Tuesday, February 06, 2007

Feelings



Το λιμάνι της γαλήνης με περίμενε,
το πρωινό ενός ηλιόλουστου Γενάρη

Μακρύ ταξίδι
σε σκαρί, που αγόγγυστα
με έφερε ως εδώ

Θλιμμένες σκέψεις και ιδέες
που λαβωμένες πάλευαν
σε στρόβιλους ψυχής

Μέρες ατέλειωτες
κάτω απ’ τον ήλιο,
κάτω από σύννεφα,
βροχές, φουρτούνες

Άλλοτε στ’ όνειρο,
άλλοτε πάλι στη μοναξιά

Το καλωσόρισμα γλυκά το δέχτηκα




Χρυσά φύλλα
ταξιδεύουν στη γαλήνη
Πέπλα χαράς
στολίζουν το πρόσωπο

Κεντημένα μονοπάτια
απλώνονται σε χρυσοποίκιλτο καμβά
Κι ένα άσημο περιστέρι
στιγματίζει τη στιγμή

Δώσε μου το χέρι σου!
Νιώσε τη ζεστασιά
μιας άδολης ύπαρξης
Σφύριξε με του αηδονιού τον ήχο
Και ύστερα ελευθέρωσε με






2 comments:

Ο Καλος Λυκος said...

γιατί;

Natalia said...

Δεν δίνονται απαντήσεις σε όλα τα γιατί.