Wednesday, November 13, 2013

brain journey... 1

 
  
 
 
 
 
Πολλές φορές μου αρέσει να χάνομαι
 στα λαγούμια του μυαλού μου…
Τα ταξίδια έχουν πάντα την ίδια μορφή…
 
Στάδιο πρώτο… η διαδρομή…
Eίσοδος στις σπείρες που εναλλάσσονται συνεχώς
και με παρασύρουν βαθιά στο χρόνο, στον τόπο,
στο άπειρο…
Η διάρκεια του σταδίου αυτού δεν είναι μεγάλη,
αλλά είναι αρκετά ευχάριστη και διεγείρει
την περιέργεια μου, οδηγώντας με,
με μαθηματική ακρίβεια στην έκπληξη…
 
 
 
 

Στάδιο δεύτερο… ο προορισμός…
Εδώ η εμπειρία κάθε φορά αλλάζει…
Το εξαιρετικό στοιχείο αυτού του σταδίου
είναι ότι ποτέ δεν ξέρω από πριν «το μέρος»…
Είναι κάτι σαν μυστικός κώδικας που συλλέγει
τις πιο κρυφές μου σκέψεις και επιθυμίες,
τις επεξεργάζεται και ξαφνικά μου αποκαλύπτει
την απίστευτη ομορφιά…
 
 
 
 
 
Έτσι απόψε μετά από ένα μακρινό ταξίδι,
βρέθηκα στο βουνό Gye Ryong
Στην καρδιά ενός παράξενου εθνικού πάρκου…
Τόσο γαλήνιο, όσο το ήθελε η ίδια η ψυχή μου…
Τόσο σοβαροφανές στα χρώματα του, όσο
ζητούσε η διάθεση μου…
Κι εκεί γνώρισα τη φύση στην καλύτερη στιγμή
του φθινοπώρου…
Κι άρχισα να εξερευνώ το ιερό βουνό στην πιο
ατίθαση μορφή ενός κόκορα-δράκου…
 
 
 
 

Με τους μικρούς αυστηρούς βούδες, να περιβάλουν
κάθε πλευρά των περήφανων ναών
στο όριο της γης…
Και ένιωσα τη δύναμη του βουνού να έλκει
τη μέθη μου για το άγγιγμα του απέραντου,
να προστάζει την απόλυτη υποταγή μου…
 
Κι εκεί, στο κρυφό ερημητήριο του χρόνου,
ανάμεσα στην αρσενική και θηλυκή λίμνη
του δράκου, είδα τα σβησμένα κεριά
των διωχθέντων μοναχών…
Τα κεριά των θλιμμένων πνευμάτων…
Τα απόκρυφα μυστήρια της φύσης…
 
 
 
 
 
Κάποια στιγμή τα πάντα θόλωσαν…
Κατάλαβα…
Στάδιο τρία… η επιστροφή…
Και πάλι η είσοδος στις σπείρες…
Και πάλι το ταξίδι προς τα πίσω,
χωρίς ένταση όμως, χωρίς προσμονή,
αλλά και με σκέψεις για την επόμενη φορά…
 
Για το επόμενο μακρύ ταξίδι
στις κρυφές πλευρές του μυαλού,
στις παράξενες μοναχικές διαδρομές του…
 
 
 
 

υγ ανακαλύψτε κι εσείς την αιώνια ομορφιά
του Gye Ryong, και δείτε να ξεπροβάλει
μέσα από τις βαθιές χαράδρες η υπέροχη
Alyeong, η πρώτη βασίλισσα του Shilla
 
 


 

4 comments:

panathinaeos said...

η διαδρομη, η διαδικασια, μεσα απο την διασταση του χρονου... χωρις το χρονο το ταξιδι χανεται ... οπως οι μοναχοι στις λιμνες ... μπορει βεβαια να χαθεις μεσα στο χρονο ... ισως ομως τοτε εχεις την ελπιδα να επιστρεψεις ...

Natalia said...

χωρίς το χρόνο πιθανόν να μην γίνεται ταξίδι... είναι εξαίσιο όμως να μπορείς να ορίζεις εσύ κάθε φορά, το χρόνο και τον τόπο που η ψυχή και το μυαλό σου επιθυμούν να ζήσουν... έστω για λίγο

το μυστικό είναι να έχεις πάντα τον έλεγχο του ταξιδιού... :) του κάθε ταξιδιού

γεια σου παναθήναιε


negentropist said...

Δύσκολο πράγμα ο έλεγχος. One can't just wave a magic wand ...

Putting a spell

Γεια σου, Ναταλία

:)

Natalia said...

a magic wand is always welcome, especially these days... :)

I put a spell on youououou....

nice song

γεια