Το σινεμά της Ναταλίας

Δεν ξέχασα την πρόσκληση
που μου έστειλε o kalos lykos

Αλλά λίγο κάτι ταξίδια επαγγελματικά,
λίγο κάτι αλλεργικά φαινόμενα,
καθώς και μια ελαφριά τεμπελιά για γράψιμο,
με κράτησαν μακριά από την επικαιρότητα.

Όμως επειδή,
It’s better late than never,
να κι οι δικές μου ταινίες.

Δεδομένου ότι επί 3 μέρες προσπαθούσα
να επιλέξω 7 ταινίες ανάμεσα σε 50 τουλάχιστον
αγαπημένες μου, και δεν μπορούσα,
για αυτό σκέφτηκα να διαλέξω τις 7 ταινίες,
με γνώμονα τις πιο αγαπημένες μου σκηνές…

And the winners are:

1. Live and Let Die

Για την υπέροχη σκηνή της κηδείας στη Νέα Ορλεάνη…
Η αγαπημένη μου σκηνή όλων των εποχών

2. Amadeus

Για τη φοβερή σκηνή που ο ετοιμοθάνατος Μότσαρτ υπαγορεύει
το αριστούργημα κι ο εκστασιασμένος Σαλιέρι γράφει…

3. Apocalypse now

Για την εισαγωγή με το μεγαλείο του The End…

4. Harry Potter and the Philosopher’s Stone

Για το μοναδικό game του Quidditch…

5. The Party

Για όλες τις σκηνές στο τραπέζι…

6. The Untouchables

Για τη σκηνή στο σιδηροδρομικό σταθμό…
( πω πω πιστολίδι )

7. Άρωμα γυναίκας

Ναι, σωστά καταλάβατε

Για την απόλυτη σκηνή του Tango…

8. Οι Θαλασσιές οι Χάντρες

Και μια εκτός προγράμματος Ελληνική
Για τη σκηνή του χαστουκιού
Από τον Φαίδωνα στη Ζωή…


Είναι πολύ αργά για να πετάξω το μπαλάκι σε άλλους
Μάλλον όλοι έχουν δημιουργήσει

Επιφυλάσσομαι για τα αγαπημένα ποιήματα…
σε άλλο γύρο του παραμυθιού