Το κομμένο σχοινί
μπορείς να το ξαναδέσεις
θα κρατήσει πάλι, ωστόσο
θα ΄ναι κομμένο.
Ίσως, πάλι ν΄ ανταμώσουμε,
μα εκεί που μ΄άφησες
δεν πρόκειται ποτέ
να με ξαναβρείς...
(ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ)
μπορείς να το ξαναδέσεις
θα κρατήσει πάλι, ωστόσο
θα ΄ναι κομμένο.
Ίσως, πάλι ν΄ ανταμώσουμε,
μα εκεί που μ΄άφησες
δεν πρόκειται ποτέ
να με ξαναβρείς...
(ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ)
7 comments:
Και πού μπορεί να είσαι;
Στα σκοτεινά σε βρίσκω σήμερα Ναταλάκι...
Κάποια σοφή Κυρία κάποτε μου έλεγε, "ό,τι αφήνουμε, μας αφήνει". Μάλλον κάτι παρόμοιο εννοούσε!
Δεν μπορείς να φανταστείς τι μου θύμισες! Δεν υπάρχει περίπτωση..
Αυτό το ποίημα "λέει" πολλά για εμένα..
Πολλά χρόνια πριν..Μια φιλία..λίγο πριν τελειώσει..
Είχα πολλά χρόνια να το διαβάσω..ίσως και επίτηδες.
καλημέρα nick
"Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα..."
tου Κωνσταντίνου είναι
goodmorning lady
ειδα το ποίημα σε μια συλλογή προχθες και τράβηξε τη ματιά μου...
οπαδός του μαύρου δεν είμαι? :)
φιλιά
roadartist
εγινα αιτια και το ξαναθυμήθηκες?
ελπίζω να μην ενιωσες δυσάρεστα, έστω και μετά τόσα χρόνια
φιλιά
Έγινες αιτία, αλλά δεν ένιωσα δυσάρεστα σε καμία περίπτωση.
Απλά με 'πήγες' πίσω σε πράγματα που τα είχα αφήσει..'θαμμένα' στο χρόνο :) Τα ποιήματα πάντα είναι λυτρωτικά σε μένα!
Όμορφη Κυριακή να έχεις!
ξεφεύγω λίγο: είναι πολύ περίεργο να ακούς ένα τραγούδι που αγαπούσες παλιά ή να διαβάζεις κάτι που είχε σημασία για σένα.σα μια συνάντηση με τον τότε σου εαυτό
καλό απόγευμα στην ομήγυρη
roadartist
και συ καλο υπολοιπο Κυριακής να εχεις...
η ποιηση ειναι σχεδόν παντα λυτρωτική... με διαφορους τροπους
adrian
μου αρεσε αυτη η φραση σου
"σαν συναντηση με τον τοτε εαυτό σου"
καλησπέρα και σε σενα
Σκεπτομαστε για το Ναυτίλο ε?
Post a Comment