαρτίνι και μυρωδάτο λεμονάκι για τη διακόσμηση.
Προσφέρω στην οικοδέσποινα και ένα φρεσκοκομμένο κόκκινο τριαντάφυλλο.
Προσδέθηκα,φύγαμε...

Natalia said...

roadartist

... γι' αυτο υπάρχουν τα ταξίδια του μυαλού

κι εγώ σας ευχαριστώ για την παρέα

Natalia said...

Ρούλα

σπέσιαλ grey goose martini για σενα, με όλα αυτά τα υλικά που έφερες

το τριαντάφυλλο ευωδιάζει στο βάζο χαχαχα

υγ έχει αναταράξεις ή μου φαίνεται?

δεσποιναριον said...

Ω! εχασα το αεροπλανο, αλλα διακτινοζομαι.. εκει στον αυριανο προορισμο!

προφήτηs said...

πόσο θα ήθελα τώρα να ήμουν λονδίνο, να χανόταν μια για πάντα η όψη της ελλάδας...

ελεύθερος και ξένος...
μα λένε πως όπου πας, οι σκέψεις θα σε κυνηγάνε... ακόμα κ αν δε το θες...

καλημέρα...

Natalia said...

δεσποινάκι

έλα... μην αγχώνεσαι :)
κοντά θα είσαι

φιλάκια

Natalia said...

προφήτη

χάνονται όλες οι περιττές σκέψεις... αρκεί να το θέλεις

έλα και σήμερα... πιο μακριά

γειά σου