Saturday, August 22, 2009

Χρωματισμοί (1. το μωβ της νεότητας)



Το μωβ
μιας αιώνιας νεότητας
αναδύθηκε μέσα από το γαλάζιο
του παρελθόντος…

κι ανέμελα αποχαιρέτησε
τους ταξιδιώτες της απεραντοσύνης
ζωγραφίζοντας στα κορμιά τους
τη θλίψη
και τη λησμονιά…

Με φόβο αλλά και περιέργεια
κρυφοκοίταξα στο σπήλαιο της λήθης,
προσπαθώντας να ξεχωρίσω
ανάμεσα στα αλυσοδεμένα χρώματα της ζωής,
… το μωβ

Δε σκέφτηκα να το κλέψω,
ούτε να ξεγελάσω
ή να πλανέψω
τα άλλα χρώματα,
για να παραμερίσουν…

Επιθυμούσα μόνο να διακρίνω
ανάμεσα στις πλάνες παρουσίες των αισθήσεων
που πολιορκούσαν το μωβ,
τη φυλακισμένη νεότητα.
που σαν άγριο πουλί πάλευε
να ξεφύγει από τις ψευδαισθήσεις και τις σκιές…
και να πετάξει…
προς το νου…





4 comments:

ΝΑΪΑΔΑ said...

μια ματια σε οτι περασε...
χρωματιστηκε και εμεινε μεσα μας για παντα ετσι...ιδιο...

πολυ ομορφο Ναταλια!

νεραιδενια φιλακια!!!

Natalia said...

ατέλειωτα τα χρώματα και οι συνδυασμοί τους...
τι να πρωτοδιαλέξεις για να κρατησεις

εγω θα αναφέρω μερικά τις επόμενες μέρες

ευχαριστώ για τα νεραιδενια φιλιά
ανταποδίδω με γήινα... :)

panathinaeos said...

η φυλακισμενη νεοτητα! ντυμενη στα μωβ! ωραια εικονογραφηση ναταλια, γοτθικο το κομματι σου αποψε, τελικα νομιζω οτι εισαι κορη του βορρα, και του μεσαιωνα!

Natalia said...

μου αρεσε παρα πολυ το σχολιο σου αποψε παναθηναιε...

θαθελα να ημουν κορη του μεσαιωνα...