Monday, June 06, 2011

endless sleeping...


Βρίσκω τον εαυτό μου χαμένο σε ένα άγνωστο


κόσμο, όπου αρετές και αμαρτίες συνυπάρχουν,


όχι αρμονικά…




Προσπαθώ απελπισμένα να απολαύσω «τη στιγμή»,


καθώς τ’ αστέρια ενός μακρινού ουρανού,


βασανίζουν το σώμα και την ψυχή χωρίς ενοχές…




Η νοημοσύνη αντιδρά…


Η σκέψη αντιστέκεται σε μια διαρκή νάρκη,


και ταξιδεύει σε χώρο και χρόνο, να μεταφέρει


το μήνυμα της απόλυτης προσήλωσης,


στο σήμερα…




Κι είναι το πάθος ενός ασίγαστου έρωτα με τη ζωή,


που υπερβαίνει το φόβο, το άγνωστο, το εφήμερο,


και αγκαλιάζει την ασυμβίβαστη ύπαρξη…



Ναι… θα γνωρίσουμε την ομορφιά του απείρου…





Όταν τα άνθη του ροδόδενδρου


στον πίσω κήπο της καρδιάς,


πάρουν τα χρώματα του ξεχασμένου δειλινού


και το καλοκαίρι θα διαδεχθεί την άνοιξη,


σε μια τρελή γιορτή για τη νίκη του στο χρόνο…





5 comments:

roadartist said...

Καλησπέρα. Eίσαι τυχερή αν αισθάνεσαι ασίγαστο έρωτα με τη ζωή.

Natalia said...

μακάρι να ήταν έτσι...

εγώ είμαι μάλλον στην κατάσταση της ατελείωτης ύπνωσης...

καλησπέρα
χάρηκα που ήρθες

negentropist said...

Don't forget: "Fish are jumping now .. and the cotton is high .."

In other words you may RISE, quite easily .. it's summertime !

Summertime 1

Summertime 2

Summertime 2

γεια ..

Rather ..out of place, but .. sheer beauty !!

:)

Natalia said...

thanks for reminding me... :)

όλες οι εκδοχές του summertime wonderful and pleasantly accepted, αλλά summertime and Janis, είναι το απόλυτο τραγούδι του καλοκαιριού...

υγ πώς ήξερες ότι είναι το αγαπημένο μου? και μάλιστα να το ακούω στο σιφνέικο στην αντίπαρο... χαχαχα

Eva Koliadi said...

Ναταλία, το blog σου είναι πολύ αισθησιακό και κέρδισε κατευθείαν τη συμπάθειά μου! Εύχομαι να περνάς καλά στο σιφνέικο στην αντίπαρο! Φιλιά!