What is done cannot be undone...

Tomorrow and tomorrow and tomorrow…

To αύριο και το αύριο και πάλι το αύριο σέρνεται
με το μικρό του βήμα μέρα με την ημέρα
μέχρι την έσχατη συλλαβή του εγγεγραμμένου χρόνου·

Κι όλα τα χτες μας φώτιζαν τρελούς
στον δρόμο τους για τη σκόνη του θανάτου.

Out, out, brief candle!

Σκιά πού διαβαίνει είν' η ζωή
άθλιος θεατρίνος που καρπώνεται χαραμίζοντας
την ώρα του στη σκηνή και πια δεν ξανακούγεται.

Μιά ιστορία ιστορημένη απ' έναν ανόητο,
γεμάτη θόρυβο κι οργή, δίχως κανένα νόημα.

Life's but a walking shadow,
a poor player
that struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more:

It is a tale
told by an idiot, full of sound and fury,
signifying nothing.

Το μυαλό μου, η καρδιά μου,
η ψυχή μου,
όλα τα ζωντανά κύτταρα μου
συνωμοτούν στην καταστροφή μου

Άνεμε, πάρε μαζί σου
τους σπόρους της μνήμης μου
Και σκόρπισε τους
σε άλλη γη
πολύ μακριά μου
Άφησε το μυαλό μου σχεδόν άδειο,
με μόνη συντροφιά το παλαβό τραγούδι σου

Φόρεσε μου τα φύλλα των πεύκων στα μαλλιά
Και άρπαξε τη γύρη από τα άνθη,
για να την ταξιδέψεις

Μα πρόσεχε!
Να είσαι ευγενικός
Να με χαιδεύεις πότε πότε στα όνειρα


Στα πορτοκαλί είναι το μοναδικό κείμενο του…
Βρείτε το
Τα ροζ δικά μου…

Όσο για τα όνειρα?
Τα όνειρα ανήκουν σε όλους μας
Αυτά δεν τα παίρνει κανείς
Κι ας τα διεκδίκησαν πολλοί σήμερα…