Wednesday, March 25, 2009

small intense fires...



Mozarteum – Σάλτσμπουργκ
Βραδιά Μότσαρτ
Αργησα και τρέχω σαν τη Σταχτοπούτα…

Να προλάβω το χρόνο,
μην ξεκινήσει το ταξίδι του
σε ένα ονειρικό κόσμο, χωρίς εμένα

Κάθομαι αναψοκοκκινισμένη…
Και παίρνοντας μια βαθιά ανάσα,
βλέπω την αυλαία να σηκώνεται

Το παραμύθι ξεκινάει…
Έλα!





ELVIRA MADIGAN PIANO CONCERTO

Το ταξίδι στην απόλαυση ξεκινά
Παιχνίδια με τις νότες,
ερωτική πανδαισία και φλερτ
του πιάνου με το βιολί,
παράπονο του φλάουτου


EINE KLEINE NACHTMUSIC

Ναζιάρικα τα βιολιά, μας καλούν
να υψώσουμε το βλέμμα μας ψηλά,
να αφήσουμε την αίθουσα
και να πετάξουμε στη φαντασία
Ήχοι λεπτοί, ελκυστικοί,
μελωδίες ανάτασης
Allegro ρυθμός,
που σε κρατάει ζωντανό
μέχρι την τελευταία νότα

Και τέλος, η τελειότητα
στον κόσμο της μουσικής





REQUIEM!

Στο Kyrie eleison
νομίζεις πως το πνεύμα αφήνει το σώμα σου
και κατευθύνεται στα ουράνια
Rex tremendae majestatis
Γλυκειά μελωδία που εναλλάσσεται
στο Confutatis maledictis
με τον πόνο
Άγριο κυνηγητό στην ψυχή,
αισθήσεις που προσπαθούν να βρουν διέξοδο
σε μονοπάτια δύσβατα
Agnus Dei και Communio
Ανδρικές και γυναικείες φωνές,
που θαρρείς παρασύρουν τα μουσικά όργανα
σ’ ένα παιχνίδι ήχων
Και φθάνοντας στο ζενίθ τους
αποχαιρετούν τα εγκόσμια
για να μας πάρουν μαζί τους
σε μια άλλη διάσταση
Θεία μουσική!

Αργησες κι εσύ…
αλλά ήταν τόσο πυκνή η ομίχλη απόψε…





5 comments:

Roadartist said...

ή αλλιώς "άγγιγμα" της ευτυχίας.. υπάρχουν κάποιες μορφές που την άγγιξαν, και μας τη χάρισαν απλόχερα.. τι θα ήταν ο κόσμος χωρίς αυτούς;;...

Απίστευτες μελωδίες.. να είσαι καλά Ναταλία.. με ταξίδεψες και να ήξερες πόσο (μα πόσο) πολύ ανάγκη το είχα ένα τέτοιο ταξίδι...

Υ.Γ. είδα πρόσφατα το "κόκκινο βιολί" - δεν το είχα δει - ..αν δεν το έχεις δει να το νοικιάσεις.. πολύ καλή ταινία..

http://us.imdb.com/title/tt0120802/

Δες αυτό το απόσπασμα.. :
http://www.youtube.com/watch?v=hbh9X2pt1IM&feature=related

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Τυχερή εσύ - από κάθε άποψη -
Την καλησπέρα μου.

faraona said...

Καλησπέρα Ναταλία !
Εισαι πάντα τόσο ατμοσφαιρική και ιδιαίτερη στο γράψημό σου...

σε φιλω

Nevum said...

The requiem of Mozart is music in another dimension. It is a different perception of existence altogether. It is also dramatically different than anything else Mozart ever wrote. He conceived it while his death was approaching. It was an attempt to reach to a new reality.

Of course, like everything else he wrote it was brilliant. In addition, it has an unprecedented power and depth that is seen in very few other pieces of classic music ever. It is simply above this world.

Natalia said...

roadartist

δεν εχω δει το κοκκινο βιολι, παρ ότι εχει πολυ ωραια μουσική, και πραγματικους βιρτουόζους

ευχαριστω για τα links
φιλιά


τασο

χαθηκες... πού εισαι?
χαιρομαι οταν ερχεσαι απο δω

καλησπέρα


faraona

το αλατοπιπερο δινει γευση στη ζωή μας :)
καλησπέρα, φιλιά


blue wind

I like lying on a sofa, still, with closed eyes, alert, isolated from everything materialistic, only tasting note by note, the perfection in music...

is this egoistic?

hi to a place far from here, but so near, so that to discuss music :)