Break on through to the other side...

Ένα ταξίδι διάλεξα να κάνω
Ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή
Σε άγνωστο προορισμό σε λίγο φτάνω
με μόνο εφόδιο μου τη γραφή…

Φεγγάρι αφιλόξενο είδα στο διάβα,
με όρη έρημα, χαράδρες σκοτεινές
Από ηφαίστεια άγρια κυλούσε καυτή λάβα
κι από παντού αντηχούσαν σπαρακτικές φωνές…

Κι εσύ κρυμμένος πίσω από ένα τείχος
πέτρες να μου πετάς και να γελάς…
Και νάναι πύρινος του γέλιου σου ο ήχος
Να με λαβώνεις, στην καρδιά μου σαν ορμάς…

Οι σκέψεις μου στοιχειώνουν πια τον τόπο
κι απελπισμένη την τρέλα μας θωρώ
Μάταια ψάχνω στην ποίηση ένα τρόπο
Ρέκβιεμ ζωή από σήμερα θα ζω…


“Some are born to sweet delight…

Some are born to the endless night…”