Sunday, February 17, 2008

Όταν φιλεί ο φίλος, παραμιλάει ο θάνατος...




lady blue καλησπέρα

Συγκινήθηκα πολύ με την πρόσκληση
που μου έστειλες
Κι αυτό, γιατί από μικρή, αυτή η τόση δα λεξούλα
είχε μια ιδιαίτερη σημασία για μένα

Πιο κάτω είναι οι στίχοι που έγραψα κάποιο καλοκαίρι,
όταν ήμουν δώδεκα χρονών,
κι είχα τσακωθεί με την Τασούλα
για τα μάτια του Στέλιου…





Μέσα στον κόσμο, μες στη ζωή,
μια λέξη υπάρχει
Φιλία…

Καθένας νομίζει, πιστεύει βαθιά,
πως ξέρει τη λέξη

Αλλοίμονο όμως!
Κανείς δεν υπάρχει, κανείς

Αγνωστη η σημασία της για όλους

Μα ίσως, όταν αλλάξει ο κόσμος,
όταν αλλάξει η ζωή,
όταν ο άνθρωπος γίνει ήρεμος και πράος,
τότε να υπάρξει φιλία
Ισως…

Μα ως τότε, η σημασία της
θα είναι άγνωστη

σε όλους




H φιλία είναι παράξενη.
Αρέσκεται να μένει σε πρόχειρες κατασκευές
Όταν πλησιάσει σε κάτι σταθερό,
φεύγει σχεδόν άμεσα.,
ίσως γιατί αισθάνεται ότι δεν την χρειάζονται.

Η φιλία θέλει άβυσσο.
Θέλει να περπατάς στην πυρά
Περιμένει να ματώσουν τα πόδια σου
ανεβαίνοντας το βουνό.

Κι εκεί σε περιμένει ο άλλος,
Χωρίς υπόσχεση, χωρίς υποχρέωση,
αλλά με αληθινή χαρά
Για να κοιτάξει την ψυχή σου
Να σε αγαπήσει
Να σε κανακέψει
Να γίνει ο φίλος σου





Αφιερωμένο στο Μαράκι, που με έκανε να δω τη φιλία
με άλλο μάτι
Στην Καίτη, στη Σοφία, στη Γιώτα, στην Αριάδνη…

Στο Δημήτρη, στον Κώστα, στο Νίκο,
στο Γιάννη, στο Φίλιππο, στο Μάριο…

Και στους φίλους
που βρίσκονται στο δεξί μέρος του blog μου,
και τους οποίους καλώ
να γράψουν

για τη φιλία…





13 comments:

Pan said...

Καλησπέρα.

Πάλι στα δύσκολα μας βάζεις.

Και ακόμη δεν ξεμπερδέψαμε
με τα προηγούμενα.

Roadartist said...

Πολύ όμορφο ποστ, γεμάτο ευαισθησία!! Καλά γέλασα πολύ με το τσακωμό σου "με την Τασούλα
για τα μάτια του Στέλιου…"
Να είσαι καλά!
Σε ευχαριστώ για τη πρόσκληση, εχω ήδη γράψει.. Η ζωή σου να ειναι παντα γεμάτη φίλους :)

Blue said...

Τόσο γλυκά εμπνευσμένο ποίημα... δεν μπορεί να μη συγκινήθηκε η Τασούλα! Πάω στοίχημα ότι τα μάτια του Στέλιου ξεχάστηκαν αμέσως κι από τις δυό σας!
Σ' ευχαριστώ Ναταλία μου που ανταποκρίθηκες τόσο όμορφα στην πρόσκληση μου!
Καλημέρα από μια ολόλευκη παραλία!

Pan said...

Καλημέρα.

Μας τσάκισε το
μπαλκόνι σου!

Anonymous said...

Από μικρή στην ποίηση δηλαδή; Είδες τι σου κάνει ένας Στέλιος όμως ακόμα και στα 12;

Penthesila said...

Καλησπερα Ναταλια ειναι ομορφο να χεις φιλους,φιλους που ειναι διπλα σου γιατι σ αγαπουν οχι γιατι πρεπει...

Natalia said...

Καλησπέρα σε όλους
σημερα δεν πηγα στο γραφείο, κι έτσι σας γράφω το μεσημερι

Pan

δεν βλέπω να κάνεις τίποτα
έχεις 2-3 προσκλήσεις να αιωρούνται στον αέρα...

Πού να δεις πώς ήταν το μπαλκόνι το πρωί...


roadartist

ευχαριστώ για την ευχή και τα καλά σου λόγια
ο Στέλιος ήταν ο γόης της τάξης κυρία μου :) να μη ρίχναμε κι ένα τσακωμό για χαρη του?
καλό μεσημέρι


lady blue καλησπέρα

η αληθεια είναι ότι το επεισοδιο κρατησε για 2-3 μερες μονο.
Δεν σου λεω με ποια πηγε ο Στελιος στον αποκριατικο χορό του σχολειου... :)

να μην ανταποκριθώ στην προσκληση της lady? παιδί της παραλιας ειμαι κι εγω...


hi nikos

καλώς ήρθες
το πρωτο μου ποιημα το εγραψα στα εννια και ήταν "το δάσος".

Ο Στέλιος ήταν ο έρωτας του δημοτικού. Και να σκεφθείς ότι ούτε τον ξαναείδα από τότε...

Natalia said...

καλησπέρα penthesila

πραγματι τυχεροι ειμαστε όσοι εχουμε ενα φιλο ή μια φιλη διπλα μας και στις καλές και στις κακές στιγμές της ζωής μας

Ra Ma said...

Μωρέ στα 12! και μετά διάβασα στα 9! Μπράβο! Πολύ ωραίες οι σκέψεις σου για τη φιλία.
"Κι εκεί σε περιμένει ο άλλος,
Χωρίς υπόσχεση, χωρίς υποχρέωση" έτσι είναι.
Με αυτές τις προσκλήσεις που έχω μαζέψει δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω!

Καλημέρα!

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Πολλοί οι γνωστοί,
λίγοι οι καλοί φίλοι,
αλλά τους βρίσκεις.
Την καλησπέρα μου

Roadartist said...

Επππ.. εχεις προσκλησούλα :))

Heliotypon said...

Η φιλία δεν θα είναι κάτι ξεχωριστό όταν οι άνθρωποι, κάποτε, θα φτάσουν σε ένα σημείο που να νοιώθουν τον άλλον άνθρωπο το ίδιο με τον εαυτόν τους. Δηλαδή όταν θα έχει ο κόσμος φτάσει σε σημείο υπαρξιακής "σύντηξης" και τα άτομα θα είναι ξεχωριστά μόνο μορφολογικά.

Natalia said...

marc

οι σκεψεις για τη φιλια ειναι παντα ομορφες...


τασο

συμφωνω απολυτα μαζι σου

εσυ γιατι χανεσαι?

καλησπέρα


roadartist

thanks for inviting me once more...


heliotypon

πιστευεις ότι θα γινει ποτέ αυτό?
εχουμε τοσα πολλα απο τα πιο πανω ελαττωματα που το βλεπω δυσκολο

παντως μου αρεσει πολυ η εκφραση "υπαρξιακή σύντηξη" με την αναλογη βεβαια μορφολογικη διαφοροποιηση ε?

καλησπέρα