Angels and sailors...

Stephen Mallon

Προχωρώ στον απέραντο διάδρομο…

Οι μυρωδιές από τους φρεσκοβαμμένους τοίχους
είναι ανυπόφορες και διάχυτες παντού

Το χαμηλό ταβάνι μου δημιουργεί την αίσθηση της ασφυξίας

Οι ατέλειωτοι ψίθυροι που με ακολουθούν,
στέλνουν το μήνυμα χωρίς ενδοιασμό

Δεκάδες σκιές δίπλα μου,
σιωπηλοί φύλακες της καλά φρουρούμενης μοναξιάς μου

Φώτα…
Ενοχλητικά φώτα κατευθύνουν τα αβέβαια βήματα μου

Εχει χαθεί οποιαδήποτε επικοινωνία…
Ο διάδρομος όλο και μακραίνει
Δεν περιμένω αλλαγή
Ο χρόνος θα κυλήσει αμείλικτα

Θα τα καταφέρω να μη λυγίσω?
Οι δεσμώτες μου θα διαφυλάξουν τη μοναξιά μου?
Δεν πρέπει ποτέ να δω ουρανό…

Κίνδυνος…

"I will never treat you mean

Never start no kind of scene

Peace on earth

Will you die for me?
Eat me

This way

The end

I'll always be true..."