Thursday, July 05, 2007

“The future is uncertain and the end is always near…”



Αόρατες οι επιθυμίες
στριφογυρίζουν στα λημέρια μου

Αρπάζουν σκέψεις
και διασκεδάζουν με τη μιζέρια μου

Μες στο σκοτάδι
απλώνω αβέβαια, δειλά τα χέρια μου

Ν’ αγγίξω πλάνη,
στου μυαλού την προσταγή

---------

Ο μύθος χάθηκε
αναπάντεχα, στην αναζήτηση

Μαζί παρέσυρε
μοίρα και θάνατο σε μια του κίνηση

Σύγκρουση ονείρου
μετωπικά με τη συνείδηση

και τι απέμεινε?
Το θύμα μόνο του να αιμορραγεί

3 comments:

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Πρωτότυπο και δυνατό!
Ανοίγεις δρόμους…
Την καλησπέρα μου

Ιωαννα said...

Ενα ακομα βραχνό ταξιδι .

Απ εκεινα που σε βυθυζουν στον εσω-κοσμο


Ιωαννα

Natalia said...

Τάσο γεια
σου άρεσε αλήθεια?
θα ξαναπροσπαθήσω κάτι ανάλογο

Jo-anna καλημέρα
είχες καιρό να με επισκεφτεις
χάρηκα πράγματι

Επεσες διάνα
έτσι το σκέφτηκα όταν το έγραφα
σαν βουτιά στην άβυσσο...