Και φθάσαμε σήμερα…
στο Νο 2… «dangerous…»
στο Νο 2… «dangerous…»
Το νησί είναι η Μύκονος
Στριφογυρίζω στα στενά της Χώρας, θέλω
να χαθώ μέσα στα λευκά σοκάκια, να γνωρίσω
τα μικρά εκκλησάκια, να μετρήσω χρώματα στα
γεράνια, να νιώσω την ζωντάνια των ανθρώπων,
να θαυμάσω την ένταση της ζωής, να κλέψω κάτι
από τις μυρωδιές του κόσμου, να δαμάσω την ηρεμία
Στέκομαι ακίνητη στη Βενετιά το ηλιοβασίλεμα,
κολυμπάω αχόρταγα στις αμέτρητες παραλίες,
διαλέγω την Ψαρού, την Ελιά, το Παραντάις,
την Παράγκα, τον Πλατύ Γιαλό…
Θα χορέψω ατελείωτα στο Ρεμέντζο το βράδυ…
Στριφογυρίζω στα στενά της Χώρας, θέλω
να χαθώ μέσα στα λευκά σοκάκια, να γνωρίσω
τα μικρά εκκλησάκια, να μετρήσω χρώματα στα
γεράνια, να νιώσω την ζωντάνια των ανθρώπων,
να θαυμάσω την ένταση της ζωής, να κλέψω κάτι
από τις μυρωδιές του κόσμου, να δαμάσω την ηρεμία
Στέκομαι ακίνητη στη Βενετιά το ηλιοβασίλεμα,
κολυμπάω αχόρταγα στις αμέτρητες παραλίες,
διαλέγω την Ψαρού, την Ελιά, το Παραντάις,
την Παράγκα, τον Πλατύ Γιαλό…
Θα χορέψω ατελείωτα στο Ρεμέντζο το βράδυ…
Οι στίχοι του Ζακ Ντυπέν
(χορτάσατε γαλλική ποίηση ε?)
Βλέφαρα υποταγμένα στο ακατανόητο γαλάζιο του
πελάγους, φτερά παραλυμένα στην καρδιά του
ανεμοστρόβιλου,
θα ανοίξετε στο εξής μόνο για ένα βλέμμα
που θα πλήξει θανάσιμα τους χίλιους μου έρωτες,
και θα είναι σαν την πρώτη μέρα της ζωής μου.
Το χειμώνα τα πουλιά θα χαίρονται μόνα τους την
αιθρία, κι εμένα θα με παίρνουν για κοιμισμένο
κάτω απ’ το ανώφελο πέπλο που χαμηλώνει…
Θα υπάρχει όμως ένα αστέρι
να βουλιάζει στη θέση μου και να γαληνεύει η θάλασσα?
(χορτάσατε γαλλική ποίηση ε?)
Βλέφαρα υποταγμένα στο ακατανόητο γαλάζιο του
πελάγους, φτερά παραλυμένα στην καρδιά του
ανεμοστρόβιλου,
θα ανοίξετε στο εξής μόνο για ένα βλέμμα
που θα πλήξει θανάσιμα τους χίλιους μου έρωτες,
και θα είναι σαν την πρώτη μέρα της ζωής μου.
Το χειμώνα τα πουλιά θα χαίρονται μόνα τους την
αιθρία, κι εμένα θα με παίρνουν για κοιμισμένο
κάτω απ’ το ανώφελο πέπλο που χαμηλώνει…
Θα υπάρχει όμως ένα αστέρι
να βουλιάζει στη θέση μου και να γαληνεύει η θάλασσα?
υγ μη βιαστείτε να με καταδικάσετε
όσοι δεν έχετε κολυμπήσει στη Μύκονο
και δεν έχετε περπατήσει στα στενά της… :)
όσοι δεν έχετε κολυμπήσει στη Μύκονο
και δεν έχετε περπατήσει στα στενά της… :)
3 comments:
Το υ.γ. άνετα μπορεί να προοριστεί για εμένα.. γιατί δεν έχω περπατήσει στα στενά της Μυκόνου, αλλά..και δεν θέλω.. Για τους γνωστούς λόγους που φαντάζεσαι.. Πολυκοσμία κλπ..
Δε με ελκύει ούτε ως σκέψη.. όσες φορές προέκυψε ως ταξίδι, το απέφυγα.. Sorry .. ;) (Άλλο ένα!!)
Θα συμφωνήσω πως είναι ένα νησί που έχεις την επιλογή να το ζήσεις όπως θέλεις! Την έχω επισκεφθεί νεότερος ως ...paty animal, αλλά και για την οικογένεια μια χαρά ήσυχα μέρη υπάρχουν.
Πάντως και Σαντορίνη πέρσι οικογενειακώς περάσαμε υπέροχα πράγμα που δεν το περίμενα!
Περιμένω να δω τα Κύθηρα ή ...πόσο καλά σε ξέρω!
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
roadartist
ποτέ μη λες ποτέ... :)
αν ξαναπροκυψει ταξιδι, δοκιμασε,
και δες αυτά που θέλεις εσυ να δεις στο νησί
marc
εν εχεις φοβο εσυ, προσαρμοζεσαι παντού και πιστευω οτι μπορεις να τα φερεις ολα στα μετρα σου... :)
με ξερεις άραγε?
Post a Comment