Sunday, September 04, 2011

my summer fantasia...


Τρεις τα ξημερώματα...

Αποφασίζουμε να κατέβουμε πεζοπορία από τη Χώρα
στο παραλιακό χωριό στο βόρειο τμήμα του νησιού…
Ο Πέτρος, η Λίνα, ο Αλμπέρτο, ο Πάρις κι εγώ...



Βρεθήκαμε απρόσμενα στο νησί που μοιάζει να είναι


κρυμμένο από τα μάτια του κόσμου…




Το πάρτυ για την Πανσέληνο γίνεται σε μια πανέμορφη


ακτή, όπου η μουσική που θα ξεκινούσε σε λίγο,


θα οδηγούσε όλους σε ένα ξέφρενο χορό…



Κατεβαίνουμε τον επαρχιακό δρόμο γρήγορα,


νιώθοντας τις τεράστιες σκιές των πεύκων παντού και


μυρίζοντας θυμάρι και ρίγανη, που ανεβάζουν τις


αισθήσεις μας στα ύψη…




Οι πρώτοι ήχοι φθάνουν στ’ αυτιά μας και σκέφτομαι


ότι σε λίγο θα είμαστε σε μια παραδεισένια παραλία,


καθισμένοι στην άμμο, πίνοντας το μοχίτο μας και


ανάβοντας τις φωτιές του καλοκαιριού…




Απόψε θέλω τα πιο λαμπρά αστέρια στα πόδια μου…




Απόψε θα αναζητήσω το μυστήριο που περιβάλλει


το μυστικό χορό, αποφασισμένη να χαρώ την
περιπέτεια σε μια εμπειρία ζωής…




Η φύση είναι μοναδική και περπατώντας με τους


υπόλοιπους στο σκοτάδι, με τη συντροφιά 2 μικρών


φακών, νομίζω ότι περνάω σε μια άλλη διάσταση…




"Πουθενά δεν θα απολαύσεις την ομορφιά του
φεγγαριού, όπως στην παραλία της Χρυσής Άμμου…"




Σκέφτομαι αυτά τα λόγια σου, καθώς φθάνοντας στο


τέλος του δρόμου, αντικρίζω ξαφνικά το όνειρο…







Το χρυσό χρώμα σε όλο του το μεγαλείο…


Η άμμος μου χαιδεύει τα πόδια, το νερό με μαγεύει


με το γλυκό ψιθύρισμα του και το φεγγάρι


με καλεί στη θεσπέσια γιορτή του…




Στον επόμενο τόνο της μουσικής, δεν διστάζω…


Τρέχω προς τη θάλασσα, αφήνοντας στην άμμο


το λεπτό λευκό φουστάνι μου και τα σανδάλια…




Απόψε θα χαθώ...





10 comments:

negentropist said...

Πανέμορφο κείμενο και εικόνες .. είτε πρόκειται για φαντασίωση είτε για πραγματικότητα (εδώ με .. μπέρδεψες!)

Πάντως, οι κάθε λογής διεγερτικές εκπλήξεις εμφανίζονται εντελώς απρόσμενα ακόμη και σ΄ένα βαρετό, συνηθισμένο απόγευμα .. δε νομίζεις ?

Ναυάγιο στη Γιάλοβα

Καλώς σε βρίσκω Ναταλία !

γεια

:)

Natalia said...

κι εγώ έχω μπερδευτεί... :)
τι είναι άραγε η πραγματικότητα?


ποιό ειναι? το περιβόητο "ραμόνα"?
μετά θειικού αργιλίου?

ναι, ο Quincy Jones μου αρέσει... εξαιρετικός καλλιτέχνης

καλώς ώρισες negentropist

γεια

negentropist said...

Δεν είναι το διαβόητο Ραμόνα με το .. καυστικό θειικό αργίλιό του :)

Quincy, Ray & Chaka - I'll Be Good To You

Ra Ma said...

Ένοιωσα σαν να ήμουν στη παρέα σας ένα πράγμα!

Αποφασισμένη να ζήσεις την περιπέτεια λοιπόν! χμμμ.
Στα έλεγα, δε στα έλεγα για τη Χρυσή Άμμο? Και δε πιστεύω να πούντιασες βραδιάτικα μετά το μπάνιο ε? :-D

Kαι του χρόνου!!!

PS. Και τί τον θέλατε το φακό νύχτα με πανσέληνο? :-/

Natalia said...

negentropist

α! τώρα ησύχασα γα την υγεία σου... μα πάνω από το ναυάγιο? :)

ευχαριστώ και για τον δεύτερο Quincy και την εκλεκτή συντροφιά του...

γεια

Natalia said...

marc

τα νερά ήταν παγωμένα... σχεδόν έπαθα πνευμονία τόσο ελαφρά ντυμένη :) αυτό δεν μου το είπες...

υγ ο φακός στο κείμενο χρησιμοποιήθηκε... ποιητική αδεία χαχαχα

καλό χειμώνα

Anonymous said...

ANGEL

Με τόσες ωραίες εικόνες και μυρωδίες Ναταλία, ζηλεύω.Πολύ ζηλεύω.
Μία ερώτηση μόνο, σε ποιο νησάκι υπάρχει αυτή η καταπληκτική παραλία???

Anonymous said...

Καλος ήρθες Ναταλία.
Το κείμενό σου με ταξίδευει σε ωραίες παραλίες σε όμορφες θάλασσες με ωραίες παρέες και καταπλικτικές συζητήσεις.
Ας χαθούμε λοιπόν.
ΓΕΝΟΒΕΦΑ

Natalia said...

Angel

σε ποιό νησάκι υπάρχει η καταπληκτική παραλία... ίσως και να μην υπάρχει πουθενά... ή ίσως και να τη βρούμε παντού...

φιλιά και καλό βράδυ

Natalia said...

Γενοβέφα

οι καλύτερες συζητήσεις γίνονται στην άκρη του γιαλού, κάτω απ' τ' αστέρια, υπό τους ήχους μουσικής, πίνοντας το ποτό της λήθης...

καλώς σε βρήκα
καλό φθινόπωρο