Tuesday, October 26, 2010

black...


έριξα σώμα και ψυχή σε μαύρο πέλαγο,
τη στείρα άγκυρα σε φοβισμένη αυγή…
θλιμμένο κάβο σε κορμάκι ξέφραγο
και λήθη πέτρινη στης ράδας την κραυγή…

έσβησα γέφυρα πάνω σε μαύρο πίνακα
την μαύρη πλώρη σε χαρτί θαλασσινό
και μαύρο κύμα κράτησα σα φύλακα,
να συντροφεύσει ένα μαύρο δειλινό…

πέταξα όνειρα και ελπίδες σε μιά άβυσσο
μαύρο καράβι σε κατάμαυρο βυθό,
παιχνίδι που έπαιξα σκληρά μα ήταν άνισο…
σε μαύρη ακτή με άφησαν για να χαθώ…



υγ για μουσική υπόκρουση,
ακούστε μια καταπληκτική διασκευή
από τους Πυξ Λαξ, σε ένα μεγάλο τραγούδι
του παρελθόντος…
δεν είναι φοβερό?



8 comments:

negentropist said...

Natalia

Yπέροχη η κάτω φωτο ... την έχω χρησιμοποιήσει σε παλαιότερη ανάρτησή μου :)

Οι ωραίες εικόνες απο το ποίημά σου, μου έφεραν στο μυαλό το παρακάτω απίθανο κομμάτι:

Black is black (στην κυριολεξία!)

:)

δεσποιναριον said...

Aχ βρε Ναταλακι, πολυ μαυριλα βλεπω, το φθινοπωρο φταιει; Φανταζομαι απλα να γραφεις, να μην εισαι στις "μαυρες" σου! Φιλια!

Natalia said...

παρακαλώ... μην με κατηγορήσετε για κλοπή διακοσμητικού στοιχείου... είμαι αθώα! :)

α! σεβασμός στο ασμα που θυμηθηκες... το black is black είναι ύμνος... στο μαύρο

and yes, I'm feeling the blues

Natalia said...

δεσποινακι

μακάρι να ήξερα κι εγώ...
το μαύρο είναι πάντα ενδιαφέρον... είτε σαν θέμα είτε σαν διάθεση...

φιλιά κι από δω

Ra Ma said...

Μα πόσα μπορούν να χωρέσουν σε αυτό το μαύρο?

Και πως τα κατάφερες και πήρες αμάξι χρώματος ...ζαχαρί δεν ξέρω!

Καλημέρα!!!

Ρούλα said...

Το μαύρο έχει πολλές ερμηνείες, προβληματίζει και δεν είναι τυχαίο που οι έφηβοι το επιλέγουν ως χρώμα. Είναι όμως και πονηρούλικο, απορροφά όλα τα χρώματα για τον εαυτό του, δεν αντανακλά τίποτε.
Παρατήρησα την αντίθεση των εικόνων με το δειλινό, στην ανάρτηση ασπρόμαυρη και στα χρώματά σου δίπλα έγχρωμη.
βγάζω τα μαύρα γυαλιά και σε φιλώ!

Natalia said...

Any colour - so long as it's black... χαχαχα

υγ το άλλο μου τουτού είναι μαύρο...

καλό βράδυ

Natalia said...

Ρούλα

μου αρέσει το μαύρο σαν διάθεση...
μου αρέσει το μαύρο στην τέχνη, ακριβώς γιατί απορροφά την ενέργεια και δεν αφήνει τίποτα να επιστρέψει στο φως...

θα ήταν όμως ψέμα να έλεγα ότι ένα δειλινό στην Οία, ζωντανό, δεν υπερέχει ενός μαύρου ποιητικού μου δειλινού...

υγ φιλιά κι από το νότο...